Λιμός στο Καζακστάν (1932-33)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι μεγάλες εθνοτικές ομάδες στο Καζακστάν την περίοδο 1897-1970. Ο αριθμός των Καζάκων και των Ουκρανών μειώθηκε την περίοδο 1932-33, λόγω του λιμού. 

Ο Λιμός του Καζακστάν του 1932-33, περιγράφεται ως Καζακική καταστροφή από τον Ρόμπερτ Κόνκουεστ,[1] ήταν μέρος του Σοβιετικού λιμού το 1932-33. Ενώ η Ουκρανία επλήγη χειρότερα, ο λιμός εξαπλώθηκε επίσης σε περιοχές της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, όπως το Καζακστάν και άλλες περιοχές.[2] Οι Καζάκοι ήταν αυτοί που επλήγησαν χειρότερα όσον αφορά το ποσοστό των ανθρώπων που πέθαναν (περίπου 38%).[3] Περίπου 1.5 εκατομμύρια (ή ενδεχομένως 2.0 με 2.3 εκατομμύρια) άνθρωποι πέθαναν στο Καζακστάν, από τους οποίους οι περισσότεροι ήταν Καζάκοι.[4]

Στο Καζακστάν ο λιμός είναι γνωστός ως ''γενοκτονία Γκολοστσέκιν" (καζακικά: Голощекиндік геноцид‎‎),[5] που αναφέρεται στον Φιλίππ Γκολοστσιόκιν, που διενήργησε την Σοβιετοποίηση του Καζακστάν εκείνη την εποχή.

Αν συμπεριλάβουμε τον Καζακικό λιμό του 1919-22, σε 10 με 15 χρόνια οι Καζακικές περιοχές έχασαν τον περισσότερο από τον μισό πληθυσμό τους λόγω της Σοβιετικής εξουσίας.[6]

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύβος στο σημείο για το μελλοντικό μνημείο για τα θύματα του Σοβιετικού λιμού (1931-1933) στο κέντρο του Αλμάτι, στο Καζακστάν

Ο λιμός είχε ως αποτέλεσμα οι Καζάκοι να γίνουν μειονότητα στην δική τους δημοκρατία, με αποτέλεσμα οι Καζάκοι να γίνουν ξανά η μεγαλύτερη εθνική ομάδα στο Καζακστάν την δεκαετία του 1990. Πριν το λιμό, το ποσοστό των Καζάκων ήταν περίπου στο 60%. Μετά τον λιμό, το ποσοστό είχε πέσει περίπου στο 38%.[7][5][8][9]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρόμπερτ Κόνκουεστ, «The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror — Famine», (Edmonton: The University of Alberta Press in Association with the Canadian Institute of Ukrainian Studies, 1986).
  • Σάχνι, Καλπάνα. Crucifying the Orient : Russian orientalism and the colonization of Caucasus and Central Asia. Μπανγκόκ: White Orchid Press, 1997
  • Ι. Οχαγιόν, La sédentarisation des Kazakhs dans l'URSS de Staline, collectivisation et changement social, Παρίσι, maisonneuve et Larose, 2006 (Γαλλικά)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Robert Conquest, The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-famine, 1987
  2. Pannier, Bruce (28 Δεκεμβρίου 2007). «Kazakhstan: The Forgotten Famine». Rferl.org. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2015. 
  3. NICCOLÒ PIANCIOLA (2001). «The Collectivization Famine in Kazakhstan, 1931–1933». Harvard Ukrainian Studies (Harvard Ukrainian Research Institute) 25 (3–4): 237–251. PMID 20034146. 
  4. Volkava, Elena (26 Μαρτίου 2012). «The Kazakh Famine of 1930–33 and the Politics of History in the Post-Soviet Space». Wilson Center. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2015. 
  5. 5,0 5,1 Қазақстан тарихы: Аса маңызды кезеңдері мен ғылыми мәселелері. Жалпы білім беретін мектептің қоғамдык- гуманитарлық бағытындағы 11-сыныбына арналған оқулық / М.Қойгелдиев, Ә.Төлеубаев, Ж.Қасымбаев, т.б. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007. — 304 бет,суретті.
  6. «Во время голода в Казахстане погибло 40 процентов населения». 
  7. Татимов М. Б. Социальная обусловленность демографических процессов. Алма-Ата,1989. С.124
  8. http://world.lib.ru/p/professor_l_k/070102_koval_drujba.shtml - "Запомнил и долю казахов в пределах своей республики - 28%. А за тридцать лет до того они составляли у себя дома уверенное большинство"
  9. PIANCIOLA, NICCOLÒ (1 January 2001). «The Collectivization Famine in Kazakhstan, 1931–1933». Harvard Ukrainian Studies 25 (3/4): 237–251. doi:10.2307/41036834.