Ιερεμίας Παλλαδάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερεμίας Παλλαδάς
Γέννηση1580
Ηράκλειο
Θάνατος1659
Ηράκλειο
Ιδιότηταζωγράφος και μοναχός
ΣυγγενείςΓεράσιμος Παλλαδάς (θείος)
Είδος τέχνηςεικονογραφία
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιερεμίας Παλλάδας ή Ιερεμίας Πουλάδας (Χάνδακας, 1580/1592 - 1659) ήταν ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους στην Κρητική Σχολή τον 17ο αιώνα. Σχετίζεται με την Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά στο Όρος Σινά στην Αίγυπτο. Η οικογένεια του περιείχε πολλούς κληρικούς και ζωγράφους, ο ανεψιός του ήταν ο διάσημος Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Γεράσιμος Παλλαδάς. Οι δάσκαλοι του ήταν ο Νικόλαος Τζαφούρης και ο Άγγελος Ακοτάντος. Ο Γεώργιος Κλώντζας και ο Εμμανουήλ Λαμπάρδος ήταν επίσης ενεργοί την ίδια περίοδο στην Κρήτη. Οι μαθητές του ήταν ο Θεοχάρης Σίλβεστρος, ο Ιάκωβος Μόσκος, ο Ιωάννης Κορνάρος και ο Φιλόθεος Σκούφος. Σύμφωνα με το Εθνικό Ελληνικό Ίδρυμα Ερευνών διασώθηκαν 24 έργα που σχετίζονται με σταυρούς για το Τέμπλο στο εικονοστάσιο. Τα περισσότερα από τα έργα του βρίσκονται στην Αίγυπτο.[1][2][3][4][5][6]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αγία Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας

Ο Ιερεμίας Παλλάδας γιος του Στέφανου Παλλάδα γεννήθηκε στον Χάνδακα από μεγάλη οικογένεια καλλιτεχνών και ιερέων. Ο πατέρας του ήταν ιερέας, ο αδελφός του Θεόδωρος Παλλάδας ήταν υψηλός ιερέας στον Χάνδακα και ο άλλος αδελφός του Γεώργιος Παλλάδας ήταν Διάκονος και ιερέας. Ο Ιερεμίας Παλλάδας ήταν μοναχός σχετιζόμενος με το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στην Αίγυπτο, ο ανεψιός του Γεράσιμος έγινε την περίοδο 1688-1710 Πατριάρχης Αλεξάνδρειας. Απέκτησε την ειδικότητα της εικονογράφησης των σταυρών στο Τέμπλο, το έργο του είχε επίδραση σε αμέτρητους καλλιτέχνες. Ο ίδιος ο Ιερεμίας Παλλάδας δημιούργησε τον Σταυρό στο τέμπλο του Ναού της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ, το έργο κατέγραψε ο πατριάρχης Δοσίθεος Β΄ Ιεροσολύμων (1608). Αργότερα (1612) ζωγράφισε μιά σειρά από εικόνες που σχετίζονται με το Τέμπλο στην μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά.[7] Ο Ιερεμίας ήταν επιπλέον διάσημος δάσκαλος, αναγνώστης και συγγραφέας, ο Ανδρέας Παβίας ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης στην εποχή του με τα ίδια προσόντα. Σύμφωνα με αρχεία που είχαν διασωθεί από την Δημοκρατία της Βενετίας ένας από τους μαθητές του ήταν ο Φίλιππος Περκουλιάνος, υπέγραψε σύμβαση πέντε ετών για την διδασκαλία του. Ένας άλλος από τους διάσημους μαθητές του ήταν ο παπά-Σάββας Νεγκρίνης.[8]

Οι Βενετοί του Χάνδακα είχαν υπό την κατοχή τους δύο μετόχια στην μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, τα έργα είχε ολοκληρώσει ο Ιερεμίας Παλλάδας πριν το 1633. Ο Θεοχάρης Σίλβεστρος, ένας από τους συγχρόνους του ζήτησε την άδεια από των Πατριάρχη της Αλεξάνδρειας Γεράσιμο Α΄ να δημιουργήσει ένα Τέμπλο παρόμοιο με αυτό του Παλλάδα.[9] Με άλλη μια καταγραφή (14 Οκτωβρίου 1639) ο Παλλάδας σχεδίασε έναν Σταυρό στην Βασιλική της Γεννήσεως στην Βηθλεέμ, η ζωγραφική του σχετίζεται με την Παρθένο και τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη του Προέδρου. Ο άλλος διάσημος ζωγράφος Φραγκιάς Καβερτζάς καταγράφεται σε άλλο ένα έγγραφο μαζί με τον Παλλάδα (26 Απριλίου 1645). Την ζωή του Ιερεμία Παλλάδα εξιστόρησε αναλυτικά ο επίσης Κρητικός Πατριάρχης Ιεροσολύμων Νεκτάριος Ιεροσολύμων στο έργο του "Αγία Ιστορία", πέθανε την διετία 1659-1660.[10] Σύμφωνα με τον πατριάρχη Νεκτάριο ο Ιερεμίας Παλλάδα ήταν πιστός μοναχός σχετιζόμενος με την μονή της Αγίας Αικατερίνης στην Αίγυπτο. Το έργο του ήταν διάσημο στους εκκλησιαστικούς τίτλους ως άριστος καλλιτέχνης. Ο μαθητής του παπά-Σάββας Νεγκρίνι ζήτησε να ταφεί και ο ίδιος στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά στην Αίγυπτο, δίπλα στον δάσκαλο του.[11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/163822
  2. Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E. σσ. 267–272
  3. Panagiōtakēs, Nikolaos (2009). El Greco: The Cretan Years Center for Hellenic Studies Kings College. London UK: Ashgate Publishing. σ. 38
  4. Chatzēdakēs, Manolēs (1985). Icons of Patmos Questions of Byzantine and Post-Byzantine Painting. Athens Greece: National Bank of Greece. σ. 119
  5. Hatzidakis, Nano M. (1998). Icons, the Velimezis Collection: Catalogue Raisonné. Athens, Greece: Museum Benaki. σ. 176
  6. Acheimastou-Potamianou, Myrtalē (1998). Icons of the Byzantine Museum of Athens. Athens, Greece: Ministry of Culture, Archaeological. σ. 104
  7. Staff Writers (November 20, 2021). "Jeremiah Palladas". Princeton University Department of Art & Archaeology. Retrieved November 20, 2021
  8. Hatzidakis, 1997, σσ. 267-272
  9. Hatzidakis, 1997, σσ. 267-272
  10. Hatzidakis, 1997, σσ. 267-272
  11. Hatzidakis, 1997, σσ. 267-272

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Hatzidakis, Manolis (1987). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume A. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.
  • Hatzidakis, Manolis & Drakopoulou, Eugenia (1997). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume B. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.
  • Drakopoulou, Eugenia (2010). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume C. Athens, GR: Center for Modern Greek Studies E.I.E.