Επανάσταση των Σαμαρειτών (484 μ.Χ)
Η Επανάσταση των Σαμαρειτών του 484 είναι η εξέγερση της θρησκευτικής -φυλετικής μειονότητας της Παλαιστίνης κατά των Βυζαντινών αρχών.
Τα γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξέγερση των Σαμαρειτών εκδηλώθηκε επί βασιλέως Ζήνωνος (474-491). Η αιτία ή αφορμή μας είναι άγνωστες. Κατά τον ιστορικό Προκόπιο την Πεντηκοστή του 484 ένοπολοι Σαμαρείτες εισήλθαν στον καθεδρικό ναό της Νεάπολης. Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας και με την παρουσία του επισκόπου Τερεβίνθιου. Οι εισβολείς εξύβρισαν τα εκκλησιαστικά μυστήρια, σκότωσαν πολλούς χριστιανούς. και υπέβαλαν σε βασανίστηρια τον Τερεβίνθιο, κόβοντάς του τα δάκτυλα. Ο ακρωτηριασμένος ιεράρχης πήγε στην βυζαντινή πρωτεύουσα και κατήγγειλε το περιστατικό. Ο Μαλάλας μας πληροφορεί πως οι Σαμαρείτες προέλαυσαν έως την Καισάρεια.[1] Εκεί εκδίωξαν την τοπική φρουρά των Αρκαδιανών, έκαψαν τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Προκοπίου και το ναό του Αγίου Πρόβου. Επίσης δολοφόνησαν αρκετούς χριστιανούς πολίτες. Στο τέλος έστεψαν κάποιο Σαμαρείτη λήσταρχο ονόματι Ιουστασά ως βασιλέα, ο οποίος εόρτασε το γεγονός με αρματοδρομίες στον ιππόδρομο της πόλης.
Η αποκατάσταση της τάξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο δούκας της Παλαιστίνης Ασκληπιάδης κατανίκησε σε μάχη τους επαναστάτες, συνέλαβε τον αρχηγό της εξέγερσης, τον αποκεφάλισε και έστειλε το κομμένο κεφάλι με το διάδημα στον αυτοκράτορα. Ο Ζήνων με τη σειρά του εξέδωσε νόμο μη στρατεύσεως στο εξής κανενός Σαμαρείτη. Δήμευσε τις περιουσίες των πιο πλούσιων Σαμαρειτών, θεωρώντας τους χορηγούς αυτής της εξέγερσης. Απαγόρευσε την είσοδό τους στο ιερό τους στο όρος Γαριζίν και μετέτρεψε το ναό τους σε ναό της Θεοτόκου. Περιτείχισε το ναό και εγκατέστησε εκεί φρουρά από δέκα στρατιώτες. [2] Παράλληλα εγκατέστησε φρουρά στην γειτονική προς το όρος Γαριζίν πόλη της Νεάπολης, πρωτεύουσας της σαμαρειτικής μειονότητας της Παλαιστίνης.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Δημήτριος Τσουλκανάκης, «Οι επαναστάσεις των Σαμαρειτών στην Παλαιστίνη το 484 και το 529 ,καθώς και η διπλωματική τους αποστολή στην Περσική αυλή. Μια νέα προσέγγιση του ζητήματος», Βυζαντινά, τομ.32 (2012),σελ.134
- ↑ Δημήτριος Τσουλκανάκης, «Οι επαναστάσεις των Σαμαρειτών στην Παλαιστίνη το 484 και το 529 ,καθώς και η διπλωματική τους αποστολή στην Περσική αυλή. Μια νέα προσέγγιση του ζητήματος», Βυζαντινά, τομ.32 (2012),σελ.135
- ↑ Δημήτριος Τσουλκανάκης, Η παρουσία του Βυζαντίου στους Αγίους Τόπους από το Μέγα Κωνσταντίνο έως την αραβική κατάκτηση, Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας-Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου. Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, 2011, σελ.176
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δημήτριος Τσουλκανάκης, «Οι επαναστάσεις των Σαμαρειτών στην Παλαιστίνη το 484 και το 529 ,καθώς και η διπλωματική τους αποστολή στην Περσική αυλή. Μια νέα προσέγγιση του ζητήματος», Βυζαντινά, τομ.32 (2012),σελ.133-153
- Δημήτριος Τσουλκανάκης, Η παρουσία του Βυζαντίου στους Αγίους Τόπους από το Μέγα Κωνσταντίνο έως την αραβική κατάκτηση, Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας-Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου. Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, 2011[1]