Βακερίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δείγμα βακερίτη

Ο Βακερίτης είναι σύνθετο ορυκτό της ομάδας των βοριοπυριτικών ορυκτών. Πρόκειται για πυριτικό υδροξείδιο ενυδατωμένου βορίου και ασβεστίου, που εμφανίζεται σε ηφαιστειακά πετρώματα.

Ο Βακερίτης είναι ένα λευκό άχρωμο ημιδιαφανές ορυκτό με θαμπή υαλοειδή λάμψη, και σκληρότητα 4,5 (κατά κλίμακα Μος) που απαντάται σε λεπτές κοκκώδεις ή κονδυλώδεις μάζες και που μοιάζει πολύ με το μάρμαρο και την αβερνίκωτη πορσελάνη. Φέρεται να κρυσταλλώνεται στο μονοκλινικό σύστημα ενώ ο χημικός τύπος αυτού είναι 8CaO·5B2O3·6SiO2·6H2O .

Ο Βακερίτης ανακαλύφθηκε το 1903, η δε ονομασία του δόθηκε αργότερα, τιμής ένεκεν εκ του ονόματος του Άγγλου επιχειρηματία μεταλλευτικής εταιρείας στις ΗΠΑ, του Richard Charles Baker, που φέρεται πρώτος να ανακάλυψε το ορυκτό, λαμβάνοντας ελληνική κατάληξη.

Εντοπίζεται κυρίως σε περιοχές των ΗΠΑ, καθώς και στον Καναδά, το Μεξικό, την Ιταλία και την Ιαπωνία.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τ.13ος, σ.165