Αλωπεκόννησος
Η Αλωπεκόννησος ήταν αρχαία ελληνική πόλη και όρμος στη Θράκη, εκεί όπου τελειώνει ο κόλπος του Ξηρού ή του Σάρου, ο «Μέλας Κόλπος» της αρχαιότητας, συγκεκριμένα στο νότιο στόμιό του. Η Αλωπεκόννησος ήταν αποικία των Αιολέων και με τη σειρά της ίδρυσε την Αίνο της Θράκης ως αποικία. Η αναφορά για λιμάνι[1], που μόνο στον σημερινό όρμο της Σούβλας θα μπορούσε να ήταν, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι εκεί βρισκόταν η αρχαία Αλωπεκόννησος, σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 40°18΄50΄΄ Βόρειο και μήκος 26°14΄30΄΄ Ανατολικό.
Στρατιωτική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοποθεσία της Αλωπεκοννήσου ήταν στρατηγική. Ο Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας αφού κυρίευσε την Αίνο, χρησιμοποίησε την Αλωπεκόννησο ως βάση εξορμήσεως κατά της Καλλιπόλεως, της Μαδύτου και της Αβύδου. 21 αιώνες αργότερα, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η τοποθεσία έγινε πεδίο μαχών όταν θα γινόταν η επιχείρηση κατά των Δαρδανελλίων. Σύμφωνα με το σχέδιο του Βρετανού Ίαν Χάμιλτον, διοικητή του Εκστρατευτικού Σώματος Μεσογείου, στις 6-7 Αυγούστου 1915 έπρεπε να γίνει απόβαση στον όρμο, σε συνδυασμό με την ενισχυση του τομέα της ANZAK στα νότια, και ύστερα να γίνει εξόρμηση από αμφότερες τις θέσεις, με στόχο την κατάληψη του μεσαίου τμήματος της Χερσονήσου της Καλλίπολης, προς τη Μάδυτο. Αυτό κρίνεται σήμερα ως άριστο στρατηγικό σχέδιο, όπως και το σχέδιο αποχωρήσεως από τον όρμο της Σούβλας μετά την αποτυχία της επιχειρήσεως.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Στράβωνος Γεωγραφικά, 283, 33
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 595