Αντώνιος Νταλαμάγκας

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Αντώνιος Νταλαμάγκας
Αντιστράτηγος ε.α. - Επίτιμος Διοικητής Α' ΣΣ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση14 Νοεμβρίου 1940, Γοργόμυλος Πρεβέζης
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλληνική
ΣπουδέςΣτρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών) Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Μαθηματικών)

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Διδάκτωρ Θετικών Επιστημών)
ΕπάγγελμαΣτρατιωτικός
Στρατιωτική υπηρεσία
Υπηρεσία/κλάδοςΣτρατός Ξηράς (ΣΞ) 1956-1998
Βαθμός
Αντιστράτηγος ε.α.
δεδομένα

Αντώνιος Νταλαμάγκας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αντώνιος Νταλαμάγκας (Γοργόμυλος Πρέβεζας, 1940) είναι Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Διοικητής Α’ Σώματος Στρατού και συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων στρατιωτικής και επιστημονικής φύσης.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1940 στον Γοργόμυλο Πρέβεζας. Εισήλθε στη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών πρώτος το 1956 και αποφοίτησε πρώτος από αυτήν το 1957[1]. Εισήλθε μεταξύ των πρώτων στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (1960), υπήρξε Αρχηγός στη Σχολή ως τριτοετής εύελπις και αποφοίτησε πρώτος από τη Σχολή στους Ανθυπολοχαγούς της τάξεως 1963 καταταγείς στο Όπλο των Διαβιβάσεων του Στρατού Ξηράς.[2] [3][4]Αποφοίτησε πρώτος από όλα τα στρατιωτικά σχολεία του Όπλου των Διαβιβάσεων, ήτοι Βασικό Ανθυπολοχαγών, Διοικητών Υπομονάδων, Διοικητών Μονάδων Διαβιβάσεων, τη ΣΤΗΑΔ (Σχολή Τεχνικών Ηλεκτρονικών Αξιωματικών Διαβιβάσεων επί δύο έτη 1968-1970), ενώ αποφοίτησε επίσης πρώτος από την Ανώτατη Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας[1] . Πέραν των στρατιωτικών σχολών είναι διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πτυχιούχος μαθηματικός του ΕΚΠΑ και αριστούχος Διδάκτωρ Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων[1][5] .

Διετέλεσε Διοικητής όλων των κλιμακίων διοικήσεων του Όπλου των Διαβιβάσεων, ήτοι Διμοιρίτης, Διοικητής Λόχου Διαβιβάσεων Συνταγμάτων Πεζικού επί αρκετά έτη (στο 24ο Σύνταγμα Πεζικού στα Ιωάννινα και στο 34ο Σύνταγμα Πεζικού στην Ορεστιάδα Έβρου), Διοικητής 492 Τάγματος Διαβιβάσεων, Διοικητής των Σχολών Διαβιβάσεων και της Σχολής Αξιωματικών Κέντρου Εκπαιδεύσεως Διαβιβάσεων την περίοδο 1988-1990). Υπηρέτησε σε  πλείστες επιτελικές θέσεις του ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ και στην ΕΥΠ. Διετέλεσε Επιτελής στην NACISA του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες Βελγίου (1983-1986) σε θέματα Επικοινωνιών και Πληροφοριών του ΝΑΤΟ ενώ από το 1990 μέχρι το 1993 υπήρξε Στρατιωτικός Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών στο ΝΑΤΟ για θέματα μειώσεων εξοπλισμών (ΝΑΤΟ και πρώην Σοβιετικής Ένωσης) καθώς και Αναπληρωτής ΣΑ/ΣΕΒΑΣ της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ με τον βαθμό του Ταξιάρχου[1]. Προήχθη σε Υποστράτηγο και ανέλαβε από τις αρχές του 1994 Διοικητής της VIIIης Μεραρχίας Πεζικού. Τον Μάρτιο του 1996, προήχθη σε Αντιστράτηγο και ανέλαβε Β’ Υπαρχηγός ΓΕΣ μέχρι τον Μάρτιο του 1997 όπου τοποθετήθηκε Διοικητής του Α’ Σώματος Στρατού στην Κοζάνη μέχρι τον Μάρτιο του 1998, απ’ όπου αποστρατεύθηκε ως Επίτιμος Διοικητής Α’ ΣΣ[1]. Έχει τιμηθεί με όλα τα παράσημα, μετάλλια και διαμνημονεύσεις που προβλέπονται από τις θέσεις που υπηρέτησε, καθώς επίσης και με επαίνους για τις πρώτες επιδόσεις στα Σχολεία και Σχολές από τα οποία αποφοίτησε. Είναι συγγραφέας πολλών ιστορικών και επιστημονικών συγγραμμάτων καθώς και πολυάριθμων άρθρων επιστημονικού και στρατιωτικού ενδιαφέροντος[1][6][7].

Βιβλία που έχει συγγράψει[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Α. Βιβλία γενικού περιεχομένου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1.      Ήπειρος: Παρελθόν, Παρόν και μέλλον, Αθήνα, Εκδόσεις Κουλτούρα, 2002[8]
  2.      O Γοργόμυλος (Μολιανά) και η Περιοχή Ξηροβουνίου-Ηπείρου στο Χώρο και τον Χρόνο:  ιστορία, τοπογραφία, ζωή, παράδοση, Αθήνα, Έκδοση Αδελφότητας Γοργομυλιωτών, 2003[9]
  3.      Ανατολικό Ζήτημα και Ελλάδα, Αθήνα, Εκδόσεις Νέα Θέσις, 2004 (ISBN 960-7076-42-7)[10]
  4.      Παναγία Αγιοσπηλιώτισσα Γοργομύλου-Πρεβέζης, Αθήνα, Έκδοση Αδελφότητας Γοργομυλιωτών, 2004
  5.      Τα 200 χρόνια του Ιερού Ναού Αγίων Αποστόλων Γοργομύλου-Πρέβεζας, Αθήνα, Έκδοση Αδελφότητας Γοργομυλιωτών, 2008[11]
  6.       Τα Βομπλιανά (Μολιανά) και το Κάστρο τους κατά την εποχή του Δεσποτάτου της Ηπείρου, Αθήνα, Έκδοση Αδελφότητας Γοργομυλιωτών, 2010[12]
  7.      Εθνική Αντίσταση (1941-1945)-Τουρκοτσάμηδες Θεσπρωτίας (Αλβανοτσάμηδες Μουσουλμάνοι) - Μάχες Αγίων Θεοδώρων και Μενίνας Θεσπρωτίας, Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2019 (ISBN: 978-960-522-538-4)[13]
  8.      Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού (Πατρίδες της Καρδιάς μας), Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2019 (ISBN: 978-960-522-558-2)[14]    
  9.      Το Δεσποτάτο της Ηπείρου Και τα Ιόνια Νησιά Κατά την Περίοδο της Δυναστείας των Τόκκων, Αθήνα, Εκδόσεις Κουλτούρα, 2019 (ISBN 9789608431744)[15]
  10.      Ηθικές Δυνάμεις και Χαρισματική Ηγεσία: Μέγιστος Παράγοντας Πολλαπλασιαστών Ισχύος στις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας, Αθήνα, Εκδόσεις Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, 2020[16]
  11. ·      Τα Μεγάλα Θαύματα της Ομόνοιας των Ελλήνων και τα Μεγάλα Δράματα της Διχόνοιας, Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2020 (ISBN 978-960-522-606-0)[17]
  12.      Οι Εθνικοί Σκοποί και η Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού Διαχρονικά (Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον), Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2022 (ISBN  9789605226862)[18]
  13.      Το Μέλλον του Ελληνισμού, Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2022 (ISBN-13: 9789605226527)[19]
  14.      Ο Χαρισματικός Ηγήτορας Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2023 (ISBN 978-960-522-703-6)[20]
  15. Όχι ανοιχτές κερκόπορτες στους εχθρούς της Ελλάδας, Αθήνα, Εκδόσεις Πελασγός, 2023 (ISBN 978-960-522-702-9)[21]

B. Βιβλία επιστημονικού περιεχομένου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1.      Ασκήσεις Αναλυτικής Γεωμετρίας και Διανυσματικού Λογισμού με Περιληπτική Θεωρία αυτών, Αθήνα, 1969
  2.      Ασκήσεις Ανωτέρων Μαθηματικών μετά Περιληπτικής Θεωρίας, Αθήνα, 1977
  3.      Ασκήσεις Μιγαδικών Συναρτήσεων με Περιληπτική Θεωρία, Αθήνα, 1977
  4.      Ασκήσεις Θεωρίας Ομάδων και Θεωρίας Αριθμών, Αθήνα, 1979[22]
  5.      Θερμικές Τάσεις στα κυκλικά κωνικά κελύφη και επιρροή θερμοκρασιακών μεταβολών στα δυναμικά χαρακτηριστικά και στις περιοχές δυναμικής αστάθειας αυτών, Διδακτορική Διατριβή, Σχολή Θετικών Επιστημών, Τμήμα Φυσικής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιωάννινα, 1981 (DOI 10.12681/eadd/2710)
  6.     Ηλεκτρομαγνητικός Παλμός (Electromagnetic Pulse), Σχολή Τηλεπικοινωνιών Ηλεκτρονικών Αξιωματικών Διαβιβάσεων, Αθήνα, 1989
  7.     Ηλεκτρομαγνητική Παρεμβολή (Electromagnetic Interference), Σχολή Τηλεπικοινωνιών Ηλεκτρονικών Αξιωματικών Διαβιβάσεων, Αθήνα, 1989

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι νυμφευμένος με την καθηγήτρια φιλόλογο Βασιλική Κωστούλα, έχει τρία παιδιά (την Μαριάννα[23], Ιατρό Βιοπαθολόγο Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής στο ΕΚΠΑ, τον Γεώργιο, Ηλεκτρολόγο Μηχανικό και Μηχανικό Η/Υ ΕΜΠ, και την Ιουλία, δικηγόρο, απόφοιτη της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ) και πέντε εγγόνια. Ομιλεί την αγγλική και γαλλική γλώσσα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  2. ↑ «Ιστότοπος ΣΣΕ» (PDF). 
  3. ↑ «taxis1963». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  4. ↑ «taxis1963». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  5. ↑ Νταλαμάγκας, Αντώνιος (1981). ΘΕΡΜΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΚΥΚΛΙΚΑ ΚΩΝΙΚΑ ΚΕΛΥΦΗ ΚΑΙ ΕΠΙΡΡΟΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΚΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΣΤΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ .... Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Φυσικής. http://hdl.handle.net/10442/hedi/2710. 
  6. ↑ «ΝΤΑΛΑΜΑΓΚΑΣ Θ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ». www.politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  7. ↑ «Αντώνιος Θ. Νταλαμάγκας - Όλα τα βιβλία | metabook.gr». metabook. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  8. ↑ «ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ». Ianos.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  9. ↑ «Ο Γοργόμυλος (Μολιανά) και η περιοχή Ξεροβουνίου στο χώρο και στο χρόνο: ιστορία, τοπογραφία, ζωή, παράδοση». Έκδοση αδελφότητας Γοργομυλιωτών. 
  10. ↑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ. 
  11. ↑ «Orraon.gr» (PDF). 
  12. ↑ «AMBROSIA, AMerican BRitish On line Search In Athens». 
  13. ↑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (1941-1945). 
  14. ↑ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ | CaptainBook.gr. ISBN 978-960-522-558-2. 
  15. ↑ ΤΟ ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. 
  16. ↑ «Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων». 
  17. ↑ Τα μεγάλα θαύματα της ομόνοιας των Ελλήνων και τα μεγάλα δράματα της διχόνοιας • δημοκρατία 27/6/21, https://www.youtube.com/watch?v=OgN5a4r8poc, ανακτήθηκε στις 2023-11-18 
  18. ↑ «Βιβλίο: ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ (Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον) | Σύνδεσμος Αποστράτων Αξιωματικών Διαβιβάσεων». www.saadb.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  19. ↑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. 
  20. ↑ «Την Κυριακή 15.10 με την «δημοκρατία»: Χαράλαμπος Κατσιμήτρος». 9 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  21. ↑ Όχι ανοιχτές κερκόπορτες. 
  22. ↑ «ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΡΙΘΜΩΝ (11.790Α)». www.booksistor.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  23. ↑ «Μαρία (Μαριάννα) Νταλαμάγκα – Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Βιοχημείας». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντώνιος_Νταλαμάγκας&oldid=10457401"