Μαγνητική έγκλιση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Παρατηρώντας την μαγνητική βελόνα που περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από τον άξονά της διαπιστώνεται ότι ο διαμήκης άξονάς της εκτός του ότι στρέφεται προς την κατεύθυνση βορρά -νότου σχηματίζει επιπρόσθετα και μια γωνία ε με το οριζόντιο επίπεδο. Η γωνία αυτή ονομάζεται γωνία έγκλισης ή έγκλιση ενός τόπου.

Συνεπώς μαγνητική έγκλιση (Dip), ενός τόπου ονομάζεται η γωνία που σχηματίζει η μαγνητική βελόνα με το οριζόντιο επίπεδο του τόπου, ή, κατ΄ επέκταση, η υπό την ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου ενός τόπου σχηματιζόμενη γωνία προς το οριζόντιο επίπεδο του ίδιου τόπου.

Η μαγνητική έγκλιση οφείλεται στη σφαιρικότητα της Γης και στις γήινες μαγνητικές γραμμές. Η γωνία έγκλισης μετριέται με ειδική ορθία μαγνητική πυξίδα που λέγεται πυξίδα έγκλισης από 0° (στον μαγνητικό ισημερινό) και μέχρι +90° στο βόρειο ημισφαίριο ή μέχρι -90° στο νότιο ημισφαίριο. Στα ενδιάμεσα πλάτη λαμβάνει διάφορες τιμές.
Η μαγνητική έγκλιση αποτελεί κύριο προσδιοριστικό στοιχείο του γήινου μαγνητισμού.

  • Σημειώνεται ότι κοντά στους γεωγραφικούς πόλους, όπου και οι μαγνητικοί πόλοι με την μεγαλύτερη μαγνητική ένταση, η μαγνητική βελόνα τείνει να λάβει κάθετη θέση ως προς το οριζόντιο επίπεδο. Αυτό έχει ως συνέπεια οι μαγνητικές πυξίδες να καθίστανται τελείως άχρηστα όργανα πλησιάζοντας στις πολικές περιοχές.