Ανθεία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άνοιξη (πίνακας του Αλφόνς Μούχα, 1896)

Η Ανθεία ήταν μια από τις Χάριτες της ελληνικής μυθολογίας και ήταν η θεά των λουλουδιών και των ανθισμένων στεφανιών. Απεικονίστηκε στην Αθηναϊκή αγγειογραφία ως μία από τους συνοδούς της Αφροδίτης.[1]

Το όνομά της Ανθείας προέρχεται από τη λέξη άνθος. Τα σύμβολά της είναι τα χρυσά αντικείμενα. Ήταν γνωστή στους Ρωμαίους ως Anthea. Η βάση των πιστών της Ανθείας ήταν η Κρήτη. Το όνομα Ανθεία δόθηκε στη θεά Ήρα και συνδέεται με τις Ώρες,[2] καθεστώς υπό το οποίο απέκτησε ένα ναό στο Άργος.[3] Ήταν ένα επίθετο της Αφροδίτης στην Κνωσό.[4] Ήταν η θεά της βλάστησης, των κήπων, των άνθεων. Λατρευόταν ειδικά την άνοιξη και κοντά σε πεδινές και ελώδεις περιοχές, ενώ ήταν ευνοϊκή για την ανάπτυξη της βλάστησης. Ήταν επίσης η θεά της ανθρώπινης αγάπης. Τα σύμβολά της είναι διάφορα χρυσά αντικείμενα όπως το μέλι και το μύρο. [5]

Η Ανθεία είναι το ελληνικό όνομα της αρχαίας Σωζόπολης στη σύγχρονη Βουλγαρία. Υπάρχει και μια άλλη Ανθεία, ένα χωριό το οποίο αργότερα έγινε γνωστό ως Πάτρα γύρω στο 1000 π.Χ.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Kharities». Theoi Project. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2013. 
  2. Joan V. O'Brien (1993). The Transformation of Hera. σελ. 139. 
  3. Pausanias, Description of Greece ii. 22. § 1.
  4. R. F. Willetts (1977). The Civilization of Ancient Crete. σελ. 209. 
  5. Ramesh Chopra (2005). Academic Dictionary Of Mythology. σελ. 28.