Κωνσταντίνος Φινές
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Κωνσταντίνος Φινές | |
|---|---|
| Γέννηση | 1933 |
| Θάνατος | 2014 |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας |
Ο Κωνσταντίνος Φινές (1933–2014) ήταν Έλληνας αρχιτέκτονας, εκφραστής του ελληνικού μοντερνισμού κυρίως σε επίπεδο δημοσίων κτιρίων.
Βιογραφικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1933 και φοίτησε κατά τη δεκαετία του 1950 στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου μια σχολή στην οποία, εκείνη την περίοδο, δίδασκαν ο Μιχελής, ο Γκίκας, ο Εγγονόπουλος και ο Πικιώνης. Σε αυτό το κλίμα ο Φινές μυήθηκε στις αρχές του οικουμενικού μοντερνισμού του Λε Κορμπυζιέ, ενώ ταυτόχρονα ήρθε σε επαφή με τη λαϊκή αρχιτεκτονική σκιαγραφώντας τον Έλληνα με τις αρετές και τα ελαττώματα του, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει. Έτσι, διαμόρφωσε μια άποψη για την αρχιτεκτονική ως εφαρμοσμένη κοινωνική τέχνη η οποία υπηρετεί τον χρήστη.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, εργάστηκε με τον συνεργάτη και φίλο του Κ. Παπαϊωάννου και το 1960 κέρδισαν μαζί το πρώτο τους βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Το 1962 έγινε μέλος του αρχιτεκτονικού συλλόγου (Σ.Α.Δ.Α.Σ.) και από τότε αρίθμησε τουλάχιστον 30 διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Σε έναν τέτοιο διαγωνισμό το 2002 επέκρινε, πλέον ως μέλος του συμβουλίου, το νέο μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο, κατά τη γνώμη του, ήταν προϊόν πολιτικών σκοπιμοτήτων. Στάθηκε απέναντι στην αρχιτεκτονική της προβολής και του εντυπωσιασμού αναζητώντας τη λιτότητα και δήλωνε φίλος της συλλογικής εργασίας η οποία βασισμένη σε κοινωνικές δομές αποστρέφεται κάθε εμπορευματοποίηση.
Ο Κώστας Φινές πέθανε στην Αθήνα στις 23 Μαΐου 2014.
Αρχιτεκτονικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κωνσταντίνος Φινές ήταν σημαντικός εκφραστής του ελληνικού μοντερνισμού σε επίπεδο δημοσίων κτιρίων. Στα έργα του είναι εμφανής η θεώρηση της αρχιτεκτονικής από μια κοινωνική σκοπιά, η οποία θέτει το χρήστη στο επίκεντρο της συνθετικής διαδικασίας. Τα κτίρια που σχεδίασε, κυρίως μαζί με τον Κ. Παπαϊωάννου, είναι λιτά και στοχεύουν στην βελτίωση της ανθρώπινης ζωής. Η συμβολή αυτής της αρχιτεκτονικής στη διαμόρφωση της αστικής ζωής γίνεται αντιληπτή αν σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι επισκέφθηκαν αυτά τα κτίρια-σύμβολα του μετεμφυλιακού ελληνικού κράτους.
Σε επαγγελματικό επίπεδο, συνέβαλε αισθητά στην αποτελμάτωση των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, ενώ υπερασπίστηκε σθεναρά το θεσμό του συλλόγου αρχιτεκτόνων, τον οποίο θεωρούσε εκφραστή της «μαχόμενης αρχιτεκτονικής».
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σημαντικότερο, ίσως, έργο του Φινέ είναι το συγκρότημα Νομικής-Θεολογικής-Διοίκησης-Αίθουσας Τελετών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, του οποίου η ανέγερση ξεκίνησε το 1961 και ολοκληρώθηκε το 1978. Οι επιρροές του μοντερνισμού στο σχεδιασμό είναι ορατές. Η μεγάλη κλίμακα του κτιρίου της Νομικής, η μορφολογία (χρήση κανάβου, περσίδες), η σύνθεση των όγκων αλλά και η υλικότητα (εμφανές σκυρόδεμα, γυαλί, μέταλλο) αποτελούσαν βασικά στοιχειά της κορμπυζιανής λογικής η οποία διαμόρφωσε τη γενικότερη αρχιτεκτονική σκέψη στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο. Ωστόσο η επιρροή αυτή δεν ήταν καθολική μετατρέποντας το προϊόν συνεργασίας των Φινέ και Παπαϊωάννου στην καθαρότερη ίσως έκφραση των τάσεων της εποχής.
Άλλα σημαντικά έργα του είναι το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας και οι φοιτητικές εστίες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νεοελληνική Αρχιτεκτονική,Δημήτρης Φιλιππίδης,Εκδόσεις Μέλισσα
- Ελευθεροτυπία (άρθρο για το μουσείο της Ακρόπολης)[νεκρός σύνδεσμος]
- Τέυχος 46 Σ.Α.Δ.Α.Σ.-Π.Ε.Α.(Συνέντευξη της συζύγου του Μαρίας Φινέ)
- Δρόμος Της Αριστεράς(Συνέντευξη Κ.Φινέ)
- Δομές Τεύχος 01/11[νεκρός σύνδεσμος]