Μαγνητικός διακλαδωτής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μαγνητικός διακλαδωτής ή διακλαδωτήρας ονομάζεται χαρακτηριστική διάταξη με την οποία επιζητείται η εξασθένιση του μαγνητικού πεδίου σε κάποιο σημείο του χώρου. Αυτό επιτυγχάνεται με την παρεμβολή (τοποθέτηση), μεταξύ των πόλων ενός μαγνήτη τεμαχίου σιδήρου ή ανάλογων ιδιοτήτων υλικού, δια του οποίου και διέρχεται μέγα πλήθος δυναμικών γραμμών λόγω ακριβώς της μεγάλης του διαπερατότητας, οπότε και επέρχεται η επιζητούμενη εξασθένιση.