Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Μακεδονικός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Μακεδονικός
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ. ή 190 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος115 π.Χ.[1]
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα[2]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΛεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Διαδημάτος[3][4]
Γάιος Καικίλιος Μέτελλος Καπράριος[3][5]
Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Βαλεαρικός[6][3][7]
Μάρκος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 115 π.Χ.)[3][8]
Caecilia Metella[3][9]
Caecilia Metella[3][10]
Καικιλία Μετέλλα
ΓονείςΚόιντος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 206 π.Χ.)[11][12]
ΑδέλφιαΛεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Κάλβος[3][13]
ΣυγγενείςMetellus (ξάδελφος)[11][14]
ΟικογένειαCaecilii Metelli
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΛεγάτος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας
Ρωμαίος έπαρχος
Πραίτορας
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[15]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (143 π.Χ.)[15]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Νόμισμα που κόπηκε από τον Κ. Καικίλιο Μέτελλο, π. 155–149 π.Χ. [16] Εμπρός όψη: διπλή κεφαλή Ιανού με δάφνινο στεφάνι. Πίσω: πλώρη πλοίου.

Ο Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Μακεδονικός, λατιν.: Quintus Caecilius Metellus Macedonicus, (π. 188 π.Χ. – 116 π.Χ./115 π.Χ.) ήταν πολιτικός και στρατηγός της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας κατά τον 2ο αι. π.Χ. Υπήρξε πραίτορας το 148 π.Χ., ύπατος το 143 π.Χ., ανθύπατος της Εντεύθεν Ιβηρίας (Hispania Citerior) το 142 π.Χ. και τιμητής το 131 π.Χ. Πήρε το παρωνύμιο (agnomen) Μακεδονικός, για τη νίκη του επί των Μακεδόνων στον Δ΄ Μακεδονικό Πόλεμο.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δ΄ Μακεδονικός Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 148 π.Χ. ως πραίτορας, οδήγησε τα ρωμαϊκά στρατεύματα στη νίκη επί τού Ανδρίσκου δύο φορές. Ο Ανδρίσκος ήταν αυτοαποκαλούμενος διεκδικητής τού θρόνου της Μακεδονίας, που ισχυριζόταν ότι ήταν γιος τού Περσέα, τελευταίου βασιλιά της δυναστείας των Αντιγονιδών. Ο Ανδρίσκος είχε ξεσηκωθεί εναντίον της Ρώμης, σκοπεύοντας να απελευθερώσει τη Μακεδονία με στρατό, που στρατολογήθηκε από τη Θράκη. Υπό την εξουσία τού Μέτελλου η Μακεδονία μειώθηκε και έγινε ρωμαϊκή επαρχία. Γι' αυτό τού απονεμήθηκε το agnomen Μακεδονικός και έκτοτε εισήγαγε τη Μακεδονική Ασπίδα (Clypeus Μacedonicus) στα μετάλλια της οικογένειάς του.

Αχαϊκός Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 146 π.Χ. νίκησε τον Κριτόλαο της Μεγαλόπολης στη μάχη της Σκαρφείας και τους Αρκάδες στη Χαιρώνεια, αλλά ο Μέτελλος στάλθηκε στη συνέχεια να πολεμήσει στον Αχαϊκό πόλεμο, για να εκδικηθεί μία προσβολή που έγινε σε μία Ρωμαϊκή Πρεσβεία στην Κόρινθο. Πολέμησε υπό τις διαταγές τού υπάτου Λεύκιου Μούμιου Αχαϊκού, τού οποίου η τελική νίκη στον πόλεμο κατά της Αχαϊκής Συμμαχίας καθυστέρησε τον Μακεδονικό να εορτάσει αμέσως, τις τιμές τού Θριάμβου που άξιζε η επιτυχία του στη μάχη της Σκάρφειας. Κατά την επιστροφή του στην Ιταλία έλαβε την τιμή τού Θριάμβου και τον τίτλο τού Μακεδονικού. Μετά τον θρίαμβό του έκτισε τη Στοά των Καικιλίων (Porticus Caecilii, που αργότερα έγινε Porticus Octaviae) στο Άρεως Πεδίον. Έκτισε επίσης δύο μεγαλειώδεις ναούς: ο ένας αφιερωμένος στον Δία (Jupiter) και ο άλλος στην Ήρα (Juno). [17] Αυτοί ήταν οι πρώτοι μαρμάρινοι ναοί στη Ρώμη, διακοσμημένοι με έφιππα αγάλματα των διάφορων στρατηγών τού Αλεξάνδρου, που έφερε από την Ελλάδα. [17]

Νουμαντικός πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 143-142 π.Χ. που ήταν ύπατος, εκστράτευσε εναντίον των Κελτιβήρων στην κεντρική Ιβηρική κατά τη διάρκεια του Νουμαντικού Πολέμου, νικώντας τους Aρεβάκους, Λουσόνες, Βλλους, Tίτιους και Βακέους. Δεν αντιμετώπισε την πόλη Nουμαντία, η οποία στη συνέχεια έγινε το επίκεντρο τού πολέμου, και η οποία αντιστάθηκε για δέκα χρόνια. [18]

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 133 π.Χ. έδωσε μία ομιλία επιτιθέμενος στον Τιβέριο Γράκχο σχετικά με το σχέδιο αυτού του τριβούνου να παρακάμψει το παραδοσιακό προνόμιο της Συγκλήτου, και να διατηρήσει την τεράστια περιουσία τού πρόσφατα αποθανόντος Άτταλου Γ' της Περγάμου υπό τον έλεγχο της Συνέλευσης των πληβείων. [19] Ο Άτταλος Γ΄ είχε κληροδοτήσει το βασίλειό του στο λαό της Ρώμης.

Ο Μέτελλος εξελέγη τιμητής το 131 π.Χ., δεσμευόμενος με τόλμη να σταματήσει την αυξανόμενη υποβάθμιση των ρωμαϊκών εθίμων. Σε μία ομιλία που εκφώνησε στο ραντεβού του, πρότεινε ότι ο γάμος θα ήταν υποχρεωτικός για όλους τους πολίτες, προκειμένου να τεθεί τέλος στην ελευθεριάζουσα συμπεριφορά, που τότε ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένη. Έναν αιώνα αργότερα ο Αύγουστος έκανε αυτή την ομιλία να διαβαστεί στη Σύγκλητο, και να δημοσιευθεί ως διάταγμα για τη γνώση και την αναγέννηση τού Ρωμαϊκού Λαού. [20] Οι ηθικολογικές του προσπάθειες αφύπνησαν ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, με επικεφαλής τον τριβούνο Γάιο Ατίνιο Λάβεο Μακέριο, τον οποίο ο Μέτελλος είχε εκδιώξει προηγουμένως από τη Σύγκλητο. Παραλίγο να σκοτωθεί από τον όχλο στον Ταρπύιο βράχο.

Αργότερα υπήρξαν κάποιες διαφωνίες μεταξύ τού ίδιου και τού Σκιπίωνα Αιμιλιανού, αλλά ποτέ δεν έχασε από τα μάτια του τα πλεονεκτήματα αυτού τού αντιπάλου, τού οποίου το τέλος θρήνησε, διατάζοντας τους γιους του να μεταφέρουν το σώμα τού Αιμιλιανού στην πυρά της αποτέφρωσης.

Φημισμένος για την ευγλωττία του και το γούστο του για τις Τέχνες, απεβίωσε το 116/115 π.Χ. Ήταν γενικά σεβαστός ως το παράδειγμα τού τυχερού Ρωμαίου: μετά από μία λαμπρή γέννηση, έλαβε κάθε είδους πολιτικές και στρατιωτικές τιμές, και άφησε μία μεγάλη οικογένεια τεσσάρων γιων, εκ των οποίων ο ένας ήταν τότε ύπατος, οι δύο ήταν πιο πριν και ο άλλος έγινε σύντομα μετά. Οι δύο γαμπροί του, Πόπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασίκα_(ύπατος το 111 π.Χ.) και Γάιος Σερβίλιος Βατία θα έφταναν επίσης στην υπατεία.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου και εγγονός τού Λεύκιου Καικίλιου Μέτελλου.

Ήταν ο πατέρας των:

Στη λαϊκή κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μέτελλος παύει την πολιορκία, τώρα στο Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη.

Τον Mέτελλο υποδύθηκε ο Γκόρντον Μίτσελ στην ταινία Ο εκατόνταρχος (The Centurion) του 1961.

Ο «Mέτελλος παύει την πολιορκία», ένας πίνακας τού Aρμάν-Σαρλ Καράφ, μνημονεύει τον θρύλο τού Μέτελλου, που αίρει την πολιορκία της Κεντοβριγίας το 142 π.Χ., προκειμένου να σώσει τη ζωή αθώων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1424. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. PHI Latin Texts. 109. Ανακτήθηκε στις 10  Απριλίου 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1424. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1665. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1701. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. «Метеллы» (Ρωσικά)
  7. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1635. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1677. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4054. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  10. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4029. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  11. 11,0 11,1 11,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1424. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  12. 12,0 12,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 891. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  13. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1544. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  14. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3614. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  15. 15,0 15,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  16. Crawford, Roman Republican Coinage, p. 253 (n°211/1).
  17. 17,0 17,1 Chisholm 1911.
  18. Appian, Iberiké 76.
  19. Stockton 69
  20. McDonnell, Myles (1987). «The Speech of Numidicus at Gellius, N.A. 1.6». The American Journal of Philology 108 (1): 81–94. doi:10.2307/294915. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-philology_spring-1987_108_1/page/81. 
  21. Treggiari, Susan (2019). Servilia and her Family. Oxford University Press. σελ. 347. ISBN 9780192564641. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • UNRV.com
  • Στόκτον, Ντέιβιντ. The Gracchi, Oxford University Press, Oxford ENG; 1979.

Απόδοση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]