Μάγκνους του Χόλσταϊν
| Μάγκνους του Χόλσταϊν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Magnus (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 26 Αυγούστου 1540 Παλάτι του Κρίστιανμποργκ |
| Θάνατος | 28 Μαρτίου 1583[1] Πιλτένε |
| Τόπος ταφής | Πιλτένε και Καθεδρικός Ναός του Ρόσκιλε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρίνα Βλαντιμίροβνα της Στάριτσα (από 1573)[2] |
| Τέκνα | Mary Oldenburg[3] Eudoxia Oldenburg[3] |
| Γονείς | Χριστιανός Γ΄ της Δανίας και Δωροθέα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ |
| Αδέλφια | Δωροθέα της Δανίας Άννα της Δανίας, εκλέκτορας της Σαξονίας Φρειδερίκος Β΄ της Δανίας Ιωάννης Β΄ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ |
| Οικογένεια | Οίκος του Όλντενμπουργκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | diocesan administrator (1560 – 16ος αιώνας)[4] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάγκνους, δανικά Magnus (5 Σεπτεμβρίου 1540 - 28 Μαρτίου 1583) από τον Οίκο του Όλντενμπουρκ ήταν δούκας του Χόλσταϊν (1559)[5] και μετά τιτουλάριος βασιλιάς της Λιβονίας, υποτελής του Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας[6].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο κάστρο Κρίστιανσμποργκ της Κοπενχάγης και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Χριστιανού Γ΄ της Δανίας και της Δωροθέας των Ασκάνια, κόρης του Μάγκνους Α΄ δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουργκ.
Στα 17 έτη του εστάλη στη Γερμανία για να μορφωθεί σε διάφορες Αυλές της χώρας. Το 1559 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Μάγκνους επέστρεψε στη Δανία για τη στέψη του μεγαλύτερου αδελφού του Φρειδερίκου Β΄ ως βασιλιά. Το ίδιο έτος ο επίσκοπος Έσελ-Βηκ & Κουρλάνδης (περιοχών στη Λιβονία) πώλησε τα εδάφη του για 30.000 τάληρα στον Φρειδερίκο Β΄. Ο βασιλιάς προτίμησε να παραχωρήσει τη Λιβονία στον Μάγκνους, αντί να διαιρέσει τα πατρικά εδάφη με τον αδελφό του. Ο Μάγκνους δέχθηκε να αποκηρύξει το δικαίωμα διαδοχής του στα δουκάτα Σλέσβιχ & Χόλσταϊν και το 1560 μετέβη με στρατό στο Έσελ, όπου αμέσως εκλέχθηκε επίσκοπος Έσελ-Βηκ & Κουρλάνδης από τον Σύλλογο του καθεδρικού ναού[7].
Βασιλιάς της Λιβονίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1570 ο Μάγκνους έφθασε στη Μόσχα, όπου ο Ιβάν Δ΄ της Ρωσίας τον έστεψε βασιλιά της Λιβονίας με αντάλλαγμα τη συμμαχία του. Ήταν η περίοδος του Πολέμου της Λιβονίας (1558-83) και οι περιοχές έπρεπε να κατακτηθούν. Έλαβε τον καταστατικό χάρτη του υποτελούς βασιλείου[8]. Ο Μάγκνους έφυγε από τη Μόσχα με 20.000 Ρώσους στρατιώτες για να καταλάβει το Ρέβαλ (νυν Τάλιν) από τους Σουηδούς. Ο Ιβάν Δ΄ ήλπιζε στη βοήθεια του Φρειδερίκου Β΄, αλλά αυτό δεν έγινε και ο Μάγκνους εγκατέλειψε την πολιορκία[5][9].
Ζήτησε από τους ευγενείς της Λιβονίας να συνασπιστούν μαζί του εναντίον των ξένων, αλλά ο ΙΒάν Δ΄ του επιτέθηκε και τον αιχμαλώτισε. Όταν ελευθερώθηκε δεν ήταν πια αυτός βασιλιάς, αλλά ο Στέφαν Μπάτορυ της Πολωνίας[10]. Έζησε τα τελευταία έτη στο κάστρο Πίλτεν στην επισκοπή της Κουρλάνδης, όπου απεβίωσε[11]. Το 1662 το λείψανό του μεταφέρθηκε στη Δανία και εναποτέθηκε στον καθεδρικό του Ρόσκιλε[12].
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1574 τη Μαρία των Ρουρικιδών, κόρη του Βλαντίμιρ (εγγονού του Ιβάν Γ΄ και της (Ζωής) Σοφίας Παλαιολογίνας) και είχε τέκνα:
- Μαρία και Ευδοξία, απεβίωσαν 17 και 7 ετών αντίστοιχα.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10555.htm#i105545. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p10555.htm#i105545. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-21744-001.
- ↑ 5,0 5,1 Jaques, Tony (2007). Dictionary of Battles and Sieges. Greenwood Publishing Group. σελ. 849. ISBN 0-313-33536-2.
- ↑ Goodrich, S. C. (2008). «Early Russian History». A Pictorial History of England. BiblioBazaar, LLC. σελ. 150. ISBN 0-554-73173-8.
- ↑ Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture, By Richard C. Frucht; (ISBN 1-57607-800-0); p.70
- ↑ Viirand, Tiiu (2004). Estonia. Cultural Tourism. Kunst Publishers. σελίδες 82–84. ISBN 9949-407-18-4.
- ↑ Ivan the Terrible By Isabel De Madariaga (ISBN 0-300-11973-9)
- ↑ War and Peace in the Baltic, 1560–1790 By Stewart Philip Oakley (ISBN 0-415-02472-2)
- ↑ Frederik II and the Protestant Cause: Denmark's Role in the Wars of Religion By Paul Douglas Lockhart Page 38 Page 39
- ↑ Kønigsfeldt, Johannes Peter Frederik· Danske historiske forening (1856). Genealogisk-historiske tabeller over de nordiske rigers kongeslægter (στα Danish). B. Lunos bogtrykkeri,. σελ. 52.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Livonian Wars, by Kara Broughton
- Die Münzen von Herzog Magnus
|