Λάζαρος Μεδιολάνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λάζαρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας
Μιλάνο
Θάνατος14  Μαρτίου 449
Μιλάνο
Eορτασμός αγίου14 Μαρτίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααρχιεπίσκοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Λάζαρος (λατινικά Lazzaro) (... - Μιλάνο, 449) ήταν επίσκοπος του Μιλάνου, Μεδιολάνο τότε, από το 440 μέχρι το θάνατό του. Είναι σεβαστός ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία που τον θυμάται στις 14 Μαρτίου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγα είναι γνωστά για τον επίσκοπο Λάζαρο, ο Catalogus archiepiscoporum Mediolanensium[1], τον τοποθετεί μεταξύ μεταξυ του Γλυκέριου, που πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου 440[2] και του Ευσέβιου, που μαρτυρείται από το καλοκαίρι του 451[3]. Ο ίδιος κατάλογος του αναθέτει 11 χρόνια θητείας και λέει ότι κηδεύτηκε στις 14 Μαρτίου στην εκκλησία του Αγίου Ναζάρο. Παραδοσιακά, η επισκοπική του θητεία ανατίθεται στα έτη 438-449[4].

Ένα από τα Carmina του Φήλιξ Εννοδίου[5], που γράφτηκε πριν από το 521, είναι αφιερωμένο στον Λάζαρο, στο οποίο ο Μιλανέζος επίσκοπος επαινείται «για τη σοβαρότητα με την οποία κατέστειλε, ακόμη και με ένα βλέμμα μόνο, το θράσος των κακών, ακόμη και μολονότι ήξερε πώς να δόση χρόνο για να δώσει κουράγιο σε όσους προσπάθησαν να μετανοήσουν»[6]

Σύμφωνα με μια παράδοση που αναφέρεται από τον Baldassarre Oltrocchi[7], ο Λάζαρος ήταν υπεύθυνος για τη θεσμοθέτηση ειδικών λιτανειών για να κρατήσει τις επιδρομές των βαρβάρων μακριά από το Μιλάνο.

Προκάτοχος
Γλυκέριος
Επίσκοπος Μιλάνου Διάδοχος
Ευσέβιος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Catalogus Archiepiscoporum Mediolanensium». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2017. , Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, vol. VIII, Hannover 1848, p. 103.
  2. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 933.
  3. Pietri, Prosopographie de l'Italie chrétienne, I, p. 704.
  4. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, pp. 795.
  5. Magno Felice Ennodio. «Carmina, nº 201». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2017. , in Monumenta Germaniae Historica, Auctores antiquissimi, vol. VII, Berlino 1885, p. 165.
  6. Rimoldi, BS VII, 1155.
  7. Archiepiscoporum Mediolanensium series, p. 118.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]