Αλόννησος (Χώρα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°08′59″N 23°50′42″E / 39.14972°N 23.84500°E / 39.14972; 23.84500

Χώρα Αλοννήσου
Χώρα Αλοννήσου is located in Greece
Χώρα Αλοννήσου
Χώρα Αλοννήσου
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣποράδων
ΔήμοςΑλοννήσου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΜαγνησίας
Υψόμετρο180 μέτρα
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΗλιοδρόμια, Παλαιό Χωριό
Ταχ. κώδικας37005
Τηλ. κωδικός2424

Η Χώρα ΑλοννήσουΠαλαιό Χωριό) είναι χωριό της Αλοννήσου. Διοικητικά, είναι έδρα του δήμου Αλοννήσου, της περιφερειακής ενότητας Σποράδων, στην περιφέρεια Θεσσαλίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [1][2] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Σκοπέλου του νομού Μαγνησίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Θεσσαλίας. [3][4]

  • Μέχρι το 1912 ο οικισμός -όπως και όλο το νησί- ονομαζόταν Ηλιοδρόμια. [2][3] Ανήκει στους παραδοσιακούς οικισμούς της χώρας.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χώρα Αλοννήσου είναι ηπειρωτικός οικισμός της Αλοννήσου. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, στις ανατολικές υπώρειες της κορυφής «Καλόβουλος» (325 μ.), δυτικά από την πρωτεύουσα Πατητήρι και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 180. Απέχει 3 χλμ. περίπου Δ.ΒΔ. από το Πατητήρι. [3][4][5][6]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνιμος [7][8][9]
Έτος Πληθυσμός
1991 174
2001 117
2011 208
Πραγματικός (de facto) [3][4][1]
Έτος Πληθυσμός
1961 491
1971 347
1981 26
1991 264
2001 173
2011 203

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Ηλιοδρόμια και ορίστηκε έδρα του δήμου Αλοννήσου του νομού Ευβοίας. Το 1899 εντάχθηκε στον νομό Μαγνησίας και το 1909 πάλι στον νομό Ευβοίας. Το 1912 μετονομάστηκε σε Αλόννησος και το 1942 υπήχθη οριστικά στον νομό Μαγνησίας. Το 1988 έπαψε να είναι έδρα του δήμου Αλοννήσου. [2]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κτισμένη στην κορυφή λόφου από τα μεσαιωνικά χρόνια, όπως μαρτυρούν λείψανα οχύρωσης, η Χώρα Αλοννήσου απολαμβάνει ανεμπόδιστη θέα προς όλες τις κατευθύνσεις, εκτιθέμενη ταυτόχρονα στους ανέμους, τους οποίους αξιοποιούσαν ανεμόμυλοι και αλώνια. Υπήρξε η παλαιά πρωτεύουσα του νησιού, εξ ου και η δεύτερη ονομασία της, Παλαιό Χωριό. Μετά τον σεισμό του 1965 ο οικισμός είχε σχεδόν εγκαταλειφθεί, όμως κατά την δεκαετία του ’80, η πλειονότητα των παλαιών κτισμάτων, αγοράστηκε από ξένους επισκέπτες, οι οποίοι τα επισκεύασαν, διατηρώντας ακέραιη την αρχιτεκτονική τους. Τα πετρόκτιστα και ασβεστωμένα σπίτια με τα χρωματιστά πορτοπαράθυρα και τις δίριχτες κεραμοσκεπές, μαζί με τα λιθόστρωτα καλντερίμια, αποτελούν δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Γι αυτό και η Χώρα Αλοννήσου έχει ενταχθεί στους παραδοσιακούς οικισμούς της Ελλάδας. [6][10]

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Οι εκκλησίες του Χριστού (17ος αιώνας), του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Αθανασίου
  • Το «Παραδοσιακό Σπίτι», που στεγάζει μικρό λαογραφικό μουσείο
  • Το κτήριο που χρησίμευε ως Διοικητήριο κατά την Ενετοκρατία
  • Η Κοίμηση της Θεοτόκου, βόρεια του οικισμού
  • Τα πετρόκτιστα αλώνια και ο ανεμόμυλος στην είσοδο του οικισμού
  • Ο όρμος και η παραλία «Γιαλιά», με τον παραδοσιακό ανεμόμυλο, βόρεια του οικισμού
  • Η παραλία «Βρυσίτσα», βόρεια του οικισμού
  • Οι παραλίες «Μικρός Μουρτιάς», «Μεγάλος Μουρτιάς», «Βαλίτσα» και «Βύθισμα», νότια του οικισμού

[6][11]

Εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το πανηγύρι του χωριού τον Δεκαπενταύγουστο, οπότε μαγειρεύεται το τοπικό φαγητό του γάμου, η γίδα βραστή.
  • Η αναπαράσταση του Αλωνίσματος κάθε χρόνο το Ιούλιο, όπου αναβιώνει το αλώνισμα ως ιδιαίτερη δραστηριότητα

[12][13]

Πεζοπορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον οικισμό ξεκινάει μονοπάτι που οδηγεί δυτικά στην κορυφή «Καλόβουλος». Επίσης, άλλο μονοπάτι οδηγεί νοτιοδυτικά στο ακρωτήριο Τέλειο (Κόκκινο), το απώτατο νοτιοδυτικό σημείο της Αλοννήσου. [6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • Χάρτες «Ανάβαση» (Αλόννησος 1:40.000)
  • eetaa.gr