Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου (2019)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου 2019

2017 ←
12 Δεκεμβρίου 2019 (2019-12-12)
→ 2024

Οι 650 έδρες της Βουλής των Κοινοτήτων
326 έδρες χρειάζονται για την απόλυτη πλειοψηφία
Συμμετοχή 31.829.630 (67,30%)
  Πρώτο κόμμα Δεύτερο κόμμα
 
Επικεφαλής Μπόρις Τζόνσον Τζέρεμι Κόρμπιν
Κόμμα Συντηρητικό Κόμμα Εργατικό
Έδρες 365 202
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση48 Μείωση60
Αριθμός ψήφων 13.966.565 10.269.076
Ποσοστό 43,6% 32,1%
Μεταβολή Αύξηση1,2% Μείωση7,9%

  Τρίτο κόμμα Τέταρτο κόμμα
 
Επικεφαλής Νίκολα Στέρτζιον Τζό Σουίνσον
Κόμμα Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα Φιλελεύθεροι Δημοκράτες
Έδρες 48 11
Αλλαγή στις
έδρες
Αύξηση13 Μείωση1
Αριθμός ψήφων 1.242.372 3.696.423
Ποσοστό 3,9% 11,6%
Μεταβολή Αύξηση0,8% Αύξηση4,2%

Οι εκλογικές περιφέρειες του Ηνωμένου Βασιλείου με το χρώμα του πλειοψηφούντος κόμματος.

Συντηρητικό Κόμμα Εργατικό Κόμμα Σκωτικό Εθνικό Κόμμα Φιλελεύθεροι Δημοκράτες Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα Σιν Φέιν Plaid Cymru Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα Πράσινο Κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας Κόμμα Συμμαχίας της Βόρειας Ιρλανδίας Πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων


Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Μπόρις Τζόνσον
Συντηρητικό Κόμμα

Επόμενος Πρωθυπουργός

Μπόρις Τζόνσον
Συντηρητικό Κόμμα

Οι Γενικές εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου (2019) πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019 σύμφωνα με τις διατάξεις της «Κοινοβουλευτικής Πράξης για τις Γενικές Εκλογές», δυόμισι χρόνια μετά τις προηγούμενες γενικές εκλογές του 2017.

Το Συντηρητικό Κόμμα, έχοντας αποτύχει να αποκτήσει την πλειοψηφία στις γενικές εκλογές 2017, είχε αντιμετωπίσει ένα μακροπρόθεσμο κοινοβουλευτικό αδιέξοδο πάνω στο ζήτημα του Brexit ενώ παράλληλα κυβερνούσε με μειοψηφία εδρών αλλά με την υποστήριξη του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κόμματος.
Τον Ιούλιο 2019 ο Μπόρις Τζόνσον εξελέγη ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και έγινε πρωθυπουργός μετά την παραίτηση της Τερέζα Μέι. Ο Τζόνσον δεν κατάφερε να πείσει το Κοινοβούλιο ώστε να εγκριθεί μια αναθεωρημένη συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2019 και επέλεξε να προκηρύξει εκλογές. Η Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε 438-20 υπέρ αυτής της πρότασης του Τζόνσον και η Κοινοβουλευτική Πράξη για τις Γενικές Εκλογές έγινε νόμος του κράτους στις 31 Οκτωβρίου 2019. Ο Τζόνσον χρειαζόταν να αποκτήσει μια πλειοψηφία στις εκλογές ώστε να πετύχει τον βασικό στόχο του και να βγάλει το Ηνωμένο Βασίλειο από την ΕΕ μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2020. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν ένα σταθερό προβάδισμα στο Συντηρητικό Κόμμα έναντι του Εργατικού Κόμματος κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Κατά την διάρκεια των εκλογών, το Συντηρητικό Κόμμα κέρδισε 48 έδρες, κάτι που θεωρήθηκε ως μια σαρωτική νίκη στις εκλογικές περιφέρειες της Αγγλίας όπου το ίδιο κόμμα κέρδισε το 43,6% των συνολικών ψήφων (το μεγαλύτερο ποσοστό που έλαβε κόμμα από το 1979) και 365 έδρες (ο μεγαλύτερος αριθμός εδρών που έλαβε κόμμα από το 1987). Εκτός από την κατοχύρωση της πλειοψηφίας με 345 έδρες από όλη την Αγγλία, το Συντηρητικό Κόμμα κέρδισε 14 έδρες στην Ουαλία. Το Εργατικό Κόμμα είχε μια απώλεια 60 εδρών, χάνοντας σε αρκετές εκλογικές περιφέρειες της Βόρειας Αγγλίας και σε όλη την περιοχή του Μίντλαντς. Οι απώλειες σε έδρες του Εργατικού Κόμματος οδήγησαν τον ηγέτη του Τζέρεμι Κόρμπιν να ανακοινώσει την πρόθεσή του να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος. Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα έλαβε το 11,6% των ψήφων ενώ η ηγέτης του Τζο Σουίνσον υποχρεώθηκε σύμφωνα με τους κανόνες του κόμματος να ανακοινώσει την παραίτησή της εφόσον έχασε την έδρα στο East Dunbartonshire και άφησε το κόμμα μόνο με 11 έδρες. Το Κόμμα των Πράσινων κατέλαβε μια έδρα και είδε μια αύξηση στο ποσοστό των ψήφων. Όπως το 2015 και το 2017, έτσι και τώρα τέσσερα διαφορετικά κόμματα κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στις τέσσερις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας έλαβε 13 έδρες και το 45% την συνολικής ψηφοφορίας στην Σκωτία ενώ στην Ουαλία το σοσιαλ-δημοκρατικό κόμμα Plaid Cymru διατήρησε τις τέσσερις έδρες του χωρίς κάποια σημαντική αλλαγή στο ποσοστό των ψήφων. Στην Βόρεια Ιρλανδία, για πρώτη φορά εκλέχθηκαν περισσότεροι Ιρλανδοό εθνικιστές βουλευτές αντί για Βρετανούς συνδικαλιστές, παρόλο που τα συνδικαλιστικά κόμματα κέρδισαν πάλι τις περισσότερες ψήφους. Το ρεπουμπλικανικό κόμμα της αριστεράς Sinn Féin απέκτησε ξανα τις δυο έδρες που είχε χάσει στις προηγούμενες εκλογές και το Δημοκρατικό Συνδικαλιστικό Κόμμα έχασε δυο έδρες ενώ το Σοσιαλ-Δημοκρατικό και το Εργατικό Κόμμα έλαβαν έκαστο τις δυο έδρες που είχαν χάσει στις προηγούμενες εκλογές. Το Κόμμα της Εθνικής Συμμαχίας έλαβε την μια έδρα που είχε χάσει στις προηγούμενες εκλογές και πρόσφερε στα δυο τελευταία κόμματα μια παρουσία στην Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λόγω του αδιεξόδου που υπήρχε σχετικά με την πραγματοποίηση της συμφωνίας του Brexit μέχρι το 2019, μερικοί πολιτικοί σχολιαστές θεώρησαν ότι ήταν πολύ πιθανό να γίνουν πρόωρες εκλογές ώστε να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. Τον Ιανουάριο 2019, το Εργατικό Κόμμα ζήτησε να πραγματοποιηθεί μια ψηφοφορία μη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μέι. Η πρότασή του, όμως, δεν έλαβε την πλειοψηφία. Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2019 και την παραίτηση της Μέι, κατά την πρώτη παράταση που δόθηκε για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με την συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου, το Συντηρητικό Κόμμα εισήλθε σε μια περίοδο συζητήσεων για την ηγεσία του κόμματος με τον Μπόρις Τζόνσον να γίνεται ο νέος πρωθυπουργός στις 23 Ιουλίου 2019. Παράλληλα με την προσπάθειά του να ξεπεράσει το αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί μέσω της αναθεώρησης της συμφωνίας αποχώρησης που είχε συμφωνηθεί κατά τις διαπραγματεύσεις του προκατόχου του, ο Τζόνσον έκανε τρεις προσπάθειες για προκήρυξη πρόωρων εκλογών με την διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, η οποία απαιτούσε μια πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής των Κοινοτήτων που θα υποστήριζε την πρότασή του.

Και οι τρεις απόπειρες για πρόωρες εκλογές δεν κέρδισαν την πλειοψηφία των βουλευτών ενώ ο Τζόνσον αντιμετώπισε αυξανόμενες πιέσεις για την σύναψη μιας συμφωνίας για το Ηνωμένο Βασίλειο, μετά την ψήφιση της Πράξης 2019 από την ΕΕ που απέτρεπε τον Τζόνσον να βγάλει την χώρα του από την ΕΕ χωρίς συμφωνία. Μετά την αποτυχία του να περάσει από την Βουλή των Κοινοτήτων μια αναθεωρημένη συμφωνία πριν την λήξη της πρώτης παράτασης στις 31 Οκτωβρίου 2019, ο Τζόνσον αναγκάστηκε να ζητήσει δεύτερη παράταση από την ΕΕ για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων και συμφώνησε να διεξαγάγει ψηφοφορία στην Βουλή των Κοινοτήτων για πρόωρες εκλογές μέσω μιας πρότασης που διαβιβάστηκε στον ίδιο από το Κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και τα κόμματα της Σκωτίας στις 28 Οκτωβρίου 2019. Η πρόταση αυτή εξασφάλισε την πλειοψηφία στην Βουλή των Κοινοτήτων με 438-20 ψήφους ; μια προσπάθεια του Τζόνσον να περάσει μια τροπολογία για εκλογές στις 9 Δεκεμβρίου 2019, την οποία είχαν ζητήσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καταψηφίστηκε με 315-295 ψήφους. Η Βουλή των Λόρδων ακολούθησε το ίδιο παράδειγμα στις 30 Οκτωβρίου, με την σύμφωνη γνώμη της βασίλισσας μια μέρα μετά την επικύρωση της τροπολογίας της αντιπολίτευσης.


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μανιφέστο των κομμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]