Μαρί Αλάρ
| Μαρί Αλάρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marie Allard (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 14 Αυγούστου 1742[1][2] Μασσαλία |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1802 Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός χορεύτρια μπαλέτου |
| Εργοδότης | Κομεντί Φρανσαίζ Théâtre des Variétés-Amusantes |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρί Αλάρ (Marie Allard, 1742 – 14 Ιανουαρίου 1802) ήταν Γαλλίδα χορεύτρια μπαλέτου, που διακρίθηκε στην Όπερα του Παρισιού. Διέθετε φυσική χάρη και γοητεία, και είναι βέβαιο πως είχε πολύ μεγάλο ταλέντο.[3].
Γεννήθηκε σε φτωχή οικογένεια της Μασσαλίας. Υπήρξε πρώιμο ταλέντο και σε ηλικία 10 ετών εισάχθηκε στην Comédie de Marseille. Η μητέρα της πέθανε δύο χρόνια αργότερα και η Μαρί έφυγε για τη Λυών, όπου έγινε première danseuse (πρώτη χορεύτρια) στην εκεί όπερα. Σε ηλικία 14 ετών βρήκε εργασία στην Κομεντί Φρανσαίζ, οπότε εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Παρίσι. Ξεκίνησε τότε σπουδές μπαλέτου με τον Γκαετάν Βεστρίς, με τον οποίο αργότερα έγιναν ζευγάρι και απέκτησαν μαζί έναν γιο το 1760, τον μετέπειτα επίσης χορευτή Ωγκύστ Βεστρίς.[4] Σύντομα έγινε πρώτη χορεύτρια και στο μπαλέτο της Κομεντί Φρανσαίζ, διαδεχόμενη την επίσης νεαρή Μαρί-Μαντλέν Γκιμάρ.
Τον Ιούνιο του 1761 η Αλάρ χόρεψε για πρώτη φορά σε παράσταση της Όπερας του Παρισιού, όπου προσλήφθηκε κατευθείαν ως πρώτη χορεύτρια, συγκεκριμένα στην όπερα Ζαΐς του Ζαν Φιλίπ Ραμώ. Το κοινό γοητεύθηκε από την ερμηνεία της, ιδίως ο νεαρός δούκας ντε Μαζαρέν. Κατά την πρώτη της δεκαετία στην Όπερα του Παρισιού χόρεψε σε 35 ρόλους, και έλαβε έπαινο για το pas de deux της με τον Ζαν Ντωμπερβάλ στη Συλβί.[4][5] Η Αλάρ σημείωσε πολύ μεγάλες επιτυχίες και απέκτησε τεράστια φήμη, ωστόσο κάποτε το συμβόλαιό της ανεστάλη προσωρινά με το αιτιολογικό ότι «η αξιοκατάκριτη συνήθειά της να γεννά δύο τέκνα κάθε 18 μήνες την έκανε να βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση που ήταν καταστροφική για τη σκηνική παρουσία της». Οι Αλάρ και Βεστρίς δίδαξαν επίσης αμφότεροι χορό στον γιο τους Ωγκύστ. Η σταδιοδρομία της Αλάρ άρχισε να παρακμάζει καθώς ο γιος της αποκτούσε τη δική του φήμη και τελικώς συνταξιοδοτήθηκε το 1781, σε ηλικία μόλις 39 ετών αλλά με 20 χρόνια υπηρεσίας.[4]
Η Αλάρ απεβίωσε από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 59 ετών[4] και τάφηκε στο Κοιμητήριο της Μονμάρτρης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb148200564. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Roglo. p=marie;n=allard;oc=6.
- ↑ Νικ. Πηγαδά: Το λήμμα «Αλλάρ Μαρία» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 4, σελ. 384
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Commire, Anne, επιμ. (2002). «Allard, Marie (1742–1802)». Women in World History: A Biographical Encyclopedia. Waterford, Connecticut: Yorkin Publications. ISBN 0-7876-4074-3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο
στις 23 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Thurner, Christina (2012). «Affect, Discourse, and Dance before 1900». New German Dance Studies. Urbana: University of Illinois Press. σελ. 22. ISBN 978-0-252-09386-9.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Μαρί Αλάρ στο «Βρες τον τάφο του»
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Migel, Parmenia: The Ballerinas: From the Court of Louis XIV to Pavlova, εκδ. Macmillan, Νέα Υόρκη 1972
|