Γκούσταβ Άισμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκούσταβ Άισμαν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1824
Κίεβο
Θάνατος11ιουλ. / 23  Απριλίου 1884γρηγ.
Κίεβο
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Μπαϊκοβέ
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΕθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο»
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπιστήμονας
Εργοδότηςαυτοκρατορικό πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαδίμηρου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γκούσταβ Ιβάνοβιτς Άισμαν (ρωσικά: Густав Иванович Эйсман, Κίεβο, Ρωσική Αυτοκρατορία, 1824 - Κίεβο, Ρωσική Αυτοκρατορία, 1884) ήταν ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων στο Κίεβο, καθηγητής στο αυτοκρατορικό πανεπιστήμιο του Αγίου Βλαντιμίρ του Κιέβου, και δήμαρχος Κιέβου το 1872-1873 και το 1879-1884.)

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άισμαν γεννήθηκε στο Κίεβο, σε οικογένεια ενός πλούσιου φαρμακοποιού, ήταν απόγονος ενός Λουθηρανού πάστορα Σαξονικής-Κοβουργικής καταγωγής, που μετακόμισε στο Κίεβο το 1812. Έχοντας λάβει πλήρη εκπαίδευση στο σπίτι, το 1841 εισήλθε στη νομική σχολή του αυτοκρατορικού πανεπιστήμιου του Αγίου Βλαντιμίρ του Κιέβου, από το οποίο αποφοίτησε το 1845 και έλαβε πτυχίο νομικής.

Το 1847 έλαβε μεταπτυχιακό στο αστικό δίκαιο και τον Σεπτέμβριο του 1848 ανέλαβε βοηθητική θέση στο τμήμα αστικού δικαίου στο πανεπιστήμιο της πατρίδας του. Δίδαξε αρχαία και σύγχρονη ιστορία της ρωσικής νομοθεσίας και οικογενειακό δίκαιο. Από το 1856, υπηρέτησε ως γραμματέας της νομικής σχολής του πανεπιστημίου, το 1861 έλαβε τον βαθμό του κρατικού συμβούλου, την ίδια χρονιά, μετά το θάνατο του πατέρα του, συνταξιοδοτήθηκε.

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες ακινήτων στο Κίεβο, αλλά κατείχε και πολλά κτήματα και ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου τούβλων στο Lybid.

Στις πρώτες εκλογές για τη Δούμα της πόλης μετά την υιοθέτηση των νέων κανονισμών πόλης τον Ιανουάριο του 1871, ο Άισμαν εξελέγη[1],, κι εντάχθηκε στην κυβέρνηση της πόλης[2], αλλά τον Μάιο της ίδιας χρονιάς παραιτήθηκε. Το 1872, εξελέγη για πρώτη φορά δήμαρχος[3][4][5], αλλά το 1873 αναγκάστηκε να παραιτηθεί[6][7][8] λόγω οικογενειακού πένθους - η κόρη του Άισμαν πέθανε κατά τη διάρκεια του τοκετού και ο γαμπρός του αυτοκτόνησε πέφτοντας από τη Γέφυρα των Αλυσίδων. Το 1875 επανεξελέγη στη δούμα της πόλης[9], εξελέγη και πάλι δήμαρχος, αλλά αρνήθηκε να δεχτεί τη θέση[10], αντί γι' αυτόν, ο Νικολάι Ρενενκάμπφ εξελέγη στη θέση του δημάρχου. Μετά τις τρίτες εκλογές το 1879, ο Άισμαν επανεκλέγει δήμαρχος και παρέμεινε στην θέση ως τον θάνατο του. Υπήρξε αυταρχικός δήμαρχος και μερικές φορές έδινε λύσεις σε δημοτικά προβλήματα με δικά του έξοδα.

Λίγο πριν πεθάνει του απονεμήθηκε το παράσημο του Αγίου Βλαδίμηρου Γ' τάξεως. Πέθανε στις 11 Απριλίου 1884 με τον βαθμό του κρατικού συμβούλου, κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Μπαΐκοβε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 4-го января, въ избирательное собраніе перваго разряда для выбора гласныхъ, явилось 56 избирателей съ 59-ю головами (изъ 100). Избраны гласными: Бунге, Николай Христианович, П. Д. Селецкій, Г. И. Эйсманъ, Н. Ѳ. Поповъ, Ренненкампф, Николай Карлович, Ф. В. Ивенсенъ, Е. С. Черновъ, Демидов, Павел Павлович, П. А. Глатинъ, И. Дитятинъ, Толли, Иван Андреевич, Галаган, Григорий Павлович|, П. Е. Мацонъ, Дегтерёв, Михаил Парфентьевич, Меринг, Фридрих Фридрихович, Н. Н. Хряковъ, І. І. Завадскій, А. М. Лычковъ, Н. С. Балабуха, Шульгин, Виталий Яковлевич […] // Кіевлянинъ, № 2. — 1871. — 5 января. — С. 2.
  2. 13 февраля въ собраніи кіевской городской думы […] въ члены управы по большинству голосовъ избраны изъ гласныхъ: профессоръ университета Н. К. Ренненкампфъ (старшимъ членомъ, заступающимъ мѣсто головы), ст. сов. Г. И. Эйсманъ, проф. унив. В. А. Незбитовскій […] // Кіевлянинъ, № 20. — 1871. — 16 февраля. — С. 2.
  3. Кіевскій городской голова П. П. Демидовъ вошелъ въ думу съ прошеніемъ об увольненіи его отъ должности городскаго головы // Кіевлянинъ, № 110. — 1872. — 14 сентября. — С. 2.
  4. Выборъ городскаго головы. Въ экстренномъ засѣданіи кіевской городской думы 19 сентября избранъ, 46-ю голосами противъ 16-ти, статскій совѣтникъ Густавъ Ивановичъ Эйсманъ // Кіевлянинъ, № 113. — 1872. — 21 сентября. — С. 2.
  5. Г. министр внутреннихъ дѣлъ утвердилъ кіевскимъ городскимъ головою избраннаго въ эту должность думою статскаго совѣтника Г. И. Эйсмана // Кіевлянинъ, № 137. — 1872. — 16 ноября. — С. 2.
  6. Кіевскій голова статскій совѣтникъ, Г. И. Эйсманъ, отказался отъ должности и на слѣдующей недѣлѣ будетъ назначено засѣданіе думы для выбора новаго головы // Кіевлянинъ, № 47. — 1873. — 21 апрѣля. — С. 2.
  7. Въ бывшемъ, по случаю отказа Г. И. Эйсмана отъ должности городскаго головы 13-го сего апрѣля экстренномъ засѣданіи избрать кандидатовъ на должность городскаго головы. Избранные затѣмъ въ засѣданіи думы 19-го апрѣля кандидаты получили голосовъ: П. П. Демидовъ 34, Ф. И. Войтенко 19, Н. Г. Хряковъ 12, Н. К. Ренненкампфъ 11, И. А. Толли 10, Галаганъ 9, Н. Х. Бунге 5, князь Репнинъ 3. 26 сего апрѣля имѣетъ быть въ биржевой залѣ въ 7 часовъ вечера собраніе кіевской городской думы для избранія городскаго головы // Кіевлянинъ, № 49. — 1873. — 21 апрѣля. — С. 2.
  8. Въ засѣданіи кіевской городской думы выбранъ на мѣсто отказавшагося отъ должности городскаго головы Г. Эйсмана, прежде бывшій голова П. П. Демидов, князь Санъ-Донато // Кіевлянинъ, № 51. — 1873. — 1 мая. — С. 2.
  9. 7 января, въ биржевой залѣ, происходили въ избирательномъ собраніи 1-го разряда выборы въ гласные новой городской думы. Избраны: П. П. Демидовъ, князь Санъ-Донато, Г. И. Эйсманъ, Ѳ. И. Войтенко, Н. Х. Бунге, Н. К. Ренненкампфъ, Н. Дехтеревъ, М. Дехтеревъ, М. Вайнштейнъ, Ф. Ивенсенъ, И. Козловскій, проф. К. Митюковъ, Ѳ. Меринг, П. Е. Мацонъ, И. А. Толли, Н. Поповъ, Е. Черновъ, В. Я. Шульгинъ […] // Кіевлянинъ, № 4. — 1875. — 9 января. — С. 2.
  10. 12 марта, въ засѣданіи думы, проходилъ выборъ городскаго голвы. Къ баллотировкѣ были предложены гг. гласные: Н. Х. Бунге, Ѳ. И. Войтенко, Г. И. Эйсманъ, Н. К. Ренненкампфъ, г. Терещенко и Н. Г. Хряковъ. Изъ нихъ большинство голосовъ получили Г. И. Эйсманъ (46 изб. и 16 неизбю) и Н. Х. Бунге (35 изб. 26 неизб.), — но оба отъ принятія должности городскаго головы отказались // Кіевлянинъ, № 10. — 1875. — 23 января. — С. 2.