Βυζαντινο-Γεωργιανή συνθήκη του 1022
Η Συνθήκη του 1022 ήταν μία πρώτη συμφωνία μεταξύ του βασιλείου της Γεωργίας και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Υπογράφτηκε από τον Γεώργιο Α΄ της Γεωργίας και τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄.
.jpg)
Το μεγαλύτερο πολιτικό και στρατιωτικό γεγονός κατά τη βασιλεία του Γεωργίου Α΄, ένας πόλεμος εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, είχε τις ρίζες του πίσω στη δεκαετία του 990, όταν ο Δαβίδ Γ΄ των Ταό πρίγκιπας της Γεωργίας, έπειτα από την ανεπιτυχή εξέγερσή του ενάντια στον Βασίλειο Β΄, έπρεπε να συμφωνήσει να παραδώσει τις εκτεταμένες κτήσεις του στο Ταό στον Αυτοκράτορα, μετά το τέλος του. Όλες οι προσπάθειες τού Βαγράτιος Γ΄ της Γεωργίας, προγονού τού Δαβίδ Γ΄ και πατέρα του Γεωργίου Α΄, να αποτρέψει την προσάρτηση των κτήσεων στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν μάταιες. Ο Γεώργιος A΄, νέος και φιλόδοξος, ξεκίνησε μία εκστρατεία για να αποκαταστήσει την έκταση που είχε η Γεωργία επί Δαβίδ Γ΄ και κατέλαβε το Ταό το 1015-16. Τότε ο Βασίλειος Β΄ οδήγησε τον στρατό του εναντίον της Γεωργίας το 1021. Ένας εξαντλητικός πόλεμος κράτησε δύο έτη και τελείωσε με μία αποφασιστική νίκη των Ρωμαίων, αναγκάζοντας τον Γεώργιο Α΄ να συμφωνήσει μία συνθήκη ειρήνης, με τους κάτωθι όρους:
- Η Γεωργία έπρεπε να εγκαταλείψει τη διεκδίκησή της επί του Ταό.
- Η χώρα έπρεπε να παραδώσει αρκετές νοτιοδυτικές κτήσεις (Κλαριέτι, Κόλα και Γιαβακέτι) στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
- Ο Γεώργιος Α΄ έπρεπε να δώσει τον 3ετή γιο του Βαγράτ Δ΄ ως όμηρο στην Κωνσταντινούπολη.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. London: Reaktion Books. p. 76. ISBN 1780230303.