Λουίζ Πιοζέ
| Λουίζ Πιοζέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Ιουνίου 1848[1] Mézières-sur-Ponthouin[2] |
| Θάνατος | 9 Δεκεμβρίου 1920 Γκαρς |
| Ψευδώνυμο | Louise Quitrime |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εργάτης αναρχικός μοδίστρα |
Η Λουίζ Πιοζέ, γνωστή ως Λουίζ Κιτρίμ ή Κιτρίν (Μεζιέρ-σου-Μπαλόν, 19 Ιουνίου 1848 - Γκαρς, 9 Δεκεμβρίου 1920), ήταν ράφτρα γιλέκων, τραγουδίστρια και αναρχική και συγγραφέας. Είναι γνωστή για τη συλλογή αναρχικών παιδικών τραγουδιών με τίτλο Rondes pour récréations enfantines, που αποδίδονται λανθασμένα εδώ και καιρό στη Λουίζ Μισέλ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λουίζ Πιοζέ δούλευε ως μοδίστρα. Έφτιαχνε γιλέκα. Ο πρώτος της γάμος ήταν με τον Αλφόνς Πιέρ Λεφέβρ, ράφτη, στις 7 Ιανουαρίου 1868 στο Μπαλόν (Σαρτ). Απέκτησαν δύο κόρες. Αφού έγινε χήρα το 1884, η Λουίζ Πιοζέ σύνηψε σχέση με κάποιον Λουί Ντυπρά, έναν ράφτη, αναρχικό, ο οποίος έγινε έμπορος κρασιού και ιδιοκτήτης ταβέρνας στο Παρίσι στην οδό Ζοκελέ και στη συνέχεια στην οδό Ραμέ 11 στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού το 1893. Η Λουίζ Πιοζέ γίνεται μάνατζερ αυτού του καμπαρέ στην οδό Ραμέ 11. Η μία από τις κόρες της παντρεύτηκε τον Μπενουά Μορέλ και η άλλη τον Ζουλς Λεμπαλέρ, και οι δύο παριζιάνοι αναρχικοί [3],[4],[5],[6].
Το καμπαρέ στην οδό Ραμέ είναι γνωστό επειδή εκεί συχνάζουν αναρχικοί και παρακολουθείται στενά από το αρχηγείο της αστυνομίας του Παρισιού [7],[6]. Το ζευγάρι της Λουίζ Πιοζέ με τον Λουί Ντυπρά αναγκάστηκε να εξοριστεί και να εγκατασταθεί για λίγο στο Λονδίνο, στη συνοικία Σόχο. Συχνάζουν και εκεί στους αναρχικούς κύκλους της αγγλικής πρωτεύουσας.
Τον Μάρτιο του 1894, η Λουίζ Πιοζέ επέστρεψε στο Παρίσι για να αναλάβει τη διεύθυνση του καφέ-καμπαρέ, παρόλο που το ζευγάρι πούλησε την επιχείρηση πριν φύγει για την Αγγλία. Ήταν μέλος της ομάδας Réveil de la femme στο Παρίσι, όπως και η Λουίζ Μισέλ, συνελήφθη από την αστυνομία το βράδυ της 7ης Μαρτίου κατά τη διάρκεια επιδρομής στο καφέ. Δεκαεπτά άτομα και τρεις γυναίκες συνελήφθησαν [8]. Η Λουίζ Πιοζέ φυλακίστηκε στη φυλακή Σεν Λαζάρ στις 9 του ίδιου μήνα, πριν αποφυλακιστεί προσωρινά στις 2 Μαΐου. Μετά τη σύλληψη για εγκληματική συνωμοσία, η Λουίζ Πιοζέ απελευθερώθηκε οριστικά στις 25 Ιουνίου 1895 με απόφαση απόλυσης που εκδόθηκε από τον ανακριτή Μεγιέ [6].
Λογοτεχνική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1889 η Λουίζ Πιοζέ δημοσίευσε, με το ψευδώνυμο Λουίζ Κιτρίμ [9] (που γράφεται επίσης Κιτρίν), μια συλλογή αναρχικών τραγουδιών. Χρησιμοποίησε τις μελωδίες που τραγουδιούνται στις αυλές των σχολείων για να προσηλυτίσει και να παρασύρει τους νέους στον αναρχικό σκοπό [10],[11]. Η συλλογή περιλαμβάνει μια παιδική καραμανιόλα [12].
Εκτός από αυτή τη συλλογή παιδικών τραγουδιών, η Λουίζ Πιοζέ είναι συγγραφέας διαφόρων θεατρικών έργων, συμπεριλαμβανομένου του Les Communardes, épisode de la Semaine sanglante.
Εργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Rondes pour récréations enfantines, Librairie du Père peinard, s.d. [1889], 14 p.
- Les Communardes, épisode de la Semaine sanglante.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 maitron
.fr /spip .php?article156126. - ↑ militants-anarchistes
.info /spip .php?article11148. - ↑ «PIOGER, Louise, Henriette « Louise QUITRIME » [veuve LEFEVRE] - [Dictionnaire international des militants anarchistes]». militants-anarchistes.info. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «BORDES Auguste, Joseph. Garçon marchand de vins ; anarchiste parisien». Archives anarchistes (στα Γαλλικά). 23 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «DUPRAT, Louis, François "PAUL" ; "PILOUX" - [Dictionnaire international des militants anarchistes]». militants-anarchistes.info. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «PIOGER Louise, Henriette [dite Louise Quitrime] [Dictionnaire des (...) - Maitron». maitron.fr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ Haine, W. Scott (1996). The world of the Paris café : sociability among the French working class, 1789-1914 (στα Αγγλικά). Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5104-1. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «La rafle chez Duprat. 40 policiers investissent le 11 rue Ramey à Paris : violences policières. 17 anarchistes arrêtés dont un jeune de 15 ans. 6 mars 1894». Archives anarchistes (στα Γαλλικά). 20 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Le Monde Libertaire». www.monde-libertaire.fr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021.
- ↑ Manfredonia, Gaetano (2007). «La chanson anarchiste dans la France de la belle époque». Revue Française d'Histoire des Idées Politiques 26 (2): 101. doi:. ISSN 1266-7862. https://doi.org/10.3917/rfhip.026.0101. Ανακτήθηκε στις 2021-03-13.
- ↑ «Bibliothèque – CIRA». www.cira.ch (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021.
- ↑ Marie-Pier Tardif (2021). Ni ménagères, ni courtisanes ; les femmes de lettres dans la presse anarchiste française (1885-1905). Université de Lyon - Université de Québec à Montréal. σελ. 47.