Επαναστατικό Μέτωπο Προλεταριακής Δράσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Επαναστατικό Μέτωπο για την Προλεταριακή Δράση (γαλλικά: Front Révolutionnaire d’Action Prolétarienne‎‎) ήταν βελγική ακροαριστερή τρομοκρατική οργάνωση.

Η οργάνωση δραστηριοποιήθηκε το 1985 και ήταν γνωστή για την βομβιστική επίθεση της Γραμματείας της Συνέλευσης του ΝΑΤΟ και του κτιρίου της AEG Telefunken. [1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Επαναστατικό Μέτωπο για την Προλεταριακή Δράση ιδρύθηκε ως παρακλάδι των Κομμουνιστικών Μαχητικών Πυρήνων με πρωτοβουλία της Action Directe μετά από διαφωνίες με τους ηγέτες των Πυρήνων. [2] [3] Αργότερα οι Πυρήνες θα έσπευδαν να αποσυνδεθούν από την οργάνωση. [1]

Στις 20 Απριλίου 1985, μια βόμβα πυροδοτήθηκε στο κτίριο που στεγάζει τη γραμματεία της Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, καίγοντας το κτίριο. Το ακρωνύμιο της οργάνωσης "FRAP" ήταν βαμμένο με σπρέι στο εξωτερικό του κτιρίου. Το Επαναστατικό Μέτωπο ανέλαβε αργότερα την ευθύνη για την επίθεση μέσω ανώνυμης κλήσης στο βελγικό ραδιόφωνο. [4] [5] Είκοσι ώρες αργότερα, στις 21 Απριλίου, μια άλλη βόμβα πυροδοτήθηκε στο κτίριο της AEG Telefunken στις Βρυξέλλες. Κανείς δεν τραυματίστηκε στην επίθεση, αν και η έκρηξη έσπασε πολλά παράθυρα στο κτήριο και σε ένα άλλο γειτονικό. Αν και η οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, το ακρωνύμιο της οργάνωσης βρέθηκε και πάλι βαμμένο με σπρέι, σε έναν τοίχο στον κήπο του κτιρίου. Και στις δύο επιθέσεις, οι βόμβες πυροδοτήθηκαν στα περβάζια των παραθύρων. [4] [5] Ο υπόπτος για την κατασκευή της βόμβας ήταν ο Λουκ Βαν Άκερ, [6] [7] ένας αντιρρησίας συνείδησης γεννημένος στο Μουσκρόν που είχε ταξιδέψει νωρίτερα στο Σουδάν σε μια ανθρωπιστική αποστολή κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Σουδανικού Εμφυλίου Πολέμου . [8]

Μια επίθεση των Κομμουνιστικών Πυρήνων στην Ομοσπονδία Βελγικών Επιχειρήσεων που οδήγησε στο θάνατο δύο πυροσβέστες την 1η Μαΐου θα οδηγούσε τον Ακερ να χάσει την ψυχραμία και με τη σειρά του να αποστασιοποιηθεί από το Επαναστατικό Μέτωπο. [6]

Το Επαναστατικό Μέτωπο θα αναλάμβανε την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση στα κεντρικά γραφεία της Bayer AG στις 22 Ιουνίου [1], αν και η επίθεση διεξήχθη στην πραγματικότητα από μια οικοτρομοκρατική οργάνωση γνωστή ως Peace Conquerors. [9] [10] [11] [12]

Τον Αύγουστο, η Σαντάλ Πατερνόστρ συνελήφθη αφού τα δακτυλικά της αποτυπώματα βρέθηκαν σε ένα διαμέρισμα στις Βρυξέλλες που χρησιμοποιούσε η ομάδα κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής επιδρομής το 1984, [13] [14] με την υποψία της εμπλοκής της με το Επαναστατικό Μέτωπο. [3] [6] Τον Ιανουάριο του 1986, ο Ακερ θα συλληφθεί με παρόμοιο τρόπο μετά από επιδρομή της αστυνομίας σε ένα κρησφύγετο. [3] [7] [15]

Η Πατερνόστρ και ο Ακερ θα εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου των Βρυξελλών στις 26 Σεπτεμβρίου 1988, μαζί με τον Πιέρ Καρέτ και άλλους συνεργάτες ακροαριστερών εξτρεμιστικών ομάδων. [16] [17] Οι κατηγορούμενοι αποδέχθηκαν τη νομιμότητα της δίκης, σε αντίθεση με τους κατηγορούμενους των Κομμουνιστικών Πυρήνων που απέσυραν τους δικηγόρους τους και ξεκίνησαν απεργία πείνας. Τα δικαζόμενα μέλη του Επαναστατικού Μετώπου θα καταδικαστούν σε φυλάκιση πέντε ετών . [17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Noemi, Gal-Or (18 Ιουνίου 2015). Tolerating Terrorism in the West: An International Survey. Routledge. σελ. 100. ISBN 978-1317391500. 
  2. ↑ Westlake, Martin (5 May 2019). «A country in foment: Belgium in the 1980s». Brussels Express. https://brussels-express.eu/a-country-in-foment-belgium-in-the-1980s/. Ανακτήθηκε στις 18 June 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Fralon, José-Alain (23 January 1986). «EXPLOSIFS, COLT 45, ŒUVRES D'ENVER HODJA... Ce que recelait une des " planques " des Cellules communistes combattantes» (στα γαλλικά). Le Monde (Brussels). https://www.lemonde.fr/archives/article/1986/01/23/explosifs-colt-45-uvres-d-enver-hodja-ce-que-recelait-une-des-planques-des-cellules-communistes-combattantes_3117795_1819218.html. Ανακτήθηκε στις 18 June 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Wielaard, Robert (21 April 1985). «Second Blast in Two Days Damages AEG-Telefunken Offices». AP News (Brussels). https://apnews.com/article/042841c0b5091bd9937c93125228077a. Ανακτήθηκε στις 18 June 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «A terrorist bomb blast, the second in Belgium in...». United Press International (Brussels). 21 April 1985. https://www.upi.com/Archives/1985/04/21/A-terrorist-bomb-blast-the-second-in-Belgium-in/7969482907600/. Ανακτήθηκε στις 18 June 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Lodge, Juliet (11 Ιουλίου 2019). The Threat Of Terrorism: Combating Political Violence In Europe. Routledge. ISBN 978-1000306361. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Benelux Report. 3. Haslach & Haslach. 1986, σελ. 6. ISSN 0747-7708. https://books.google.com/books?id=LczsAAAAMAAJ&q=FRAP+belgium. 
  8. ↑ Guillaume, Alain (24 September 1988). «La Belgique juge ses terroristes» (στα γαλλικά). Le Soir. https://plus.lesoir.be/art/d-19880924-W3RM7E. Ανακτήθηκε στις 18 June 2021. 
  9. ↑ Ponsaers, Paul (2 Απριλίου 2020). Terrorisme in België: Polarisering en politiek geweld (στα Ολλανδικά). Compel & Svacina. σελ. 308. ISBN 978-9463712095. 
  10. ↑ «Police Say They Are Taking Seriously Claim by 'Peace Conquerors'». AP News (Frankfurt, West Germany). 23 June 1985. https://apnews.com/article/e260da8ef66297f2bff67ccd55cb344a. Ανακτήθηκε στις 19 June 2021. 
  11. ↑ Nagtzaam, Gerry (27 Ιανουαρίου 2017). From Environmental Action to Ecoterrorism?: Towards a Process Theory of Environmental and Animal Rights Oriented Political Violence. Edward Elgar Publishing. σελ. 284. ISBN 978-1785367359. 
  12. ↑ «Chemical Company Bombed in Brussels». New York Times. 23 June 1985. https://www.nytimes.com/1985/06/23/world/around-the-world-chemical-company-bombed-in-brussels.html. Ανακτήθηκε στις 19 June 2021. 
  13. ↑ Logeart, Agathe; Fralon, José-Alain (17 December 1985). «Sur la piste des lampistes» (στα γαλλικά). Le Monde (Brussels). https://www.lemonde.fr/archives/article/1985/12/17/i-sur-la-piste-des-lampistes_2757722_1819218.html. Ανακτήθηκε στις 19 June 2021. 
  14. ↑ Wielaard, Robert (18 December 1985). «Belgian Minister Says Arrests Virtually Wiped Out Fighting Communist Cells». AP News (Brussels, Belgium). https://apnews.com/article/517329da296715e7f738394adefd9731. Ανακτήθηκε στις 20 June 2021. 
  15. ↑ Casert, Raf (22 January 1986). «Police Announce Breakthroughs in Fight against Terrorism». AP News (Brussels, Belgium). https://apnews.com/article/3d3cc8b2bdbcfbe07d6c0678a891b580. Ανακτήθηκε στις 20 June 2021. 
  16. ↑ «BELGIQUE : le procès des Cellules communistes combattantes Pierre Carette et ses comparses ont à répondre de vingt et un attentats et de deux assassinats» (στα French). Le Monde. 27 September 1988. https://www.lemonde.fr/archives/article/1988/09/27/belgique-le-proces-des-cellules-communistes-combattantes-pierre-carette-et-ses-comparses-ont-a-repondre-de-vingt-et-un-attentats-et-de-deux-assassinats_4086934_1819218.html. Ανακτήθηκε στις 22 June 2021. 
  17. ↑ 17,0 17,1 Dartnell, Michael (11 Οκτωβρίου 2013). Action Directe: Ultra Left Terrorism in France 1979-1987. Routledge. σελίδες 172–173. ISBN 978-1135210496. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επαναστατικό_Μέτωπο_Προλεταριακής_Δράσης&oldid=10288026"