Βιτορίνο ντα Φέλτρε
| Βιτορίνο ντα Φέλτρε | |
|---|---|
 Πορτρέτο του Βιτορίνο από τους Pedro Berruguete και Giusto di Gand, περ. 1474. | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1378[1][2] Φέλτρε |
| Θάνατος | 2 Φεβρουαρίου 1446 Μάντοβα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα Ιταλικά[3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εκπαιδευτικός αναγεννησιακός ανθρωπιστής καθηγητής φιλόσοφος[4] ανθρωπιστής[5] |
| Εργοδότης | Ιωάννης Φραγκίσκος της Μάντουα (από 1423) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βιτορίνο ντα Φέλτρε (1378 – 2 Φεβρουαρίου 1446) ήταν Ιταλός ανθρωπιστής και δάσκαλος. Γεννήθηκε στο χωριό Φέλτρε, επαρχία Μπελούνο της Βενετίας και πέθανε στη Μάντοβα. Το επώνυμο του ήταν Ραμπαλντόνι (Rambaldoni) αλλά έγινε γνωστός από τον τόπο καταγωγής του. Με το Βιτορίνο η αναγεννησιακή ιδέα του πλήρους ανθρώπου (l'uomo universale) - υγεία του σώματος, δύναμη του χαρακτήρα, πλούτος του νου - βρήκε την πρώτη της προσωποποίηση. [6]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε με δασκάλους τον Ιωάννη της Ραβέννας [7] και στην Πάντοβα υπό τον Gasparino da Barzizza. Το 1415 στη Βενετία έμαθε ελληνικά για 18 μήνες από το Γκουαρίνο ντα Βερόνα, το μαθητή του Μανουήλ Χρυσολωρά. Αναγκάστηκαν να φύγουν όμως από εκεί λόγω επιδημίας. Στη συνέχεια δίδαξε αρχικά στην Πάντοβα και to 1423 προσκλήθηκε από τον μαρκήσιο της Μάντοβα Τζανφραντσέσκο Γκοντζάγκα να μορφώσει τα παιδιά του. Στη Μάντοβα, ο Βιτορίνο δημιούργησε ένα σχολείο στο οποίο δίδασκε τα παιδιά του μαρκήσιου και τα παιδιά άλλων επιφανών οικογενειών - αγόρια και κορίτσια, κάτι πρωτοποριακό για την εποχή [8] - μαζί με πολλά φτωχά παιδιά που δε τους χρέωνε αμοιβή, αντιμετωπίζοντας όλους επί ίσοις όροις. Δεν δίδαξε μόνο γλώσσα, ιστορία και ρητορική, αλλά έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα θρησκευτικά και τη σωματική αγωγή. Τα μαθήματα του Βιτόρινο για ελληνικά και λατινικά, μαθηματικά, μουσική, τέχνη, θρησκεία, ιστορία, ποίηση και φιλοσοφία ήταν τόσο δημοφιλή που το σχολείο του ήταν γνωστό ως La Casa Gioiosa, "το σπίτι της χαράς". Σύντομα έγινε διάσημος σε όλη την Ιταλία, και παιδιά ευγενών από άλλες πόλεις ήρθαν στη Μάντοβα για να μάθουν κοντά του. Τελικά ήταν τόσοι οι ευγενείς που μορφώθηκαν στο σχολείο του που ονομάστηκε και Σχολή των Πριγκίπων.
Ήταν ένας από τους πρώτους μοντέρνους εκπαιδευτικούς της Αναγέννησης. Πολλές από τις μεθόδους του ήταν καινοτόμες, ιδιαίτερα η στενή συνεργασία μεταξύ δασκάλου και μαθητή όπως είχε με το Gasparino da Barzizza και στην προσαρμογή της διδασκαλίας στις ικανότητες και τις ανάγκες του παιδιού. Ζούσε με τους μαθητές και τους έκανε φίλους από την πρώτη τάξη του δημοτικού. [9] Το σχολείο του είχε καλό φωτισμό και πιο γερά υλικά κατασκευής από άλλα σχολεία της εποχής. Ο Βιτορίνο έκανε επίσης της σχολικές ασκήσεις πιο ενδιαφέρουσες, προσθέτοντας ταξίδια στο πρόγραμμα σπουδών του. Παρακολούθησε πολύ προσεκτικά την υγεία των μαθητών του και γενικά ανέβασε το επίπεδο των εκπαιδευτικών. Τα σχολεία σε όλη την Ευρώπη (ειδικά στην Αγγλία) αντέγραψαν μεθόδους του. Πολλοί από τους μεγαλύτερους μελετητές της δεκαετίας του 15ου αιώνα, όπως οι Πότζιο Μπρατσολίνι και Φραγκίσκος Φίλελφος, έστειλαν τους γιους τους να σπουδάσουν στο σχολείο του. Άλλοι μαθητές του Βιτορίνο ήταν ο Φεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο κι ο Gregorio Correr. Ο Θεόδωρος Γαζής το 1441 ήρθε και βελτίωσε κοντά του τα Λατινικά του για να μπορεί να 'ναι καλύτερος δάσκαλος ελληνικών. Μετά τον θάνατο του Βιτόρινο, την διοίκηση του σχολείου του ανέλαβε ο Iacopo da San Cassiano. [10]
Τα σχολεία που ίδρυσε ο Βιτορίνο κι ο άλλος διάσημος ουμανιστής δάσκαλος κ παλιός φίλος του Γκουαρίνο ντα Βερόνα σε διάφορες πόλεις της βόρειας Ιταλίας, έθεσαν ψηλά τον πήχη της Παιδείας στην Αναγεννησιακή Ιταλία με έμφαση στη γνώση, την επιστήμη, το πείραμα, την Ιστορία, τη Γεωγραφία, τη Μουσική αλλά και τη Γυμναστική. Έβαλαν τη σφραγίδα τους στην Παιδαγωγική και υπήρξαν μοντέλο ως και τον 18ο αιώνα.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Feltre School - ένα σχολείο που ακολουθεί τις αρχές του Βιτορίνο στο Σικάγο του Ιλινόις
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118643169. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vittorino-da-Feltre. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0260019. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0260019. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Durant, Will (1953). The Renaissance. The Story of Civilization. 5. New York: Simon and Schuster. σελ. 250.
- ↑
«John of Ravenna» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 15 (11η έκδοση) 1911, σελ. 449
- ↑ Durant, Will (1953). The Renaissance. New York: Simon and Schuster. σελίδες 249.
- ↑ Cole, Luella (1962). A History of Education: Socrates to Montessori. New York: Holt, Rinehart and Winston.
- ↑ Ο Paolo d'Alessandro και ο Pier Daniele Napolitani, ο Archimede Latino. Το Iacopo da San Cassiano και το corpus archimedeo alla meta del Quattrocento, Παρίσι, Les Belles Lettres, 2012
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vittorino da Feltre
- McCormick, PJ (1906). "Δύο Καθολικοί Μεσαίοι Εκπαιδευτές: Ι. Vittorino da Feltre," Το Καθολικό Πανεπιστημιακό Δελτίο 12, σελ. 453-484.
|