Ιωάννης Λαμπρίδης (λόγιος)
| Ιωάννης Λαμπρίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωάννης Λαμπρίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1839 Άνω Πεδινά Ιωαννίνων |
| Θάνατος | 1891 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ριζάρειος Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λόγιος ιατρός |
Ο Ιωάννης Λαμπρίδης Λ. (1839 - 1891) ήταν Ηπειρώτης γιατρός και λόγιος από τα Άνω Πεδινά (παλαιά Άνω Σουδενά) Ζαγορίου.[1][2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Λαμπρίδης τελείωσε την Ελληνική Σχολή του χωριού του το 1854 και στη συνέχεια φοίτησε στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή της Αθήνας μετά από παρότρυνση του Γεώργιου Γεννάδιου και του Μητροπολίτη Ιωαννίνων Ιωαννίκιου. Αποφοίτησε το 1856 και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών[2], όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή. Εργάστηκε ως γιατρός στο Τατάρ Παζαρτζίκ της Φιλιππούπολης, όπου παράλληλα δίδαξε ιστορία στην εκεί Ελληνική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία την περίοδο 1865 -1868 (τουρκοκρατία) και έπειτα εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα όπου εργάστηκε ως γιατρός, όπου ανέπτυξε εθνική δράση. Διετέλεσε γραμματέας της Εμπορικής και Φιλολογικής Λέσχης "Η Πρόοδος" και συμμετείχε με σημαντικές δωρεές στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες της περιοχής χρηματοδοτώντας με υποτροφίες νέους από την Ήπειρο στη Ριζάρειο Σχολή και το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ενίσχυσε οικονομικά το χωριό του, την Ιερατική Σχολή Ιωαννίνων κ.α. Πέθανε το 1891 στην Αθήνα μετά από μακρά νοσηλεία στο Δρομοκαΐτειο Θεραπευτήριο.[1] Συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των Ηπειρωτών Ευεργετών.[3] Προς τιμή του υπάρχει στο κέντρο της πόλης των Ιωαννίννων και στην περιοχή της Λούτσας ομώνυμη οδός.[4]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιωάννης Λαμπρίδης την περίοδο της παραμονής του στα Ιωάννινα συγκέντρωσε σημαντικό ιστορικό και λαογραφικό υλικό, το όποιο δημοσίευσε σε μελέτες του σε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής. Εστίασε στην ανάδειξη του Ηπειρωτικού Ελληνισμού, στην ελληνική παράδοση και τα εθνικά ιδεώδη. Τα έργα του επανάφερε στο φως και παρέδωσε στους ερευνητές αλλά και στο ευρύτερο κοινό το 1971 η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών[1]:
- Ζαγοριακά, 1870[2]
- Εναίσιμος περί γάμου πραγματεία..., Ιωάννινα 1871.
- Αυτοσχέδιος προσλαλιά εν τη του Μοναστηρίου της Βελλάς πανηγύρει εκφωνηθείσα …, Ιωάννινα 1871
- Περί των εν Ηπείρω αγαθοεργημάτων (μέρη Α' και Β'), Αθήναι 1880[2]
- Ο Τεπελενλής Αλή Πασάς, Αθήναι 1887.
- Περιγραφή της πόλεως των Ιωαννίνων, Αθήναι 1887.
- Ηπειρωτικά Μελετήματα (σε 10 τεύχη), 1887 - 1990.[2]
- Κουρεντιακά και Τσαρκοβιστιακά, Αθήναι 1888.
- Περιγραφή των Κατσανοχωρίων, Αθήναι 1888.
- Μέτσοβον και Σεράκου, Αθήναι 1888.
- Ιερά εν Ηπείρω σκηνώματα κλπ, Αθήναι 1888.
- Πογωνιακά, Αθήναι 1889.
- Ζαγοριακά Α', Αθήναι 1889.
- Ζαγοριακά Β', Αθήναι 1889.
- Τα Σουλιωτικά, Αθήναι 1890.
- Πολιτική εξάρτησις και διοίκησις Μαλακασίου, Αθήναι 1887
- Περί Καραμουρατίας και Καραμουρατατών, Αθήνα: 1888.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κραψίτης Βασίλης, Λόγιοι της Ηπείρου (1430-1912), Τόμος Α’, Αθήνα, 1979, 320-321
- Λαμπρίδης Στάθης, Ιωάννης Λαμπρίδης. Ο ιατρός, ο ιστοριογράφος και ευεργέτης της Ηπείρου, Ηπειρωτική Εταιρεία 309 (2008) 102 - 109
- Παπαζήσης Δημήτριος, Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας (Ηπείρου – Θεσσαλίας – Μακεδονίας), Ηπειρωτική Εστία 26 (1977) 690
- Τζιόβας Φρίξος, Κατάλογος Συγγραφέων Περιοχής Ζαγορίου. (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα), Γιάννινα, Εκδ. Το Ζαγόρι μας, 1990, 33
- Φωτιάδου Ερμηνεία, Ιατροί, Βίοι Παράλληλοι 1870 - 1943, Ιωάννινα, 1997, 37
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιωάννης Λαμπρίδης : Ένας ανθρωπογεωγράφος του 19ου αιώνα από τον ιστότοπο https://izagori.gr/
- Περί τοπικής ιστορίας από ηπειρωτικά κείμενα του Ιωαν. Λαμπρίδη από το αποθετήριο Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών "Ήλιος"
- Ζαγοριακά οις προσετέθησαν και τινά περί Ηπείρου / Υπό Ιωάννου Λαμπρίδου, δαπάνη Ιω. Κασσανδρέως.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Ζαγόρι, Φύση και Πολιτισμός - Ψηφιακός οδηγός».
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 256, τομ. 19.
- ↑ «Ηπειρώτες Ευεργέτες της Τουρκοκρατίας και Ελληνοκρατίας | Λ.Ε.Α.Δ.Ι. | Λογαριασμός Ενίσχυσης και Αλληλοβοήθειας Δικηγόρων Ιωαννίνων». leadi.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Ένας δρόμος με σχεδόν όλη την ιστορία της πόλης». Typos-i.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.
|