Ιπολίτ Λεκόντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιππολίτ Λεκόντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Hippolyte Lecomte (Γαλλικά)
Γέννηση28  Δεκεμβρίου 1781[1][2][3]
Puiseaux
Θάνατος25  Ιουλίου 1857[1][2][3]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚαμίγ Φρανσουάζ Ζοζεφίν Βερνέ
ΤέκναΕμίλ Βερνέ-Λεκόντ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Οδομαχίες στην οδό Ροάν στις 29 Ιουλίου1830 (Ιουλιανή Επανάσταση) Μουσείο Καρναβαλέ.
Παράδοση της Μάντοβα, 2 Φεβρουαρίου 1797: Ο στρατηγός Βούμσερ παραδίδεται στον στρατηγό Σερυριέ, Σαλόν του 1812, Ανάκτορο των Βερσαλλιών

Ο Ιπολίτ Λεκόντ (γαλλικά: Hippolyte Lecomte), 1781 - 1857, ήταν Γάλλος ζωγράφος και λιθογράφος γνωστός για τους μεγάλης κλίμακας ιστορικούς πίνακες ζωγραφικής και τα θεατρικά κοστούμια που σχεδίασε.[5]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1781 στο Πυιζώ (Λουαρέ). Ήταν αριστοκρατικής καταγωγής, υπήρξε μαθητής των Ζαν-Μπατίστ Ρενιώ και Πιέρ-Αντουάν Μονζέν. Η σύζυγός του ήταν αδερφή του ζωγράφου Οράς Βερνέ. Ο Ιπολίτ Λεκόντ εξέθετε τακτικά στο Σαλόν από το 1804 έως το 1847 και το 1808 έλαβε μετάλλιο Α΄ τάξης.[6]

Διακρίθηκε ως τοπιογράφος και ζωγράφος ιστορικών θεμάτων, ήταν επίσης γνωστός λιθογράφος. Ασχολήθηκε επίσης με τη σχεδίαση θεατρικών κοστουμιών για την Όπερα και τη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής. [7]Ο γελοιογράφος Γκρανβίλ εργάστηκε στο εργαστήριο του Λεκόντ.

Πέθανε στις 25 Ιουλίου 1857 στο Παρίσι.

Ο γιος του Εμίλ Βερνέ-Λεκόντ (1821-1900) έγινε επίσης ζωγράφος οριενταλιστικής κυρίως θεματολογίας.[8]

Ιστορικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ναπολέων Α' φέρνει Άγγλους αιχμαλώτους στην Άστοργα και διατάζει να τους φερθούν με ιδιαίτερη προσοχή, Ιανουάριος 1809, (1810) Ανάκτορο των Βερσαλλιών

Επιλογή ιστορικών έργων του Ιπολίτ Λεκόντ που εκτίθενται στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών.

  • Ο Ναπολέων Α' φέρνει Άγγλους αιχμαλώτους στην Άστοργα και διατάζει να τους φερθούν με ιδιαίτερη προσοχή, Ιανουάριος 1809, (1810).
  • Παράδοση της Μάντοβα, 2 Φεβρουαρίου 1797: Ο στρατηγός Βούμσερ παραδίδεται στον στρατηγό Σερυριέ, Σαλόν του 1812.
  • Επεισόδιο του Ισπανικού Πολέμου το 1823, κατάληψη των περιχαρακώσεων της Σαιντ-Μαργκερίτ μπροστά από την Κορούνια, 5 Ιουλίου 1823 (Ο στρατηγός Μπουρκ δίνει διαταγές στον στρατηγό Λα Ρος-Ζακλέν ) (1828).[9]
  • Μάχη του Σαλό στην Ιταλία, 31 Ιουλίου 1796. Ο στρατηγός Γκιγιέ πολιορκείται (1836),
  • Μάχη του Χόχστεντ στον Δούναβη που νίκησαν οι στρατηγοί Μορώ και Λεκούρμπ επί του αυστριακού στρατού, 19 Ιουνίου 1800, (1838).
  • Μάχη του Μάουτερν στη Στυρία, που κέρδισε η στρατιά της Ιταλίας με διοικητή τον πρίγκιπα Εζέν ντε Μπωαρναί, αντιβασιλέα της Ιταλίας, εναντίον των αυστριακών στρατευμάτων, 25 Μαΐου 1809, (1839)
  • Μάχη στο φαράγγι του Τιρόλου, Μάρτιος 1797
  • Η μάχη του Ράαμπ, 14 Ιουνίου 1809
  • Η επίθεση στο αυτοκίνητο της κυρίας Βοναπάρτη στις όχθες της λίμνης Γκάρντα, 1806

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]