Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι
| Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι | |
|---|---|
 Ο Φραντσεσκίνι στις αρχές της δεκαετίας του '90 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Οκτωβρίου 1947 Ρέτζο νελλ'Εμίλια |
| Εθνικότητα |  Ιταλία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ακτιβιστής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλμπέρτο Φραντσεσκίνι (ιταλικά: Alberto Franceschini) (γεννημένος στις 26 Οκτωβρίου 1947) είναι ο ιδρυτής και πρώην ηγετικό στέλεχος της ιταλικής ακροαριστερής οργάνωσης των Ερυθρών Ταξιαρχιών,[2] μαζί με τους Ρενάτο Κούρτσιο, Μαρτζερίτα Καγκόλ και Μάριο Μορέτι.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
O Φραντσεσκίνι γεννήθηκε στο Ρέτζο Εμίλια σε μια οικογένεια με κομμουνιστική παράδοση.[3] Ο πατέρας του Κάρλο συνελήφθη για αντιφασιστικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, ενώ ο παππούς του ήταν ένας από τους ιδρυτές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, και οι δύο συμμετείχαν στην αντίσταση κατά του φασισμού και του ναζισμού.[3] Αυτή η οικογενειακή παράδοση διευκόλυνε την είσοδό του στην πολιτική, ισχυριζόμενος ο ίδιος ότι η μαχητικότητα των Ερυθρών Ταξιαρχών ήταν γι' αυτόν συνέχεια της κομματικής πάλης.[3] Σε νεαρή ηλικία έγινε μέλος της Ιταλικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας Νέων.
Τρομοκρατική δράση και σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες δημιουργήθηκαν το δεύτερο μισό του 1970 ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης της Προλεταριακής Αριστεράς του Ρενάτο Κούρτσιο και μιας ριζοσπαστικής ομάδας φοιτητών και εργαζομένων. Έδρασαν εντελώς υπόγεια και οργάνωσαν τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και για τα επόμενα τρία χρόνια, από το 1972 έως το 1975, συμμετείχαν σε μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων και απαγωγών επιφανών προσώπων. Ο Φραντσεσκίνι συνελήφθη και φυλακίστηκε επειδή δημιούργησε μια ένοπλη ομάδα και οργάνωσε μια απαγωγή το 1974.
Μετέπειτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1987 του χορηγήθηκαν οι πρώτες άδειες και του επιτράπηκε η κατ' οίκον κράτηση με το όρο να διαμένει στο διαμέρισμά του, αλλά και να αποφεύγει να δέχεται επισκέψεις από φίλους και γνωστούς του, συμπεριλαμβανομένου του παλιού φίλου του από τη νεανική του ηλικία, Πιεράντζελο Μπερτόλι.[4][5]
Ο Φραντσεσκίνι αποφυλακίστηκε το 1992 [6] όταν η ποινή του έληξε (χάρη στις εκπτώσεις που απορρέουν από τα οφέλη του νόμου) μετά από 18 χρόνια φυλάκισης, και έκτοτε εργάστηκε στη Ρώμη ως διευθυντής ενός κοινωνικού συνεταιρισμού που ασχολείται με την εργασία και τη βοήθεια για μετανάστες, άνεργους, ανηλίκους σε κίνδυνο, κρατούμενους και τοξικομανείς.[7]
Σε μια συνέντευξη του που έγινε για την τηλεοπτική εκπομπή Studio Aperto τον Μάρτιο του 2007 με θέμα την απαγωγή του Ιταλού Πρωθυπουργού Άλντο Μόρο και της δολοφονίας του συνοδού του προκάλεσε διάφορες αντιπαραθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της παρέμβασης του Προέδρου της Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο.[8]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vincenzo Tessandori, BR. Imputazione: banda armata, Milano, Garzanti, 1977; Milano, Baldini & Castoldi, 2000. ISBN 88-8089-853-1; 2002. ISBN 88-8490-277-0.
- Mara, Renato e io. Storia dei fondatori delle BR, con Pier Vittorio Buffa e Franco Giustolisi, Milano, A. Mondadori, 1988. ISBN 88-04-30567-3.
- Che cosa sono le BR. Le radici, la nascita, la storia, il presente, con Giovanni Fasanella, Milano, BUR, 2004. ISBN 88-17-00234-8.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12106336w. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Orsini, Alessandro (25 Μαρτίου 2011). Anatomy of the Red Brigades: The Religious Mind-set of Modern Terrorists. Μτφρ. Nodes, Sarah J. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 9780801449864.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Biografia (a cura di Giorgio Dell'Arti)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ Fotografia postata da Alberto Bertoli, ritraente il cantante assieme a Franceschini
- ↑ 'SONO SOLO ASSASSINI'
- ↑ Interview with Renato Curcio
- ↑ Alberto Franceschini - Biografia
- ↑ «Ex br in tv, chiedo rispetto per le vittime del terrorismo». larepubblica.it. 13 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2008.
|
