Μίλαν Ομπρένοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μίλαν Ομπρένοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1767
Γκόρνι Μίλανοβατς
Θάνατος1810
Βουκουρέστι
Τόπος ταφήςSaint Nicholas Church in Brusnica (44°1′4″ s. š., 20°26′9″ v. d.)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτης
Οικογένεια
ΓονείςΒίσνια Ομπρένοβιτς
ΑδέλφιαΜίλος Ομπρένοβιτς
Γεβρέμ Ομπρένοβιτς
Γιόβαν Ομπρένοβιτς
Jakov Obrenović
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μίλαν Α' Ομπρένοβιτς (σερβικά : Милан Обреновић (војвода)) (1767 - 1810) ήταν Σέρβος επαναστάτης και πολιτικός, ετεροθαλής αδελφός (από άλλον πατέρα) του πρίγκιπα Μίλος. Αν και δεν έγινε ο ίδιος πρίγκιπας, αριθμείται ως Α' μέσα στην οικογένεια. Το Ομπρένοβιτς είναι πατρωνυμικό, μια και πατέρας του ήταν ο Ομπρέν.

Γεννήθηκε στο Μπρουσνίκα και ήταν γιος της Βίσνγια Ουρόσεβιτς από τον πρώτο της γάμο με τον Ομπρέν Μαρτίνοβιτς. Ασχολήθηκε με το εμπόριο ζώων μαζί με τα αδέλφια του. Η μητέρα του, όταν χήρεψε, παντρεύτηκε τον Τέοντορ Μιχαήλοβιτς και έκανε παιδιά τον Μίλος και τον Γιεβρέμ. Όταν ο ετεροθαλής αδελφός του Μίλος έγινε πρίγκιπας της Σερβίας, ο ίδιος έγινε πρώτος στην διαδοχή του θρόνου. Με την έναρξη της πρώτης Σερβικής επανάστασης πήρε μέρος στην Συνέλευση της Οστρουζνίτσα το 1804 στο Βελιγράδι και αργότερα ήταν μέλος του Διοικητικού συμβουλίου των Σέρβων, της πρώτης Σερβικής κυβέρνησης.

Συμμετείχε σε πολλές μάχες μέχρι το 1809 που πήγε στο Βουκουρέστι για να στρατολογήσει εθελοντές για την επανάσταση. Εκεί μάζεψε 4-5.000 Κοζάκους, αλλά το 1810 δολοφονήθηκε ενώ βρισκόταν ακόμα στο Βουκουρέστι, άγνωστο από ποιους.

Ήταν νυμφευμένος με την Στόγια και απέκτησαν γιο τον Χρίστιφορ Ομπρένοβιτς, ο οποίος έζησε στη Ρωσία και σταδιοδρόμησε ως στρατιωτικός.

Ο ετεροθαλής αδελφός του Μίλος κράτησε το επώνυμο του Μίλαν, δηλ. το Ομπρένοβιτς. Του άλλου ετεροθαλούς αδελφού του Γιεβρέμ εγγονός ήταν ο Μίλαν Γ' πρίγκιπας και αργότερα βασιλιάς της Σερβίας.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Први српски устанак („Вечерње новости“), Приступљено
  • Бора Чекеринац: Лазар Војновић, Скица за портрет професора Велике школе, „Museum“, ISSN 1450-8540, 5/2004, Шабац, 2004. године, стране 95 - 102.
  • Бора Чекеринац: Лазар Војновић, Скица за портрет професора Велике школе, „Museum“, ISSN 1450-8540, 5/2004, Шабац, 2004. године, стране 95 - 102.
  • Милорад Бошњак, Слободан Јаковљевић: Обреновићи, сакривена историја, ЛИО, Горњи Милановац 2006, ISBN 86-83697-33-9