Δωδεκανησιακός Αθλητικός Ναυτικός Σύλλογος Δωριεύς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΔΑΝΣ Δωριεύς
Ίδρυση24 Αυγούστου 1924
ΠόληΡόδος, Δωδεκάνησα
Χρώματα          Κίτρινο, Μαύρο
ΠρόεδροςΑναστάσιος Χαραλάμπης
ΙστοσελίδαΕπίσημη ιστοσελίδα

Ο Δωδεκανησιακός Αθλητικός Ναυτικός Σύλλογος Δωριεύς (Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς) έχει έδρα τη Ρόδο. Το όνομά του προέρχεται από το Δωριέα, γιο του Ροδίτη Ολυμπιονίκη Διαγόρα. Είναι ο αρχαιότερος ποδοσφαιρικός σύλλογος στα Δωδεκάνησα και αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά σωματεία. Ιδρύθηκε τη Κυριακή 24 Αυγούστου 1924 στη Ρόδο με πρόεδρο τον Γαβριήλ Μίσιο, ο οποίος στα χρόνια της Ιταλοκρατίας κάτω από αντίξοες συνθήκες, ίδρυσε αρχικά ποδοσφαιρικό τμήμα. Συγκεκριμένα στην αίθουσα της Αστικής Σχολής, με παρόντες τον αρχιμανδρίτη Γεράσιμο Σμυρνάκη, τον δικηγόρο Γιάννη Τσαβαρή καθώς και άλλους έγκριτους της εποχής.

Το 1929 με αφορμή το "κύπελλο της δημαρχίας" (αγώνας δρόμου γύρω από τα τείχη του κάστρου 4 χλμ.) μετά από επεισόδια ανάμεσα στον Δωριέα και τον Διαγόρα οι Ιταλοί αποφάσισαν την διάλυση των σωματείων. Ο Δωριέας είχε κερδίσει το 1927 και 1928. Είχε περισσότερους φιλάθλους σε σχέση με όλες τις ομάδες της Ρόδου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70.

Ο σύλλογος ανέπτυξε και λειτούργησε αθλήματα όπως:

  • Ποδόσφαιρο
  • Καλαθοσφαίριση
  • Ποδηλασία
  • Στίβος
  • Πυγμαχία
  • Ιστιοπλοΐα
  • Κωπηλασία

Τμήμα Ποδοσφαίρου ανδρών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς Ρόδου
Σύντομο όνομαΔωριέας Ρόδου
Ίδρυση1924
ΈδραΡόδος, Δωδεκάνησα, Ελλάδα
ΣτάδιοΚαρακόνερο
ΠρόεδροςΑναστάσιος Χαραλάμπης
ΠροπονητήςΗλίας Λοίζος
ΠρωτάθλημαΓ' Ε.Π.Σ.Δ.
ΙστότοποςΕπίσημη ιστοσελίδα

Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας 22 χρονών κάτοικος Ρόδου και γεννημένος στη Σύμη, κρύβει μέσα του μια φλόγα. Αγαπάει τον αθλητισμό και τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία στο άθλημα του ποδοσφαίρου που τότε γνωρίζει επιτυχίες στην ελεύθερη Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Γαβριήλ Μίσιος έτρεξε στην αυλή της Αστικής Σχολής οπού 'έπαιζαν διάφορα παιδιά από τις γειτονιές, και ζήτησε να συγκροτήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα. Η απάντηση τους ήταν θετική και μάλιστα πλήρωσε ο καθένας από 2 ιταλικές λιρέτες (1.03€) για την αγορά της πρώτης μπάλας, τα αρχικά χρώματα της ομάδας ήταν τα ασπρόμαυρα. Η πρώτη ποδοσφαιρική αναμέτρηση έγινε 11 Ιανουαρίου 1925 ημέρα Κυριακή ήταν με το 9ο Τάγμα Πεζικού (Ιταλοί), την ομάδα του Δωριέα αποτελούσαν νέα παιδιά 15-17 χρονών κυρίως, εκτός των Κασαπίδη και Παπανικολάου έτσι έχασε με 5-0. Στην εφημερίδα Ροδιακή, στης 19 Ιουλίου 1928 αναφέρεται προκήρυξη διαγωνισμού για την σύνθεση του ύμνου της ομάδας με έπαθλο ένα χρυσό μετάλλιο για τον νικητή (ο διαγωνισμός δεν έγινε πότε). Το 1929 οι Ιταλοί διέλυσαν το σύλλογο με τους περισσότερους αθλητές να προσχωρούν σε άλλα σωματεία, από το 1931 άρχισαν να πλαισιώνουν τον ΑΡΣ που ίδρυσε ο Γαβριήλ Μισιος.

Το 1945 επανιδρύθηκε μόλις τελείωσε ο πόλεμος, δημιουργώντας ξανά το ποδοσφαιρικό του τμήμα. Το 1947 ήταν ιδρυτικό σωματείο της νεοσύστατης Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου με πρώτο πρόεδρο τον Γαβριήλ Μίσιο. Στα μεταπολεμικά χρόνια συμμετείχε στο τοπικό πρωτάθλημα αν και είχε ικανότατη και ανταγωνιστική ομάδα έχανε το πρωτάθλημα στις λεπτομέρειες.

Κίνηση Συμπαράστασης

Ο Δωριέας το 1956 επέστρεψε την αγγλική σημαία. Επιτροπή του Δωριέα αποτελούμενη από τους Γαβριήλ Μίσιο, Άγγελο Καραγιαννίδη, Αποστόλη Μανωλακάκη, Δημήτρη Σαρρή, Αντώνη Οικονομάκη και Κ. Μελλίνη μετέβησαν και παρέδωσαν στον Άγγλο πρόξενο της Ρόδου Χέρστ την Πέμπτη 22 Μαρτίου 1956, ως απαράδεκτη μια Αγγλική σημαία του Βρετανικού πολεμικού <<Λόντον>>, που είχε δωρίσει στο σύλλογο, σε ανάμνηση του φιλικού αγώνα, τον Ιούλιο του 1950. Η πράξη αυτή έγινε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις βαναυσότητες που διαπράττουν οι Άγγλοι στη Κύπρο.

Αποκορύφωμα οι 3 παρουσίες τις περιόδους 1963-64, 1965-66, 1966-67 οπού αγωνίσθηκε στη Β' Εθνική. Το 1968 με εντολή του δικτατορικού καθεστώτος (χούντα) υποχρεώθηκε σε συγχώνευση με τον Διαγόρα και τον Ροδιακό για τη δημιουργία ενός νέου συλλόγου του Α.Σ. Ρόδος.

Το τμήμα αυτό είναι και το μοναδικό που παραμένει ενεργό μέχρι σήμερα.

Διετελέσαντες πρόεδροι (1924-1961)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γαβριήλ Μίσιος (α' θητεία 1924) Ίδρυση
Μανώλης Καλαμπίχης (1925)
Γαβριήλ Μίσιος (β' θητεία 1926)
Μανώλης Πολεμικός (1927)
Κων/νος Παπαγεωργίου (1928–1929)
Γαβριήλ Μίσιος (γ' θητεία 1946)
Γιάννης Αναστασιάδης (1946–1947)
Γιώργος Μανιάς (1947–1948)
Νίκος Φώκιαλης (1948–1951)
Νίκος Αραπούδης (1952)
Περικλής Φραράκης (1953)
Σταύρος Μοσχής (1954–1955)
Άγγελος Καραγιαννίδης(1956–1957)
Ευάγγελος Θερμός (1957–1958)
Δημήτρης Κόκκινος (1958–1959)
Γιάννης Χατζηιωάννου (1960–1961)

Από το 1993 έως το 2023, πρόεδρος ήταν ο Αναστάσιος Βογιατζόγλου.Ο μακροβιότερος πρόεδρος σε ερασιτεχνικό σωματείο στην Ελλάδα. Από τον Ιούνιο του 2023 πρόεδρος ανέλαβε ο Αναστάσιος Χαραλάμπης.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακρίσεις Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φιναλίστ Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου (?): 1949, 1950, 1951, 1952, 1954*, 1956, 1957*, 1959*

Φιναλίστ Κύπελλο Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου: (7): 1948, 1952, 1953, 1957, 1964, 1965, 1967

Πρωτάθλημα Β' Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου (2): 1991, 1996

Τμήμα Υποδομών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτάθλημα νέων Δωδεκανήσου (1) 2007

Τμήμα Ποδηλασίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα Ποδηλασίας του Συλλόγου είχε ενεργή δράση από την εποχή της ιταλοκρατίας εως και το 2010 με διαστήματα που έφεραν στον σύλλογο σημαντηκότατες νίκες σε Εθνικό και Τοπικό επίπεδο. Η ενδοξότερη περίοδος του Ποδηλατικού τμήματος ήταν η περίοδος 1975 - 1985 όπου απεκτήθησαν και οι σπουδαιότερες νίκες του συλλόγου. Το 1977 συμμετείχε μετά από πολλά χρόνια στα Τοπικά Πρωταθλήματα με τους Χαραλαμπάκη, Χαλκιόπουλο, Βογιατζή και το 1978 κατέκτησε για πρώτη φορά το Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδας Εφήβων στα Χανιά με τους Κωστάκη Ιππ.Κωνσταντίνο, Καρπαθάκη Μιχαήλ, Μαστορίδη Ιωάννη και Χατζηϊωάννου Ελευθέριο. Η ίδια τετράδα είναι αυτή που θα μεγαλουργήσει το 1979 κερδίζοντας πρώτα το Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδας Εφήβων στην Ρόδο και μετά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Εφήβων στήν Βάρκιζα Αττικής επιτυγχάνοντας Πανελλήνιο Εθνικό Ρεκόρ Ομαδικής Χρονομέτρησης αποστάσεως 80 χλμ.(Βάρκιζα - Ανάβυσσος 4 φορές) με χρόνο 2.02.12'.34" αφήνοντας στις πλάτες τους τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Αυτό το Πανελλήνιο Ρεκόρ έμεινε για 10 χρόνια και καταρρίφθηκε τελικά από ομάδα Ανδρών. Την ίδια χρονιά (1979) η ίδια ομάδα κατέκτησε με τον Χατζηϊωάννου Ελευθέριο την 3η θέση στο Ατομικό Πανελλήνιο Εφήβων και οι Κωστάκη Ιππ. Κωνσταντίνο, Καρπαθάκη Μιχαήλ, Μαστορίδη Ιωάννη και Χατζηϊωάννου Ελευθέριο κατέλαβαν τις πρώτες θέσεις στα Βενιζέλεια των Χανίων. Το 1980 ο ΔΑΝΣ ΔΩΡΙΕΥΣ κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών Πίστας στην Ρόδο υπερκερώντας παραδοσιακών συλλόγων πίστας όπως Κολοσσός Ρόδου, Διαγόρας Ρόδου και Ερμής Αθηνών. Σε αυτό το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πίστας εκτός της άνωθι τετράδας, η ομάδα πλαισιώθηκε από τους Βογιατζή Γεώργιο, Ανδρέα Χαλκιόπουλο και Ελευθερίου Εμμανουήλ κερδίζοντας τό ομαδικό των 4 χλμ, με τον Βογιατζή την 2η θέση στο ατομικό 4σσάρι (4 χλμ) και με τόν Χαλκιόπουλο την 2η θέση στα 200 μ σπρίντ. Την ίδια χρονιά κατέκτησε για 3η συνεχόμενη χρονιά το Πρωτάθλημα Νοτίου Ελλάδας Εφήβων στα Χανιά και τήν 3η θέση του ατομικού 100 χλμ με τον Κωστάκη Κων. Τα επόμενα χρόνια τις εμφανίσεις στα Εθνικά Πρωταθλήματα αλλά και σε πολλές διεθνείς εμφανίσεις (Βαλκανικούς και Τουρνουά) συμμετείχει ο Βογιατζής Γεώργιος και ο Ανδρέας Χαλκιόπουλος με αρκετές επιτυχίες στα ατομικά πρωταθλήματα. Με προτροπή του Κωστάκη Κων.ο Σύλλογος προσκάλεσε μεγάλα ονόματα της Παγκόσμιας Ποδηλασίας στην Ρόδο προς αδελφοποίηση ιταλικών Συλλόγων υψηλών επιδόσεων όπως τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Francesco Moser και πολλούς άλλους. Μεγάλη ώθηση έδωσε στην Ροδιακή Ποδηλασία η δημιουργία Βιοτεχνίας Παραγωγής Ποδηλάτων υψηλών επιδόσεων του Γεωργίου Βογιατζή (Fidusa) που εμαθήτευσε στην Ιταλία σε μεγάλους τεχνίτες δασκάλους του είδους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βιβλίο "Η μεγάλη ιστορία της θρυλικής ομάδας ΔΑΝΣ Δωριεύς" του συγγραφέα Χονδρού Κυριάκου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]