Ζέτσο Βακάλοβ
| Ζέτσο Βακάλοβ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Жечо Бакалов (Βουλγαρικά) |
| Γέννηση | 1867 Σούμεν |
| Θάνατος | 25 Δεκεμβρίου 1921 Σόφια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βουλγαρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βουλγαρικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κόμμα Νεαρών Φιλελευθέρων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλγαρικής Εθνοσυνέλευσης |
Ο Ζέτσο Βακάλοβ (Zhecho Atanasov Bakalov) ήταν Βούλγαρος δικηγόρος και πολιτικός, υπουργός με το Νέο Φιλελεύθερο κόμμα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βακάλοβ γεννήθηκε το 1867 στην πόλη Σούμεν, τότε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τον Ιούλιο του 1896 παντρεύτηκε τη Ράινα Ικομόνοβα (Raina Ikomonova) από το Ράζγκραντ[1], κόρη του Νίκολα Ικομόνοβ. Σπούδασε νομική στην Ελβετία και το 1899 άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος στη Σόφια. Εκεί ασχολείθηκε με την πολιτική κι έγινε μέλος του Νέου Φιλελεύθερου κόμματος[2][3].
Το 1899 - 1900 ήταν πρόεδρος της Χ Τακτικής Εθνοσυνέλευσης[4], και μεταξύ 1913 - 1918 - Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Εργασίας στη δεύτερη και τρίτη κυβέρνηση του Βασίλ Ραντοσλάβοβ[5] .Επανεξελέγη επανειλημμένα ως βουλευτής στην XIII Τακτική Εθνοσυνέλευση (1903 - 1908), την XVI Τακτική Εθνοσυνέλευση (1913) και την XVII Τακτική Εθνοσυνέλευση (1913 - 1919).
Κατηγορήθηκε από το τρίτο κρατικό δικαστήριο ως ένας από τους υπαίτιους της εθνικής καταστροφής, της ήττας δηλαδή στον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο, αλλά πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1921, πριν από την καταδίκη[6][7].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Свободен гражданин - седмичен вестник, орган на Варненското либерално бюро / Ред. Петър Хр. Генков, бр. 1, 07 август 1896 год, стр. 4
- ↑ Ташев 1999, с. 42
- ↑ Цураков 2008, с. 114.
- ↑ Цураков 2008, с. 445.
- ↑ Добруджа - вестник-ежедневник, издание на Съюза на просветно-благотворителните дружества Добруджа в България - Бабадаг, бр. 5, 6 юли 1917, стр.1
- ↑ Ташев 1999, с. 42
- ↑ Цураков 2008, с. 114.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ташев, Ташо. Министрите на България 1879-1999. София, АИ „Проф. Марин Дринов“ / Изд. на МО, 1999. ISBN 978-954-430-603-8 / ISBN 978-954-509-191-9. (Βουλγάρικα)
- Цураков, Ангел. Енциклопедия на правителствата, народните събрания и атентатите в България. София, Изд. на „Труд“, 2008. ISBN 954-528-790-X. (Βουλγάρικα)