Κίνημα Ζηλωτών
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Το Κίνημα των Ζηλωτών ήταν αντιαριστοκρατικό κίνημα που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη το 1342 και κράτησε την εξουσία στην πόλη για 7 χρόνια, ως το 1349.
Ήταν περίοδος που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μαστιζόταν από εμφυλίους πολέμους και από πολιτική αστάθεια, η οποία ήταν συνέπεια της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης το 1204. Έτσι, το κόμμα των Ζηλωτών, το οποίο αποτελούσαν συντεχνίες, εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της βυζαντινής εξουσίας την ανέτρεψε, παίρνοντας στα χέρια του την εξουσία. Η γνωστότερη πολιτική συνέπεια της επανάστασης αυτής ήταν η δήμευση της περιουσίας υψηλόβαθμων αριστοκρατών και της εκκλησίας, έτσι κάποιοι αριστοκράτες προσπάθησαν να διασώσουν τις περιουσίες τους συνεργαζόμενοι με την ηγεσία του κόμματος των ζηλωτών[1].
Οι πολιτικές εξελίξεις πήραν αυτή την πορεία μετά το θάνατο του Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου, οπόταν την εξουσία ανέλαβε αντιβασιλεία, αποτελούμενη από ηγέτες αριστοκρατών, καθώς δεν υπήρχε νόμιμος διάδοχος. Έτσι το ζήτημα της διαδοχής στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης έφερε στην επιφάνεια κοινωνικές συγκρούσεις, οι οποίες στη Θεσσαλονίκη πήραν αυτή την τροπή.
Το κίνημα αυτό πέτυχε να αλλάξει το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας, με την βυζαντινή κυβέρνηση να προσπαθεί να το ανατρέψει κινητοποιώντας τον στρατό, το ναυτικό, καθώς και ξένες δυνάμεις (Τουρκία, Σερβία) που υποστήριζαν την Κωνσταντινούπολη.
Το κόμμα των Ζηλωτών προσπάθησε επίσης να συνδυάσει την επαναστατική του πολιτική με κάποια νομιμότητα, υποστηρίζοντας τον οίκο των Παλαιολόγων, που διεκδικούσε την εξουσία στην Κωνσταντινούπολη, έτσι πέτυχε να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 1349.