Βανίνα Βανίνι
 Πορτρέτο του Σταντάλ (Louis Ducis, 1835) | |
| Συγγραφέας | Σταντάλ |
|---|---|
| Τίτλος | Vanina Vanini |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1829 |
| Μορφή | διήγημα |
| Σειρά | Ιταλικά χρονικά |
| Τόπος | Ρώμη |
| Πρώτη έκδοση | d:Q55698991 |
| Δημοσιεύθηκε στο | d:Q17352487 |
| δεδομένα () | |
Βανίνα Βανίνι (γαλλικός τίτλος: Vanina Vanini) είναι διήγημα του Σταντάλ, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1829 και συμπεριλαμβάνεται στα Ιταλικά χρονικά μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Διαδραματίζεται στη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα στην Ιταλία και αφηγείται την ιστορία αγάπης μεταξύ μιας νεαρής αριστοκράτισσας και ενός φλογερού νεαρού επαναστάτη μέλους των Καρμπονάρων, που δραπέτευσε από τη φυλακή. Τα συναισθήματά τους είναι αμοιβαία, αλλά ο νεαρός πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στον έρωτα και το καθήκον προς την Πατρίδα.[1]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το διήγημα γράφτηκε το φθινόπωρο του 1829 και δημοσιεύθηκε αρχικά στο περιοδικό Revue de Paris. Αν και δεν είναι μέρος των Ιταλικών Χρονικών με την αυστηρή έννοια, σύμφωνα με την οποία η ιδιότητα επιφυλάσσεται για τις ιστορίες που έγραψε ο Σταντάλ μεταξύ 1837 και 1839 βασισμένος σε ένα παλιό ιταλικό χειρόγραφο, το έργο συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων Ιταλικά χρονικά που εκδόθηκε μετά τον θάνατο του συγγραφέα το 1855 από τον Ρομαίν Κολόμπ, εξάδελφο και εκτελεστή της διαθήκης του Σταντάλ.[2]
Ο Σταντάλ εκδιώχθηκε από το Μιλάνο το 1821 επειδή έδειξε υπερβολική συμπάθεια για τον καρμποναρισμό. Αυτή η κλίση του προς τον φιλελευθερισμό και το απελευθερωτικό ιταλικό κίνημα διαφαίνεται μέσα στο διήγημα.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία διαδραματίζεται στην Ιταλία στη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα, στην αρχή της Ιταλικής ενοποίησης.
Η 19χρονη Βανίνα Βανίνι είναι μια πλούσια Ρωμαία πριγκίπισσα, που βρίσκει τους νέους που τη φλερτάρουν αδιάφορους, ο πατέρας της θέλει να την παντρέψει με τον πρίγκιπα Λίβιο Σαβέλι, έναν νεαρό τον οποίο η Βανίνα απορρίπτει. Επιστρέφοντας από έναν χορό, ανακαλύπτει ότι ο πατέρας της κρύβει μια νεαρή γυναίκα σοβαρά τραυματισμένη σε ένα δωμάτιο του μεγάρου τους. Η Βανίνα συναντά την άγνωστη, η οποία αρχικά της λέει ότι ονομάζεται Κλεμεντίνα και αργότερα αποκαλύπτει ότι είναι στην πραγματικότητα άντρας: ο Πιέτρο Μισιρίλι, ένας 19χρονος Καρμπονάρος, γιος φτωχού χειρουργού από το Σαντ' Άντζελο στο Βάντο. Ο Πιέτρο είχε συλληφθεί, μαζί με άλλα μέλη της οργάνωσης και είχε φυλακιστεί στο καστέλ Σαντ'Άντζελο. Μετά από 13 μήνες στη φυλακή, με τη βοήθεια φίλων είχε δραπετεύσει μεταμφιεσμένος σε γυναίκα. Τραυματισμένος από έναν χωροφύλακα, είχε καταφύγει στον κήπο της κόμισσας Βιτελέσκι, ερωμένης του πατέρα της Βανίνας, ντον Ασντρούμπαλε Βανίνι, ο οποίος τον έκρυψε στο μέγαρό του. Η Βανίνα βοηθά τον Πιέτρο και οι δύο νέοι ερωτεύονται. Όταν αυτός θεραπεύεται μετά από τέσσερις μήνες, η κοπέλα του ζητά να μείνει μαζί της. Ο Πιέτρο αρνείται τόσο για τη διαφορετική κοινωνική τους θέση όσο και για την επιθυμία του να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στον πολιτικό αγώνα. Η στάση του Πιέτρο ενισχύει τον έρωτα της κοπέλας.[2]
Ο Πιέτρο φεύγει από τη Ρώμη για το Φορλί, στη βόρεια Ιταλία, όπου του έχει ανατεθεί η διοίκηση μιας επαναστατικής ομάδας. Η Βανίνα τον ακολουθεί, χρηματοδοτεί την ομάδα των πατριωτών με όπλα και χρήματα, αλλά ο Πιέτρο, εντελώς απορροφημένος από τον πολιτικό αγώνα, δεν ενδιαφέρεται γι' αυτήν. Για να τον αποσπάσει από τη συνωμοτική δραστηριότητα, η Βανίνα ενημερώνει τις αρχές για τα ονόματα όλων των Καρμπονάρων εκτός από του Πιέτρο Μισιρίλι, ο οποίος όμως, φοβούμενος μήπως θεωρηθεί προδότης από τους συντρόφους του, παραδίδεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Η Βανίνα, με πολλούς κινδύνους, καταφέρνει να πάρει παπική χάρη. [3]
Η Βανίνα που νιώθει ένοχη, καταφέρνει να τον δει στο παρεκκλήσι της φυλακής, όπου ο Πιέτρο εκφράζει τη λύπη του για τη σχέση τους και της ζητά να τον ξεχάσει, γιατί έχει δεσμευτεί να πεθάνει για την πατρίδα του, τη συμβουλεύει επίσης να παντρευτεί τον νεαρό πρίγκιπα Σαβέλι. Εξοργισμένη, η κοπέλα του εξομολογείται όλα όσα έκανε για να του σώσει τη ζωή και του αποκαλύπτει ότι ήταν αυτή που κατέδωσε τους συντρόφους του. Ο Πιέτρο προσπαθεί να τη σκοτώσει, αλλά τον εμποδίζει ένας δεσμοφύλακας. Επιστρέφει στη Βανίνα με περιφρόνηση τα κοσμήματα που του είχε χαρίσει η κοπέλα λίγο πριν. Η Βανίνα επιστρέφει στη Ρώμη και παντρεύεται τον πρίγκιπα Σαβέλι. [4]
Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1961 ο Ρομπέρτο Ροσελλίνι διασκεύασε την ιστορία σε μια ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστές τη Σάντρα Μίλο (Βανίνα) και τον Λοράν Τερζιέφ (Πιέτρο). [5]
- Το 1963, η ανατολικογερμανική τηλεόραση μετέδωσε μια ομότιτλη ταινία βασισμένη στο έργο.[6]
Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βανίνα Βανίνι, μετάφραση: Τατιάνα Τσαλίκη-Μηλιώνη, εκδόσεις Πατάκης, 1996 [7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «lepetitlitteraire.fr/analyses-litteraires/stendhal/vanina-vanini/analyse-du-livre».
- ↑ 2,0 2,1 . «cairn.info/revue-romantisme-Vanina Vanini de Stendhal».
- ↑ . «recap.study/summaryVanina Vanini/Stendhal».
- ↑ . «lithelper.com/frederic-stendhal/vanina-vanini-analysis/».
- ↑ . «imdb.com/title/Vanina Vanini/1961».
- ↑ . «imdb.com/Vanina Vanini/TV Movie/1963».
- ↑ . «politeianet.gr/books/stendhal-patakis-banina-banini».
|