Αντιβαδιασμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο αντιβαδιασμός ήταν ιδιώνυμο αδίκημα του βυζαντινορωμαϊκού δικαίου. Το αδίκημα αυτό το διέπραττε κάποιος όταν πωλούσε ή υποθήκευε ακίνητο το οποίο στην πραγματικότητα δεν ήταν ιδιοκτησία του. Επρόκειτο δηλαδή για ένα είδος απάτης, και πράγματι, το αντίστοιχο αδίκημα υπάγεται σήμερα στις διατάξεις περί απάτης του αστικού δικαίου. Επίσης αντιβαδιασμό θεωρούσαν την απόκρυψη από μέρους του πωλητή τυχόν νομικών βαρών που επεβάρυναν το ακίνητο.

Στο Βυζάντιο, όπως και σήμερα από πλευράς πολιτικής δικονομίας, απαγγελλόταν προσωπική κράτηση κατά του αντιβαδιαστού.


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 27