Εμπορία ανθρώπων στο Καζακστάν
Το Καζακστάν είναι μια χώρα προέλευσης, διέλευσης και προορισμού για άνδρες, γυναίκες και κοπέλες που διακινούνται από το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν και την Ουκρανία στο Καζακστάν και στη Ρωσία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) για σκοπούς εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και καταναγκαστικής εργασίας στις οικοδομικές και γεωργικές βιομηχανίες. Οι άνδρες και οι γυναίκες του Καζακστάν διακινούνται εσωτερικά και προς στα ΗΑΕ, το Αζερμπαϊτζάν, την Τουρκία, το Ισραήλ, την Ελλάδα, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για λόγους καταναγκαστικής εργασίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης.[1]
Η κυβέρνηση του Καζακστάν δεν συμμορφώνεται πλήρως με τα ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας. Ωστόσο, καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες για να το επιτύχει. Το Καζακστάν επέδειξε αυξανόμενες προσπάθειες για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων κατά το προηγούμενο έτος, ιδίως βελτιώνοντας τις προσπάθειες σύλληψης και καταδίκης των εμπόρων σε ποινές φυλάκισης. Ο αριθμός των διακινητών που καταδικάστηκαν το 2007 αυξήθηκε σημαντικά και η πλειονότητα των καταδικασθέντων εμπόρων εκτιμήθηκε ως επαρκή ποινή στη φυλακή. Η κυβέρνηση έλαβε επίσης μέτρα για να αντιμετωπίσει τη συνενοχή των κυβερνητικών αξιωματούχων στο εμπόριο. Το Καζακστάν διέθεσε σχεδόν 35.000 δολάρια ΗΠΑ για την παροχή βοήθειας στα θύματα κατά τη διάρκεια του 2007.[1] Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για την παρακολούθηση και την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων έθεσε τη χώρα σε "Επίπεδο 2" το 2017.[2]
Εμπορία λευκής σαρκός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολίτες και ξένες γυναίκες και κορίτσια έχουν πέσει θύματα εμπορίας λευκής σαρκός στο Καζακστάν. Βιάζονται και τραυματίζονται σωματικά και ψυχολογικά σε πορνεία, επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, σπίτια και άλλες τοποθεσίες σε ολόκληρη τη χώρα.[3][4][5][6][7]
Ποινική Δίωξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση του Καζακστάν σημείωσε σημαντική πρόοδο στις προσπάθειές της για την καταπολέμηση της εμπορίας κατά της περιόδου αναφοράς. Το Καζακστάν απαγορεύει την εμπορία προσώπων τόσο για εργασία όσο και για σεξουαλική εκμετάλλευση μέσω των άρθρων 128, 133, 125 και 270 του ποινικού κώδικα, που προβλέπουν ποινές φυλάκισης έως 15 ετών - με κυρώσεις αρκετά αυστηρές και ανάλογες με εκείνες που προβλέπονται για άλλα σοβαρά εγκλήματα, όπως ο βιασμός. Η αστυνομία διενήργησε 22 έρευνες για την εμπορία ανθρώπων και ξεκίνησε 16 υποθέσεις δίωξης το 2007, σε σύγκριση με 13 έρευνες και επτά διώξεις το 2006. Τα δικαστήρια καταδίκασαν 19 κατηγορούμενους για εμπορία το 2007, μια σημαντική βελτίωση από μία καταδίκη του 2006. Από τους 19 καταδικασθέντες, ένας καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 ετών, τέσσερις σε ποινή φυλάκισης 10 ετών, πέντε σε ποινή φυλάκισης επτά ετών, τέσσερις σε ποινή φυλάκισης έξι ετών, δύο σε ποινή φυλάκισης πέντε ετών και τρεις σε τρία χρόνια φυλάκιση. Κατά τη διάρκεια του έτους υπήρχαν αναφορές συνενοχής κάποιων συνοριοφυλάκων, αστυνομικών μετανάστευσης και εισαγγελέων. Η κυβέρνηση εκδίωξε τρεις διεφθαρμένους αξιωματικούς της αστυνομίας, συμπεριλαμβανομένου του πρώην επικεφαλής της Μονάδας Καταπολέμησης της Διακίνησης Ανθρώπων το 2007. Ένας αξιωματικός καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι ετών και έξι μηνών και δύο αξιωματικοί εγκατέλειψαν τις αρχές και παρέμειναν κρυμμένοι κατά τη στιγμή της έκθεσης.[1]
Προστασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση βελτίωσε τις προσπάθειες για να βοηθήσει και να προστατεύσει τα θύματα κατά τη διάρκεια του έτους. Ο νόμος προβλέπει ότι τα θύματα δεν τιμωρούνται για παράνομες πράξεις που διαπράττονται ως άμεσο αποτέλεσμα της εμπορίας. Ωστόσο, οι ΜΚΟ συνέχισαν να αναφέρουν ότι ορισμένα θύματα, λόγω της μη ταυτοποίησής τους από τις αρχές, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στη φυλακή και εμποδίστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για περιόδους που κυμαίνονται από μερικές ημέρες έως αρκετούς μήνες. Οι ΜΚΟ ανέφεραν ότι ενώ οι αξιωματούχοι της επιβολής του νόμου έχουν βελτιώσει τη χρήση επίσημων διαδικασιών για τον εντοπισμό των θυμάτων μεταξύ των ευάλωτων πληθυσμών, ορισμένα θύματα εμπορίας ανθρώπων παραμένουν άγνωστα. Το 2007, η αστυνομία εντόπισε επίσημα 87 θύματα εμπορίας ανθρώπων και 25 θύματα εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση επέτρεψε στα θύματα που εντοπίστηκαν να παραμείνουν στο Καζακστάν κατά τη διάρκεια της ποινικής έρευνας. Πολλά θύματα αρνούνται να καταθέσουν από φόβο τιμωρίας και το Καζακστάν δεν έχει διαθέσει επαρκείς πόρους για να αντιμετωπίσει τη φυσική ασφάλεια του αναγνωρισμένου θύματος εμπορίας.[1]
Πρόληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση πραγματοποίησε ενεργές προσπάθειες ευαισθητοποίησης του κοινού, καθώς το 2007 χρηματοδότησε την παραγωγή περίπου 3.000 φυλλαδίων που διανεμήθηκαν από τις ΜΚΟ μεταξύ ομάδων ευάλωτων στο εμπόριο, συμπεριλαμβανομένων ατόμων σε αγροτικές περιοχές και μαθητών. Η κυβέρνηση παρείχε τουλάχιστον 12.500 δολάρια σε ΜΚΟ κατά της εμπορίας ανθρώπων για τη διεξαγωγή εκστρατειών ευαισθητοποίησης κατά την περίοδο αναφοράς. Η κυβέρνηση παρακολουθεί τα επίσημα μοτίβα μετανάστευσης για τα στοιχεία εμπορίας. Η κυβέρνηση δεν εφάρμοσε μέτρα για τη μείωση της ζήτησης για εμπορικές σεξουαλικές πράξεις κατά την περίοδο αναφοράς. Το Καζακστάν έχει επικυρώσει το Πρωτόκολλο TIP του ΟΗΕ του 2000 το 2008.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Kazakhstan". Trafficking in Persons Report 2008. U.S. Department of State (June 4, 2008). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
- ↑ «Trafficking in Persons Report 2017: Tier Placements». www.state.gov (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ «2019 Trafficking in Persons Report: Kazakhstan». U.S. Department of State. 2019.
- ↑ «Central Asian women targetted by sex traffickers». BBC News. 10 Απριλίου 2012.
- ↑ «Kazakhstan: A New Destination For Trafficked Women». Radio Free Asia. 15 Μαρτίου 2006.
- ↑ «The Rise of Non-Consensual Bride Kidnapping in Kazakhstan: Developing a Culturally-Informed and Gender-Sensitive Response». Wilson Center. 2013.
- ↑ «Bride Abductions in Kazakhstan and Human Trafficking Discourse: Tradition vs Moral Acuity». OSU News. 5 Μαρτίου 2018.