Ιερά Μητρόπολις Μυριοφύτου και Περιστάσεως

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ιερά Μητρόπολις Μυριοφύτου και Περιστάσεως ήταν μια επαρχία (Μητρόπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ανατολική Θράκη. Η επισκοπή υπήρχε έως το 1923 με έδρα της το Μυριόφυτο (σήμερα Mürefte). Ο τίτλος του Μυριοφύτου και Περιστάσεως, υπερτίμου και εξάρχου Προποντίδος αποδίδεται πλέον σε τιτουλάριους επισκόπους του Πατριαρχείου.

Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως είναι από το 2000 ο Ειρηναίος (Ιωαννίδης).

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Περίσταση (σήμερα Şarköy), ιδρύθηκε ως αποικία της Σάμου τον 7ο αιώνα π.Χ.[1] Βρίσκεται στην ακτή της θάλασσας του Μαρμαρά, 190 χλμ δυτικά της Κωνσταντινούπολης. Το Μυριόφυτο (σήμερα Mürefte) βρίσκεται 10 χλμ βορειοανατολικά της Περίστασης και αναφέρεται για πρώτη φορά το 1063, οπότε καταστράφηκε από σεισµό[2].

Η περιοχή των δύο πόλεων είχε περιέλθει σε ρωμαϊκό έλεγχο ήδη από το 146 π.Χ. και κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς περί το 1360[1].

Τον 12ο αιώνα ιδρύθηκε η επισκοπή Περιστάσεως, υπαγόμενη στη Μητρόπολη Ηρακλείας[3]. Αργότερα η έδρα της μεταφέρθηκε στο Μυριόφυτο και τον 16ο αιώνα ήταν γνωστή ως Περιστάσεως και Μυριοφύτου. Τον 17ο αιώνα, το όνομα άλλαξε σε Μυριοφύτου και Περιστάσεως. Τον Ιανουάριο του 1909 η επισκοπή ανυψώθηκε σε Μητρόπολη[1]. Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας το 1923 δεν έμεινε καθόλου Ορθόδοξος πληθυσμός στα εδάφη της Μητρόπολης[4].

Η Μητρόπολη Μυριοφύτου και Περιστάσεως συνόρευε βόρεια και δυτικά με τη Μητρόπολη Ηρακλείας, νοτιοανατολικά με τη Θάλασσα του Μαρμαρά και βορειοανατολικά με τη Μητρόπολη Γάνου και Χώρας[1]. Εκτός από το Μυριόφυτο και την Περίσταση, περιελάμβανε τις κοινότητες Ηρακλείτσα (Eriklice), Πλάτανο (Çınarlı), Στέρνα ή Στέρνη (Tepeköy), Καλαμίτσι (Yukarıkalamış), Λούπουδα ή Λούπιδα (İğdebağları), Γιολτζίκ ή Γιολτζίκι ή Λιμνίσκη (Gölcük), Νεοχώρι (Yeniköy), Γιαγάτς ή Καλόδενδρο (Yayaağaç).

Στο Μυριόφυτο υπήρχαν τέσσερεις εκκλησίες: του Αγίου Ιωάννη, των Αγίων Θεοδώρων, του Αγίου Νικολάου και των Εισοδίων της Θεοτόκου. Στην Περίσταση οι εκκλησίες ήταν οι εξής: της Κοιµήσεως της Θεοτόκου, του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Ιωάννου[5].

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Επίσκοποι Περιστάσεως και Μυριοφύτου
Γρηγόριος ~ 1032 ~ 1038[6]
Διονύσιος ~ 1368[6]
Μητροφάνης ~ 1453[6]
Σέργιος ~ 1580 ~ 1590[7]
Ευθύμιος ~ 1590[7]
Επίσκοποι Μυριοφύτου και Περιστάσεως
Γαβριήλ ; – Σεπτέμβριος 1622
Λαυρέντιος Δεκέμβριος 1622 – μετά το 1637
Συμεών ~ 1640 ~ 1659[6]
Νεόφυτος μετά το 1661 – Απρίλιος 1675
Θεοδόσιος 29 Απριλίου 1675 – ;
Ιωσήφ ή Ιωάσαφ μετά το 1708 – μετά το 1714
Ιάκωβος ~ 1725[8] ~ 1728
Νικόδημος μετά το 1743 – μετά το 1754
Καλλίνικος ~ 1767[7] – μετά το 1784
Μελέτιος 1788 – Νοέμβριος 1794 κατόπιν Ηρακλείας[7]
Νεόφυτος 1795 – Μάιος 1821 † αποκεφαλίστηκε από τους Οθωμανούς
Σεραφείμ 1821/2 – 16 Δεκεμβρίου 1834 † Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Περιστάσεως
Νεόφυτος (Τσοκάνης) 1835 – 21 Φεβρουαρίου 1863 †
Γρηγόριος (Λεοντόπουλος) 14 Φεβρουαρίου 1864 – 3 Νοεμβρίου 1881 †
Γρηγόριος (Φωτεινός) 17 Φεβρουαρίου 1882 – 28 Φεβρουαρίου 1891 από Σιών, παραιτήθηκε
Νικόδημος (Ανδρέου ή Κομνηνός) 17 Μαρτίου 1891 – Απριλίου 1894 παραιτήθηκε, αργότερα Βοδενών
Κωνσταντίνος (Αποστόλου ή Βαλιούλης ή Κωνσταντινίδης) 20 Ιουλίου 1895 – 2 Δεκεμβρίου 1899 παύθηκε, αργότερα Γάνου και Χώρας
Σμάραγδος (Χατζηευσταθίου) 27 Φεβρουαρίου 1900 – 21 Φεβρουαρίου 1908 κατόπιν Μογλενών
Μητροπολίτες Μυριοφύτου και Περιστάσεως
Φιλόθεος (Μιχαηλίδης) 11 Μαρτίου 1908 – 15 Φεβρουαρίου 1916 † από Χαριουπόλεως, από τον Ιανουάριο 1909 Μητροπολίτης
Σωφρόνιος (Σταμούλης) 5 Μαρτίου 1917 – 9/22 Μαΐου 1923 α΄ θητεία, επαύθη
Καλλίνικος (Λαμπρινίδης) 9/22 Μαΐου 1923 – 15 Απριλίου 1924 από Κρήνης, κατόπιν εκ νέου Κρήνης
Σωφρόνιος (Σταμούλης) 15 Απριλίου 1924 – 7 Οκτωβρίου 1924 β΄ θητεία, κατόπιν Βεροίας
Ειρηναίος (Ιωαννίδης) 4 Σεπτεμβρίου 2000 – σήμερα από Ευδοκιάδος

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Kiminas 2009, σελ. 61.
  2. Κομνηνίδου 2011, σελ. 75.
  3. Darrouzès, Notitiae episcopatuum Ecclesiae Constantinopolitanae, Paris 1981, Notitia 1, p. 311, nº 55
  4. Kiminas 2009, σελ. 62.
  5. Κομνηνίδου 2011, σελ. 76.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Σταμούλης 1940, σελ. 147.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Δράκος 1892, σελ. 75.
  8. Omont, H. Liste des métropolitains et évêques grecs du Patriarcat de Constantinople vers 1725. – Révue de l'Orient latin, 1, 1893, 314.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]