Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου
| Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1809 Πάτρα |
| Θάνατος | 8 Φεβρουαρίου 1899 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά Αγγλικά Ιταλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σπύρος Παπαλεξόπουλος |
| Γονείς | Ανδρέας Καλαμογδάρτης |
| Αδέλφια | Θεώνη Καλαμογδάρτη Αντώνιος Καλαμογδάρτης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου (1809-1899) ήταν μια από τις αξιολογότερες γυναικείες φυσιογνωμίες της νεότερης Ελλάδας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν κόρη του προκρίτου Ανδρέα Καλαμογδάρτη. Κατά την έναρξη της επανάστασης κατέφυγε στην Πάτρα με τη μητέρα της και στη συνέχεια στην Ανκόνα της Ιταλίας. Εκεί σπούδασε και έμαθε ιταλικά, αλβανικά και αγγλικά. Το 1824 η οικογένεια της μετακόμισε στο Ναύπλιο, όπου η Καλλιόπη παντρεύτηκε τον Σπύρο Παπαλεξόπουλο, δήμαρχο Ναυπλίου [1]και γερουσιαστή. Σύντομα η Καλλιόπη ξεχώρισε για το πνεύμα της ενώ το σπίτι της είχε μετατραπεί σε φιλολογικό σαλόνι. Προσέφερε μεγάλο μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς και στους πρόσφυγες. Τάχθηκε φανερά εναντίον του Όθωνα και έλαβε μέρος σε όλες τις αντι-οθωνικές αντιδράσεις[2]. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, το 1850, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση για ένα μεγάλο διάστημα. Πρωτοστάτησε στην αποτυχημένη εξέγερση του Ναυπλίου, την 1η Φεβρουαρίου του 1862, γι' αυτό και καταδιώχθηκε από το Παλάτι. Όταν ο Όθων εκθρονίστηκε, κατέπλευσε το πλοίο «Ελλάς» στο Ναύπλιο και την μετέφερε στην Αθήνα ως προσκεκλημένη της Κυβέρνησης, όπου την τίμησαν για τη δράση της και της απένειμαν τιμητική σύνταξη 500 δρχ.
Απεβίωσε πάμφτωχη στις 8 Φεβρουαρίου του 1899. Στο Ναύπλιο υπάρχει οδός, έξω από το αρχοντικό της, που φέρει το όνομα της, καθώς και προτομή της στο αναγνωστήριο της δημόσιας βιβλιοθήκης του Ναυπλίου, έργο του Χαριάτη. Επίσης εξυμνήθηκε από γνωστούς ποιητές της εποχής, όπως ο Ηλίας Καλαμογδάρτης, πρώτος ξάδελφός της, και ο Παναγιώτης Σούτσος.
Για την Παπαλεξοπούλου έχει γραφτεί και το παρακάτω δημοτικό τραγούδι:
- «Καλαμογδαρτοπούλα μου και Παπαλέξαινα,
- σε καμαρώνει η Πάτρα, σε κλαιν τα Κρέσταινα.
- Έβγα στο Μπαλκονάκι να δεις τι γίνεται,
- τ’ Ανάπλι είναι κλεισμένο, δεν παραδείνεται.»[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://argolikivivliothiki.gr/2012/03/15/papalexopoulou/
- ↑ https://argolikivivliothiki.gr/2012/03/04/book-3/
- ↑ Τριανταφύλλου, Κωνσταντίνος. «Εξ επιστολαί Καλλιόπης Σπυρ. Παπαλεξοπούλου σωζόμεναι εις Πάτρας». Πελοποννησιακά: 52.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου (1809-1899)». Αργολική Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού. 12 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
|