Ιωάννης Λεωνίδας
| Ιωάννης Λεωνίδας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1940 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γεώργιος Λεωνίδας |
| Αδέλφια | Νικόλαος Λεωνίδας Δημήτριος Λεωνίδας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας Υπουργός Επισιτισμού Υπουργός Περιθάλψεως |
Ο Ιωάννης Λεωνίδας (Σπέτσες, 1871 - 1935)[1] υπήρξε Έλληνας πολιτικός στο Μεσοπόλεμο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η καταγωγή του ήταν από τις Σπέτσες από παλιά οικογένεια καπεταναίων και ήταν γιος του Γεωργίου Λεωνίδα.[2] Αρχικά οι πρόγονοί του ονομάζονταν Λάμπροι. Στην Επανάσταση του 1821 εξόπλισαν το πλοίο «Λεωνίδας» και το δώρισαν στην πατρίδα, και γι' αυτό άλλαξαν το όνομα τους σε «Λεωνίδαι».
Ασχολήθηκε με την πολιτική και διετέλεσε υπουργός Επισιτισμού και προσωρινά Περιθάλψεως στην κυβέρνηση Στράτου (1922), υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη (1922) και στην κυβέρνηση Ευταξία (1926).[2]
Ο Ιωάννης Λεωνίδας είχε εξαγοράσει ιδιοκτησίες από άλλους Σπετσιώτες, με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει κυριότητα του νησιού Σπετσοπούλα. Είχε κτίσει βίλλα και καλλιέργειες εκεί. Από τους απογόνους του νοικιάστηκε για εκατό χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, στον Σταύρο Νιάρχο.[2]
Απεβίωσε το 1935. Εγγονός του είναι ο λογοτέχνης Νάνος Βαλαωρίτης[3].
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νέοι Δρόμοι, 1940, αρ. 25, σελ. 31.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία Έλληνα/ίδα πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |