Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/04/2023.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/04/2023.
Το Δύο χρόνια διακοπές (τίτλος πρωτότυπου Deux ans de vacances) είναι μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1888. Ανήκει στα Voyages Extraordinaires. Διηγείται τις περιπέτειες μιας παρέας μαθητών που ναυάγησαν σε ένα άγνωστο ερημονήσι του νοτίου Ειρηνικού. Η ιστορία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα Ροβινσώνας Κρούσος. Ο Βερν είπε ότι ο στόχος του ήταν να δημιουργήσει ένα περιβάλλον Ροβινσώνων για παιδιά.
Το βιβλίο ξεκινάει τον Μάρτιο του 1860 κατά την διάρκεια μιας μεγάλης τρικυμίας στον Ειρηνικό. Μία Σκούνα με το όνομα Σλούγκι θαλασσοδερνόταν και μοναδικοί επιβάτες της ήταν 15 παιδιά (12 Βρετανοί, 2 Γάλλοι και 1 Αμερικανός). Έπειτα από μεγάλη πάλη με τα κύματα το πλοίο τους προσαράζει στην αμμουδιά ενός άγνωστου νησιού. Τότε ο Βερν σταματάει την αφήγηση του για να εξηγήσει τι συνέβη πριν ξεκινήσει η ιστορία: Τα 14 από τα παιδιά που ναυάγησαν κατοικούσαν στην Νέα Ζηλανδία και ήταν μαθητές του οικοτροφείου Τσαίρμαν που βρισκόταν στο Όκλαντ. Το μεγαλύτερο παιδί ήταν 14ων χρονών και το μικρότερο 8. Μετά την ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς τα παιδιά θα συμμετείχαν στον ακτοπλοϊκό περίπατο της Νέας Ζηλανδίας που θα πραγματοποιούσε το Σλούγκι. Τα 14 παιδιά μαζί με τον μούτσο Μόκο είχαν επιβιβαστεί στο Σλούγκι την βραδιά πριν την αναχώρηση ενώ το πλήρωμα θα ερχόταν τα χαράματα της επόμενης. Όμως κατά την διάρκεια της νύχτας το παλαμάρι που συγκρατούσε την σκούνα στο λιμάνι λύθηκε (ο λόγος ήταν άγνωστος) και μετά από μία ώρα είχε βγει στον ωκεανό. Οι γονείς τους πίστευαν ότι τα παιδιά τους είχαν πνιγεί καθώς βρήκαν την πινακίδα του Σλούγκι (η οποία είχε πέσει έπειτα από σύγκρουση με ένα Περουβιανό ατμόπλοιο). Τα παιδιά εγκαταστάθηκαν προσωρινά στο Σλούγκι (που δεν είχε υποστεί σοβαρές ζημιές) και άρχισαν να εξερευνούν την άγνωστη γη. Κατά την εξερεύνηση τους ανακάλυψαν μία σπηλιά όπου το 1803 κατοικούσε εκεί ένας Γάλλος ναυαγός και αποφάσισαν να εγκατασταθούν μόνιμα σε αυτήν. Επίσης ονομάζουν το νησί Τσαίρμαν και εκλέγουν ένα από τα παιδιά αρχηγό της αποικίας τους με θητεία ενός χρόνου. Όμως οι φιλονικίες των παιδιών είναι τόσο συχνές που δοκιμάζουν την φιλία και την συνοχή τους. Τελικά ανακαλύπτουν πως επικίνδυνοι πειρατές είχαν φτάσει στο νησί. Τα παιδιά έπρεπε να λύσουν τις διαφορές τους και να τους αντιμετωπίσουν χωρίς να αποκαλυφθούν.
Σχετικά πολυμέσα