Ασώτιος Γ΄ του Ταρόν
| Ασώτιος Γ΄ του Ταρόν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 900 |
| Θάνατος | 967 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Γρηγόριος Ταρωνίτης Παγκράτιος Ταρωνίτης |
| Γονείς | Γρηγόριος Α΄ του Ταρόν |
Ο Ασότ Γ΄ (Ασώτιος των βυζαντινών πηγών), αρμεν.: Ashot III, αραβικά : Ashūṭ ibn Ghirghūr και Ibn Ṭurnīq, (άκμασε π. 900-967 ) ήταν ο τελευταίος ανεξάρτητος ηγεμόνας της νότιας αρμενικής περιοχής Tαρόν από το π. 940 μέχρι το τέλος του το 967.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν φυσικός (νόθος) γιος τού Γρηγόριου Α΄ τού Ταρόν και ετεροθαλής αδελφός τού Βαγράτ Β΄ τού Ταρόν. Η οικογένεια ήταν κλάδος της δυναστείας των Βαγρατιδών της Αρμενίας (Μπαγκρατούνι). [1] Λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή του. Σύμφωνα με το Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν περί διοικήσεως της Αυτοκρατορίας τού Αυτοκράτορα των Ρωμαίων Κωνσταντίνου Ζ΄ των Μακεδόνων (βασ. 913–959), στα νιάτα του επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη και έλαβε τον τίτλο τού πρωτοσπαθάριου, γεγονός που χρονολογείται από τον ιστορικό και γενεαλόγο Κύριλ Τουμάνοφ στο π. 900. Μία δεύτερη επίσκεψη, που χρονολογείται από τον Τουμάνοφ στο π. 920, κατέληξε στην απονομή τού τίτλου τού πατρικίου. [1] Μετά το τέλος τού Γρηγορίου Α΄ (κάποια στιγμή μεταξύ 923 και 936), [1] ο Ασότ Γ΄ και ο ετεροθαλής αδελφός του Βαγράτ Β΄ ανέλαβαν την ηγεμονία, αλλά η εξουσία τους περιοριζόταν μόνο σε μέρος τού Ταρόν: περίπου το ήμισυ ελεγχόταν από τον εξάδελφό τους Τορνίκη, γιο τού θείου τους Αμπού Γκανίμ, που είχε και τον τίτλο τού πατρικίου. Ένας αγώνας ξεκίνησε μεταξύ των εξαδέλφων, αναγκάζοντας τον Τορνίκη να παραδώσει τα εδάφη του στον Αυτοκράτορα των Ρωμαίων Ρωμανό Α΄ Λεκαπηνό (βασ. 920–944 ). Όταν ο Τορνίκης απεβίωσε, ο Ρωμανός Α΄ έστειλε απεσταλμένους να παραλάβουν τα εδάφη που είχε υποσχεθεί, αλλά οι αδελφοί Ασότ Γ΄ και Βαγράτ Β΄ κατάφεραν να πείσουν τον Αυτοκράτορα να τους αφήσει τα εδάφη τού Τορνίκη, με αντάλλαγμα το φρούριο τού Ολνούτιν. [1] [1]
Μέχρι το 940, ο Βαγράτ Β΄ είχε αποβιώσει και έτσι ο Ασότ Γ΄ βασίλευσε ως μοναδικός πρίγκιπας τού Ταρόν. Εκείνη τη χρονιά, ο Χαμδανίδης πρίγκιπας Σαΐφ αλ-Ντάουλα εισέβαλε στην Αρμενία. Ο Άραβας ιστορικός Ιμπν Ζαφίρ καταγράφει ότι ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα κατέστρεψε το Tαρόν και πολιόρκησε την πρωτεύουσά του Mους. Τελικά ο Ασότ Γ΄ —τον οποίο ο Ιμπν Ζαφίρ αποκαλεί «βασιλιά της Αρμενίας και της Γεωργίας»— αναγκάστηκε να τού δηλώσει υποτέλεια, να παραδώσει τις πόλεις Σασούν και Κουλμπ και να αναγνωρίσει την επικυριαρχία του στο Ταντβάν κοντά στη λίμνη Βαν. [1] Ο Ασότ Γ΄ συνέχισε να κυβερνά το Ταρόν μέχρι το τέλος του στα τέλη τού καλοκαιριού ή στις αρχές τού φθινοπώρου τού 967 (που χρονολογείται από κάποιους προηγούμενους ιστορικούς στο 966). Μετά το τέλος του, οι γιοι του:
- Γρηγόριος και
- Βαγράτ
παρέδωσαν το πριγκιπάτο στους Βυζαντινούς και ανέλαβαν οι ίδιοι τη βυζαντινή υπηρεσία, ιδρύοντας την ευγενή οικογένεια των Ταρωνιτών. [1] [2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Αγγλικά) Kazhdan, Alexander (1991). «Taronites». Στο: Kazhdan, Alexander, επιμ. The Oxford Dictionary of Byzantium. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press, σσ. 2012–2013. ISBN 0-19-504652-8.
- Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Pratsch, Thomas; Zielke, Beate (2013) (στα γερμανικά). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt. Βερολίνο και Βοστόνη: De Gruyter. https://www.degruyter.com/view/db/pmbz.