Κλήμης της Άγκυρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλήμης της Άγκυρας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση309 ή 250
Άγκυρα
Θάνατος312
Άγκυρα
Αιτία θανάτουαποκεφαλισμός
Eορτασμός αγίου23 Ιανουαρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος
ΣυνεργάτηςΑγαθάγγελος της Ρώμης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άγιος Κλήμης, επίσκοπος της Άγκυρας, (περ. 258 Άγκυρα -312 Άγκυρα) ήταν επίσκοπος που υπηρέτησε κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Συνελήφθη από τις ρωμαϊκές αρχές, φυλακίστηκε και δικάστηκε από τον Διοκλητιανό.

Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός επιχείρησε να μετατρέψει τον Κλήμη στον παγανισμό, αλλά ο Κλήμης αρνήθηκε και υπέστη βασανιστήρια. Ο Κλήμης τελικά αποκεφαλίστηκε από Ρωμαίο στρατιώτη ενώ έκανε τη Θεία Λειτουργία το έτος 312[1]. Τιμάται στις 23 Ιανουαρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο και στις 5 Φεβρουαρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο σε ορισμένες Ανατολικές Ορθόδοξες χώρες μαζί με τον μαθητή του Αγαθάγγελο της Ρώμης.

Ιερά Λείψανα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα λείψανα του Κλήμη βρίσκονται στο βωμό του αγίου στη βασιλική της Παναγίας του Τράπανι[2].

Η Κάρα του Αγίου Κλήμεντος βρίσκεται στην Ιερά Μονή Προυσού Ευρυτανίας.

Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κλήμεντος βρίσκονται στις Μονές Ζωγράφου Αγίου Όρους και Φανερωμένης Σαλαμίνος.[3]

Υμνογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απολυτίκιον

Ήχος δ’.

Κλήμα οσιότητος, και στέλεχος αθλήσεως, άνθος ιερώτατον, και καρπός ως θεόσδοτος, τοις πιστοίς πανίερε, ηδύτατος εβλάστησας. Αλλ᾽ ως Μαρτύρων σύναθλος, και ιεραρχών σύνθρονος, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον

Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.

Της αμπέλου γέγονας, τίμιον κλήμα, του Χριστού πανεύφημε, Κλήμη πολύαθλος οφθείς, συν τοις συνάθλοις τε έκραζες· Χριστός, Μαρτύρων φαιδρόν αγαλλίαμα.

Κάθισμα

Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Του μαρτυρίου αληθώς τη δρεπάνη, κατατεμνόμενος σοφέ Ιεράρχα, ως καρποφόρος άμπελος εξήνθησας, βότρυας περκάζοντας, και σταλάζοντας γλεύκος, θείας επιγνώσεως, και αθλήσεως Πάτερ· εξ ων μετέχων πας τις ευσεβώς, καταγλυκαίνει ψυχής αισθητήρια.

Ο Οίκος

Υιός φωτός αναδειχθείς, Θεού συγκληρονόμος, ως Ηλιού ο θείος, τον Αχαάβ ήλεγξεν, ούτω και συ, Κλήμη σοφέ, Βασιλείς ανόμους, και Τυράννους απηνείς, Ελλήνων τους πρωτεύοντας, εν λόγω και αληθεία ενίκησας, και προσάγεις θύμα τω Κυρίω νυν τα πλήθη των εις Χριστόν πιστευσάντων. Διό κοινωνόν της σης μαρτυρίας Αγαθάγγελον ευρών, πόλεις εναθλών συνώδευσας φαιδρώς κραυγάζων· Χριστέ, Μαρτύρων φαιδρόν αγαλλίαμα.[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]