Δημοσθένης Δόκος
| Δημοσθένης Δόκος | |
|---|---|
| Βουλευτής Κοζάνης | |
| Περίοδος Οκτώβριος 1961 – Μάιος 1961 | |
| Περίοδος 1951 – 1956 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1895, Βίτσα Ιωαννίνων |
| Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1972 (77 ετών) Αθήνα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Λαϊκό Κόμμα, Ελληνικός Συναγερμός, ΕΡΕ |
| Σπουδές | Νομική Σχολή |
| Επάγγελμα | δικηγόρος |
Ο Δημοσθένης Δόκος (1895[1]-1972), του Κωνσταντίνου, ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Κοζάνης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο χωριό Βίτσα Ιωαννίνων το 1895.[2] Πολύ νέος εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη, όπου πολιτεύτηκε. Σπούδασε νομικά και άσκησε τη δικηγορία.
Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1926 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων, λαμβάνοντας 282 ψήφους, χωρίς να καταφέρει να εκλεγεί.[3]
Στις εκλογές του 1946 ήταν ξανά υποψήφιος με τον συνδυασμό Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα), λαμβάνοντας 4.265 ψήφους χωρίς να εκλεγεί.[4] Η διεκδίκηση μιας έδρας στην Κοζάνη με το Λαϊκό Κόμμα ήταν χωρίς επιτυχία και το 1950 οπότε έλαβε 455 ψήφους.[5]
Στις εκλογές του 1951 εξελέγη βουλευτής με τον Ελληνικό Συναγερμό και επανεξελέγη το 1952 με το ίδιο κόμμα.[6]
Μετά τον θάνατο του Χρήστου Γουλόπουλου ο Δόκος εξελέγη βουλευτής με την ΕΡΕ στις 2 Μαΐου 1961.[7]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δόκος απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1972 και κηδεύτηκε από τον ιερό ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στο νεκροταφείο Ζωγράφου.[8] Κατέλιπε τη σύζυγό του, Κούλα, και παιδιά.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Το Μητρώο της Βουλής αναφέρει έτος γέννησης 1894.
- ↑ Μητρώο Αρένων πρίν το 1920 Αρχειοθετήθηκε 2020-07-25 στο Wayback Machine., Βίτσα κεντρικό Ζαγόρι, ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020.
- ↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1926 - ΟΙ 2.010 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 9 Μαΐου 2012, ανάκτηση 25 Ιουλίου 2020.
- ↑ Εφημερίδα Εμπρός Αρχειοθετήθηκε 2018-11-05 στο Wayback Machine., 31 Μαρτίου 1946 (ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ), ανάκτηση 25 Ιουλίου 2020.
- ↑ Στατιστική των βουλευτικών εκλογών της 5ης Μαρτίου του 1950, Εθνικόν Τυπογραφείον, Αθήνα 1951, σελ. 726
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 63, αρ. 282).(pdf)
- ↑ Θάνατος βουλευτού της ΕΡΕ, εφ. Ελευθερία, φύλλο 3ης Μαΐου 1961, σελ. 6 (μέσω ΕΒΕ)
- ↑ 8,0 8,1 Η Βραδυνή, φύλλο 13ης Δεκεμβρίου 1972, σελ. 11.