Κατεπανίκιον Βαρδαρίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κατεπανίκιον Βαρδαρίου ή Παραβαρδαρίου ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τα κατεπανίκια των τελευταίων αιώνων της αυτοκρατορίας ήταν μικρές συνοριακές διαιρέσεις, σε αντίθεση με τα μεγάλα σε έκταση αντίστοιχα του 10ου και 11ου αιώνα, που περιελάμβαναν μία πόλη ή κάστρο και τις γύρω περιοχές.

Το κατεπανίκιο δημιουργήθηκε στα τέλη του 12ου αιώνα στην Μακεδονία[1], στην ανατολική οχθη του Αξιού. Έδρα ήταν η Βάρδαινα και πολλά κτήματα παραχωρήθηκαν στη Μονή Ζωγράφου του Αγίου Όρους, τα οποία η μονή τελικά αντάλλαξε με άλλα στην Ιερισσό τρεις αιώνες αργότερα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ὀρθόδοξα Μηνύματα - ιερά μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, Ιωάννης Αθ. Μπάκας, Από την επισκοπή Ρεντίνης στη Μητρόπολη Λαγκαδά