Κατάλογος πριγκίπων της Κάπουα

Ακολουθεί ένας κατάλογος των ηγεμόνων του πριγκιπάτου της Κάπουα.

Λομβαρδοί ηγεμόνες της Κάπουα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γαστάλδοι και κόμητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι gastlds (ή κόμητες) της Κάπουα ήταν υποτελείς των πριγκίπων του Μπενεβέντο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 840, όταν ο gastald Λανδούλφος άρχισε να ζητά για ανεξαρτησία, όπως είχε πρόσφατα ανακηρύξει το Σαλέρνο. Αυτό προκάλεσε έναν εμφύλιο πόλεμο στο Μπενεβέντο, που δεν σταμάτησε για περίπου δέκα χρόνια και στα τέλη του 9ου αιώνα η Κάπουα ήταν οριστικά ανεξάρτητη.

???–663 Θρασιμούνδος, ως κόμης

. . .

840–843 Λανδούλφος Α΄ ο παλαιός
843–861 Λάντο Α΄ (γιος του προηγ.)
861 Λάντο Β΄ Τσυρούτου (γιος του προηγ., εκτοπίστηκε)
861–862 Πάντo ο άρπαξ (θείος του προηγ., σφετεριστής)
862–863 Πάντενουλφ (γιος του πρ., εκτοπίστηκε)
863–866 Λανδούλφος Β΄ ο επίσκοπος (επίσης επίσκοπος της Κάπουα, θείος του προηγ., σφετεριστής, εκτοπίστηκε)
866–871 Λανδούλφος Α΄ του Σπολέτο (επίσης δούκας του Σπολέτo, δεν συνδέεται με τη δυναστεία, επιβλήθηκε από τον Λουδοβίκο Β΄ της Φραγκίας, εκτοπίστηκε)
871–879 Λανδούλφος Β΄ ο επίσκοπος (αποκαταστάθηκε)
879–882 Πάντενουλφ (αποκαταστάθηκε)
882–885 Λάντο Γ΄ (εξάδελφος του προηγ., σφετεριστής)
885–887 Λάντενουλφ Α΄ (αδελφός του προηγ.)
887–910 Ατενόλφος Α΄ (αδελφός του προηγ.)
- 901–910 Λανδούλφος Γ΄, συγκυβερνήτης

Πρίγκιπες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 910, τα πριγκιπάτα του Μπενεβέντο και της Κάπουα ενώθηκαν με κατάκτηση (του Ατενόλφος) και κηρύχθηκαν αχώριστα. Αυτό, και η αναπόφευκτη συγκυβέρνηση των γιων και των αδελφών, προκαλεί αδιάκοπη σύγχυση σε κάθε ιστορικό της εποχής, ακόμη περισσότερο στους αναγνώστες της.

910–943 Λανδούλφος Γ΄, συγκυβέρνησε από το 901 (βλ. ακριβώς παραπάνω)
- 911–940 Ατενόλφος Β΄, συγκυβερνήτης
- 940–943 Λανδούλφος Δ΄, συγκυβερνήτης (ίσως από το 939)
- 933–943 Ατενόλφος Γ΄, συγκυβερνήτης
943–961 Λανδούλφος Δ΄ ο Ερυθρός, συγκυβερνούσε από το 940 (βλ. παραπάνω)
- 943–961 Πανδόλφος Α΄ Σιδηροκέφαλος, συγκυβερνήτης
- 959–961 Λανδούλφος Ε΄, συγκυβερνήτης
961–968 Λανδούλφος Ε΄, συγκυβερνώντας με τον αδερφό του (ίσως έως το 969, βλ. αμέσως παρακάτω), συγκυβέρνησε επίσης από το 959 (βλ. ακριβώς παραπάνω)
961–981 Ο Πανδόλφος Α΄ Σιδηροκέφαλος, συγκυβερνώντας με τον αδελφό του (βλ. αμέσως παραπάνω), συγκυβέρνησε επίσης από το 943 (βλ. παραπάνω), επίσης δούκας του Σπολέτo (από το 967), του Σαλέρνο (από το 978) και του Μπενεβέντο (από το 961). )
- 968–981 Λανδούλφος ΣΤ΄, συγκυβερνήτης

Το 982, τα πριγκιπάτα διαλύθηκαν τελικά από τη διαίρεση των τεράστιων περιουσιακών στοιχείων του Pandulf Ironhead και με αυτοκρατορικό διάταγμα, αλλά η χρονολογία γίνεται όχι λιγότερο μπερδεμένη.

981–982 Λανδούλφος ΣΤ΄
982–993 Λάντελουφ Β΄
993–999 Λαϊδούλφος
999 Αδεμάρος
999–1007 Λανδούλφος Ζ΄
1007–1022 Πανδόλφος Β΄
- 1009–1014 Πανδόλφος Γ΄, συγκυβερνήτης
1016–1022 Πανδόλφος Δ΄, που ονομάζεται Λύκος των Αμπρούτσι
1022–1026 Πανδόλφος Ε΄, επίσης κόμης του Tεάνo
- 1023–1026 Ιωάννης (γιος του), συγκυβερνήτης
1026–1038 Πανδόλφος Δ΄, δεύτερη φορά
1038–1047 Γουαϊμάρος, επίσης πρίγκιπας του Σαλέρνο
1047–1050 Πανδόλφος Δ΄, τρίτη φορά
1050–1057 Πανδόλφος ΣΤ΄
1057–1058 Λανδούλφος Η΄

Νορμανδοί πρίγκιπες της Κάπουα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αυτοί οι πρίγκιπες ήταν της γραμμής Ντρένγκοτ και χρησίμευαν ως αντιστάθμισμα του Οίκου των Ωτβίλ μέχρι που τελικά έχασαν κάθε εξουσία. Η χρονολογία εδώ, επίσης, μπορεί να είναι πολύ συγκεχυμένη λόγω της αντιπαλότητας μεταξύ του Ροβέρτου Β΄ και του Ρογήρου Β΄ της Σικελίας και των γιων του.