Εμμανουήλ Γλυζώνιος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Εμμανουήλ Γλυζώνιος ήταν Έλληνας λόγιος του 16ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Χίο. Διέτριβε στη Βενετία, όπου και απεβίωσε σε βαθύ γήρας.
Επεφορτίστηκε από τον Κάρολο της Ισπανίας να συγκεντρώσει ελληνικά χειρόγραφα, τα οποία μετά τον θάνατό του διάθεσε δια διαθήκης μαζί με την υπόλοιπη βιβλιοθήκη του αποτελούμενη από ελληνικά και λατινικά χειρόγραφα στην Ελληνική κοινότητα της Βενετίας με την παραγγελία να τα παραδώσουν στον Φίλιππο, διάδοχο του Καρόλου.
Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με του Μαργούνιο, Σέβηρο, και άλλους τότε διαπρέποντες ελληνομαθείς.
Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συνέγραψε και εξέδωσε το 1568 «Βιβλίον πρόχειρον τους πάσι περιέχον την και πρακτικήν αριθμητικήν, και περί του πώς ευρίσκειν έκαστιον το άγιον πάσχα, και τέλειον πασχέλιον αεί και πάντοτε, και περί ευρέσεως σελήνης εν ποία ημέρα γίνεται η γέγγα αυτής.»
- Το 1588 εξέδωσε το Ευαγγέλιο.
- Ο Γλυζώνιος επιμελήθηκε την έκδοση του 1590 των λόγων του Ιωάννη της Κλίμακος που μετάφρασε ο Μαργούνιος.
- Το 1595 εξέδωσε στον εκδοτικό οίκο του Φραγκίσκου Ιιουλιανού δύο από τα Μηναία, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο και το αγιασμένο με τον τίτλο «Σύνταγμα των αναγκαίων ακολουθειών καθ΄ εκάστην ανηκουσών τω ιερεί, επιμελεία Εμμανουήλ Γλυζωνίου. Venetiis apud Franciscum Julianum, 1595».
- Εξέδωσε επίσης το Ψαλτήριο το 1586, και το Ανθολόγιο το 1587.
- Συνέταξε δύο επιστολές προς Σεβήρον.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Σάθας (1868). Νεοελληνική Φιλολογία: Βιογραφία των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων, από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής εθνεγερσίας (1453-1821). Αθήνα: Τυπογραφείο των τέκνων Ανδρέου Κορομηλά. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009.