Αιγαιοπελαγίτικοι Αγώνες Στίβου
Οι Αιγαιοπελαγίτικοι Αγώνες Στίβου είναι το αθλητικό γεγονός της χρονιάς για το σύνολο της νησιωτικής κοινωνίας του Αιγαίου πελάγους. Ξεκίνησαν το 1927 και ως το 1968 διεξήχθησαν τουλάχιστον οκτώ φορές με τη συμμετοχή αθλητών από Λέσβο, Χίο και ορισμένες φορές από Σάμο. Στη σημερινή μορφή τους διεξάγονται από το 1986 σε ετήσια βάση με τη συμμετοχή όλων των νησιών του Αιγαίου και είναι ένας καταξιωμένος θεσμός. Συνήθως, διεξάγονται το Σεπτέμβριο ή στις αρχές Οκτωβρίου και διαρκούν τρεις ημέρες.
Στόχος των αγώνων, εκτός από τη διάδοση του αθλητικού πνεύματος και των πανανθρώπινων αξιών, είναι να δοθούν ευκαιρίες διάκρισης στους αθλητές των νησιών ώστε να ξεφύγουν από την απομόνωση και να αναδειχθούν νέα ταλέντα. Τα κοινωνικά οφέλη από τη διεξαγωγή των αγώνων είναι ιδιαίτερα σημαντικά: δημιουργούνται νέες αθλητικές εγκαταστάσεις, προβάλλονται τα τοπικά σωματεία, οι αθλητές έχουν επί πλέον αγωνιστικές ευκαιρίες, καλλιεργείται η αθλητική παιδεία στα νησιά του αρχιπελάγους. Τέλος, αποτελούν σημαντική στήριξη της οικονομίας του νησιού που διοργανώνει τους αγώνες, αφού θα μετακινηθούν και θα παραμείνουν εκεί για τρεις ημέρες περίπου 600 άτομα.
Η πρώτη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1924, στους Α΄ Παλλεσβιακούς αγώνες συμμετείχαν και αθλητές του Παγχιακού, τους οποίους συνόδεψαν πάνω από 300 εκδρομείς από τη Χίο καθώς και στρατευμένοι της Μεραρχίας Αρχιπελάγους.[1] Το ίδιο συνέβη και το 1925. Έτσι μπήκε η βάση για τη συνεργασία των αθλητικών πραγόντων των δύο νησιών, αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε η ιδέα για τη δημιουργία μια κοινής αθλητικής διοργάνωσης, που ονομάστηκε "Αιγαιοπελαγίτικοι Αθλητικοί Αγώνες", αφού σχεδίαζε να καλύψει τη συμμετοχή αθλητών και από Σάμο και Λήμνο.
Οι πρώτοι Αιγαιοπελαγίτικοι Αγώνες έγιναν το 1927 στη Μυτιλήνη. Τους είχε διοργανώσει ο Παλλεσβιακός Γυμναστικός Σύλλογος. Είχαν πάρει μέρος αθλητές των νησιών Χίος και Λέσβος. Είχαν σημειώσει λαμπρή επιτυχία αλλά δεν υπήρξε άμεση συνέχεια εκείνης της πρωτοπόρου προσπάθειας κατά την προπολεμική περίοδο. Οι Β΄ Αιγαιοπελαγίτικοι αγώνες είχαν προκηρυχθεί για τον Οκτώβριο του 1929 πάλι στην Μυτιλήνη αλλά αναβλήθηκαν "δια λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως της οργανωτικής επιτροπής" με προοπτική να διεξαχθούν ένα μήνα αργότερα,[2] κάτι που δεν συνέβη. Προπολεμικά διοργανώθηκαν δύο ακόμα διοργανώσεις το 1936 στη Χίο και το 1938 στη Μυτιλήνη.[3]
Τον Οκτώβριο του 1938, σε σύσκεψη αιγαιοπελαγίτικων συλλόγων που διοργάνωσε ο Άρης Μυτιλήνης, αποφασίστηκε να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο εναλλάξ στα διάφορα νησιά κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου, με συμμετοχή τριών αθλητών ανά αγώνισμα και βαθμολογία 3-2-1 για τους τρεις πρώτους για το επαμειβόμενο κύπελλο συλλόγων. Προβλέπονταν και αγωνίσματα νεανίδων εκτός βαθμολογίας καθώς και η συμμετοχή αθλητών-οπλιτών της 13ης Μεραρχίας. Τελικά, οι αποφάσεις αυτές έμειναν στα χαρτιά.
Οι Αιγαιοπελαγίτικοι διοργανώθηκαν ξανά τις δεκαετίες του '50 και '60, με συμμετοχή κυρίως αθλητών από τη Λέσβο και τη Χίο και λίγες φορές από άλλα νησιά (Λήμνο, Σάμο). Ανασυστάθηκαν το 1953 από τον Παγχιακό, ο οποίος αποφάσισε να φιλοξενήσει την πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση στις 14-15 Αυγούστου.[4][5] Τελικά, οι πρώτοι μεταπολεμικοί αγώνες έγιναν τον Αύγουστο του 1954. Διεξάγονταν σε Χίο και Μυτιλήνη. Είναι γνωστό πως το Σεπτέμβριο του 1961 έγιναν οι ΣΤ΄ Αιγαιοπελαγίτικοι Στίβου στη Μυτιλήνη.[6] Τον Αύγουστο του 1964 έγιναν στη Χίο.[7] Επίσης, τον Οκτώβριο του 1968 έγιναν στη Μυτιλήνη αλλά χαρακτηρίζονται "Αιγαιοπελαγίτικοι παιδικοί αγώνες στίβου".[8] Δεν υπάρχουν πληροφορίες για άλλες διοργανώσεις.
Α΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1927)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διεξήχθησαν στη Μυτιλήνη από 22 ως 24 Ιουλίου 1927 με διοργανωτή τον Παλλεσβιακό Γ.Σ. Πήραν μέρος 94 αθλητές από 4 σωματεία της Λέσβου και της Χίου, μαθητές του Ορφανοτροφείου Μυτιλήνης και στρατιώτες από μονάδες των δύο νησιών. Διεξήχθησαν 14 αγωνίσματα: 100μ, 400μ, 1500μ, 5000μ, 110μ εμπ., μήκος, ύψος, τριπλούν, επί κοντώ, σφαιροβολία, λιθοβολία, ελληνική δισκοβολία και σκυταλοδρoμίες 4x100μ και 1600μ (800x400x200x100x100). Πολυνίκης αναδείχθηκε ο Παλλεσβιακός με 7 νίκες, έναντι 3 του Παγχιακού και 4 των υπόλοιπων συλλόγων.
| α.α. | Σύλλογος | Αθλητές | Νίκες* |
|---|---|---|---|
| 1 | Παλλεσβιακός | 45 | 7 |
| 2 | Παγχιακός Γ.Σ. | 14 | 3 |
| 3 | Άρης Μυτιλήνης | 12 | ; |
| 4 | Εθνικός Καρδαμύλων | 10 | ; |
| 5 | Ορφανοτροφείο Μυτιλήνης | 13 | ; |
| 6 | 22ο Σύνταγμα Πεζικού (Μυτιλήνης) | ; | ; |
| 7 | 23ο Σύνταγμα Πεζικού (Χίου) | ; | ; |
| ΣΥΝΟΛΟ | 94 | 14 |
*Δεν είναι γνωστές όλες οι νίκες.
Οι Αιγαιοπελαγίτικοι του 1929[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Β΄ Αιγαιοπελαγίτικοι αγώνες είχαν προκηρυχθεί για τον Οκτώβριο του 1929 στη Μυτιλήνη και θα μετείχαν σε αυτούς και αθλητές της Σάμου. Όμως, οι αθλητές της Χίου αρνήθηκαν να συμμετάσχουν την τελευταία στιγμή. Επίσης, λόγω κακοκαιρίας το πλοίο που μετέφερε τους Σαμιώτες δεν μπόρεσε να προσεγγίσει το λιμάνι της Μυτιλήνης. Αρχικά, ο Παλλεσβιακός τους ανέβαλλε "δια λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως της οργανωτικής επιτροπής" με προοπτική να διεξαχθούν ένα μήνα αργότερα,[2] κάτι που δεν συνέβη και τελικά ματαιώθηκαν. Στη θέση τους διοργανώθηκαν εσωτερικοί αγώνες με συμμετοχή αθλητών του Παλλεσβιακού από πόλεις και χωριά της Λέσβου: Μυτιλήνη, Ερεσσό, Καλλονή, Πάμφυλα και Μήθυμνα.
Β΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1936)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αγώνες δεν ξαναέγιναν τα επόμενα χρόνια, ως το 1936 που ο φίλαθλος δήμαρχος Χίου Καλβοκορέσης αποφάσισε να τους διοργανώσει ξανά διαθέτοντας το ποσό των 25.000 δρχ. Διεξήχθησαν στις 15 και 16 Αυγούστου 1936 στη Χίο με συμμετοχή 64 αθλητών από 4 σύλλογους των 3 νησιών του ανατολικού Αιγαίου Χίος, Λέσβος και Σάμος και του Γυμνασίου Μυτιλήνης. Πρώτος στη βαθμολογία αναδείχθηκε ο σύλλογος "Λυκούργος Σάμου" με 67β.
| α.α. | Σύλλογος | Αθλητές | Βαθμοί |
|---|---|---|---|
| 1 | Λυκούργος Σάμου | 22 | 67 |
| 2 | Παγχιακός Γ.Σ. | 18 | 57 |
| 3 | Παλλεσβιακός | 19 | 35 |
| 4 | Άρης Μυτιλήνης | 3 | 3 |
| 5 | Γυμνάσιο Μυτιλήνης | 2 | 0 |
| ΣΥΝΟΛΟ | 64 |
Γ΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1938)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δυο χρόνια αργότερα ο ΣΕΓΑΣ ανέθεσε στον Άρη Μυτιλήνης τη διοργάνωση των Αιγαιοπελαγίτικων Αγώνων, οι οποίοι έτσι απέκτησαν πιο επίσημο χαρακτήρα. Διεξήχθησαν στις 14 και 15 Αυγούστου 1938 στη Μυτιλήνη με συμμετοχή αθλητών από σύλλογους και στρατιωτικές μονάδες (22ο και 23ο Συντάγματα Πεζικού της ΧΙΙΙης Μεραρχίας) των δύο γειτονικών νησιών Χίος και Λέσβος. Στην επιτυχία των αγώνων συνέβαλαν ιδιαιτέρως ο Ν. Σωτηράκης και ο γυμναστής Κουφέλης. Το πρωτοποριακό των αγώνων αυτών ήταν η συμμετοχή για πρώτη φορά νεανίδων. Έγιναν 17 αγωνίσματα ανδρών (100μ, 400μ, 800μ, 1500μ, 5.000μ, 10.000μ, επί κοντώ, τριπλούν, ύψος, μήκος, ακόντιο, δισκοβολία, λιθοβολία, σφαιροβολία, ελληνική δισκοβολία, 4x100μ και βαλκανική σκυταλοδρομία: 800x400x200x100μ) και 3 νεανίδων (60μ, μήκος, ακόντιο).
Πολυνίκης και πρώτος στην ομαδική βαθμολογία αναδείχθηκε ο Παγχιακός Γ.Σ. στους άνδρες και ο Άρης Μυτιλήνης, στον οποίο ανήκαν και οι τρεις νεάνιδες που πήραν μέρος. Από τους αθλητές ξεχώρισαν: α) ο Ιωάννης Κουντσούρος του Παλλεσβιακού με 4 νίκες σε 400, 800, 1500, βαλκανική σκυταλοδρομία, β) ο Ιωάννης Βαρκάρης του Παγχιακού με 3 νίκες σε ακόντιο, δισκοβολία και ελλ. δισκοβολία και γ) ο Γεώργιος Καράβης της ΧΙΙΙ Μεραρχίας με 2 νίκες σε 5.000 και 10.000μ. Μετείχαν τρεις νεάνιδες: η Ηρώ Τρουμπούνη (1η στο μήκος και 2η στα άλλα δύο αγωνίσματα), η Ειρήνη Χατζηγιαννιού (1η στο ακόντιο, 2η στο μήκος) και η Μαίρη Καραμάνου (1η στα 60μ).[9]
| α.α. | Σύλλογος | Άνδρες Βαθμολογία (νίκες) |
Νεάνιδες Βαθμολογία (νίκες) |
Σύνολο Βαθμολογία (νίκες) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Παγχιακός Γ.Σ. | 45 (8-8-5) | 45 (8-8-5) | |
| 2 | Παλλεσβιακός | 28 (5-3-7) | 28 (5-3-7) | |
| 3 | ΧΙΙΙ Μεραρχία | 20 (3-5-1) | 20 (3-5-1) | |
| 4 | Άρης Μυτιλήνης | 04 (0-1-2) | 15 (3-3-0)* | 19 (3-4-2) |
| 5 | Έφηβος Χίου | 05 (1-0-2) | 05 (1-0-2) |
*Στο κάθε ένα από τα 3 γυναικεία αγωνίσματα που έγιναν μετείχαν δύο μόνο αθλήτριες.
Δ΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1954)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το καλοκαίρι του 1953 ο Παγχιακός "είχε την ωραίαν σκέψιν της ανασυστάσεως των Αιγαιοπελαγίτικων Αγώνων" με τη συμμετοχή αθλητών της Χίου και της Λέσβου. Μάλιστα, για την καλύτερη επιτυχία της διοργάνωσης υπήρχε η ιδέα να προσκληθούν και γνωστοί αθλητές του Εθνικού Αθηνών. Οι προετοιμασίες ξεκίνησαν από τον Ιούνιο και έπειτα από επίσκεψη του αντιπρόεδρου του Παγχιακού κ. Παντελάρα στη Λέσβο συμφωνήθηκε να διεξαχθούν στις 14-15 Αυγούστου στη Χίο. Τελικά, εκείνο το έτος δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθούν και έγιναν την επόμενη χρονιά, στις 21 και 22 Αυγούστου 1954. Μετείχαν τρεις σύλλογοι της Λέσβου και δύο της Χίου και περιλάμβαναν όλα τα επίσημα ανδρικά αγωνίσματα, πλην του μαραθωνίου και του δεκάθλου. Πολυνίκης και πρώτος στη βαθμολογία αναδείχθηκε ο Παλλεσβιακός.
| α.α. | Σύλλογος | Βαθμοί |
|---|---|---|
| 1 | Παλλεσβιακός | 123 |
| 2 | Έφηβος Χίου | 91 |
| 3 | Παγχιακός Γ.Σ. | 75 |
| 4 | Άρης Μυτιλήνης | 63 |
| 5 | Αχιλλεύς Μυτιλήνης | 23 |
Ε΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1959)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ε΄ Αγώνες διεξήχθησαν πέντε χρόνια αργότερα, στις 13-14 Σεπτεμβρίου 1959 στη Μυτιλήνη με διοργανωτή τον Παλλεσβιακό. Μετείχαν τρεις σύλλογοι της Λέσβου και δύο της Χίου. Η διοργάνωση περιλάμβανε 18 ανδρικά αγωνίσματα καθώς και 7 γυναικεία.[10] Τηρήθηκε βαθμολογία, στην οποία επικράτησε ο Έφηβος Χίου, αλλά πολυνίκης ήταν ο Παλλεσβιακός.[11] Στους αγώνες γυναικών έλαμψε η Άλκη Κατσικαδέλλη.
- Αγωνίσματα:[12]
- Ανδρών: 100μ, 200μ, 400μ, 800μ, 1500μ, 3.000μ, 5.000μ, 15χλμ (εκτός σταδίου), 4Χ100μ, μήκος, ύψος, επί κοντώ, τριπλούν, σφαιροβολία, ακοντισμός, δισκοβολία, λιθοβολία, ελληνική δισκοβολία.
- Γυναικών: 80μ, 400μ, ύψος, μήκος, σφαιροβολία, ακοντισμός.
| α.α. | Σύλλογος | Νίκες (Α-Γ) | Βαθμοί |
|---|---|---|---|
| 1 | Α.Σ. Έφηβος Χίου | 4 (Α) - 0 (Γ) | 97 |
| 2 | Παλλεσβιακός | 7 (Α) - 5 (Γ) | 95 |
| 3 | Παγχιακός Γ.Σ. | 3 (Α) - 0 (Γ) | 95 |
| 4 | Άρης Μυτιλήνης | 3 (Α) - 2 (Γ) | 70 |
| 5 | Αχιλλεύς Μυτιλήνης | 1 (Α) - 0 (Γ) | 40 |
Στ΄ Αιγαιοπελαγίτικοι (1961)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Στ΄ Αγώνες διεξήχθησαν στις 30 Σεπτεμβρίου και 1 Οκτωβρίου 1961 ξανά στη Μυτιλήνη με διοργανωτή τον Παλλεσβιακό. Δεν είναι γνωστό πόσοι σύλλογοι συνολικά μετείχαν παρά μόνο η βαθμολογία των τριών πρώτων. Η διοργάνωση περιλάμβανε ανδρικά και γυναικεία αγωνίσματα.[6] Πολυνίκης και πρώτος στη βαθμολογία αναδείχθηκε ο Παλλεσβιακός.
| α.α. | Σύλλογος | Νίκες* | Βαθμοί |
|---|---|---|---|
| 1 | Παλλεσβιακός | 12 (7 Α - 5 Γ) | 157 |
| 2 | Άρης Μυτιλήνης | 5 (4 Α - 1 Γ) | 118 |
| 3 | Κεραυνός | 0 | 70 |
*Δεν είναι γνωστές όλες οι νίκες
Αιγαιοπελαγίτικοι 1964[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι "ετήσιοι", όπως αναφέρονται, Αιγαιοπελαγίτικοι Αγώνες είχε προγραμματιστεί από τον ΣΕΓΑΣ να διεξαχθούν στη Χίο την 1η Αυγούστου 1964 με συμμετοχή των συλλόγων της Χίου και της Μυτιλήνης και είχε ξεκινήσει η προετοιμασία τους αλλά δεν είναι γνωστές άλλες λεπτομέρειες. Επίσης, στο Βροντάδο της Χίου είχε σχεδιαστεί να διεξαχθούν στις 16 Αυγούστου αντίστοιχοι κολυμβητικοί αγώνες με τη συμμετοχή των συλλόγων: ΠΕΚΕ Βροντάδου, Ν.Ο. Χίου, Ν.Ο. Μυτιλήνης, Σάμου, Καλύμνου και Κω, οι νικητές των οποίων θα μετείχαν στο πανεπαρχιακό πρωτάθλημα στο Βόλο.[13]
Αιγαιοπελαγίτικοι παιδικοί 1968[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 6 Οκτωβρίου 1968 διεξήχθησαν στο Εθνικό Στάδιο Μυτιλήνης οι "Αιγαιοπελαγίτικοι Παιδικοί Αγώνες Στίβου". Είναι η τελευταία αναφορά διεξαγωγής των αγώνων με την παλιά μορφή. Διοργανωτής τους ήταν ο σύλλογος "Μ.Π.Γ.Σ. Άτλας Μυτιλήνης" κατ' εντολή του ΣΕΓΑΣ. Περιλάμβαναν 13 αγωνίσματα, μόνο αγοριών: 100μ, 300μ, 1000μ, 2000μ, 110μ εμπ., 4Χ200μ, ύψος, μήκος, τριπλούν, επί κοντώ, δίσκος, σφαίρα, ακόντιο. Συμμετείχαν οι σύλλογοι Άτλας, Λεσβιακός, ΑΟ Μυτιλήνη και Αετός Λουτρών της Λέσβου, ο Παγχιακός της Χίου, το Γυμνάσιο Καλλονής και κάποιοι ανεξάρτητοι αθλητές. Ο Άτλας και ο Λεσβιακός είχαν την πιο πολυπληθή αποστολή, ενώ ο Αετός πήρε μέρος μόνο με τέσσερις αθλητές. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως οι αθλητές του Παγχιακού έφτασαν με καθυστέρηση λόγω αργοπορημένης άφιξης του πλοίου από τη Χίο, με αποτέλεσμα να συμμετάσχουν μόνο στα τελευταία αγωνίσματα του προγράμματος. Πολυνίκης αναδείχθηκε ο Άτλας αλλά πρώτος στη βαθμολογία ήταν ο Λεσβιακός.[14]
- Οι νέοι σύλλογοι που εμφανιζονται προέρχονται κατά βάση από συγχωνεύσεις παλαιών, ως εξής:
- Ο Άτλας Μυτιλήνης είχε ιδρυθεί το 1962.
- Ο ΑΟ "Μυτιλήνη" είχε ιδρυθεί το 1965 από συγχώνευση του Αιολικού (που είχε φτιαχτεί το 1963 από συγχώνευση του Αχιλλέα με τον Ολυμπιακό Μυτ.) και της ΑΕ Μυτιλήνης (που είχε φτιαχτεί το 1963 από συγχώνευση του Παλλεσβιακού με τον Άρη Μυτ.).
- Ο Λεσβιακός είχε ιδρυθεί το 1965 ως μετεξέλιξη του ΑΟ Λέσβου, που είχε φτιαχτεί το 1963 ως δεύτερη ομάδα της Μυτιλήνης μετά την ίδρυση της ΑΕΜ.
| α.α. | Σύλλογος | Νίκες 1η-2η-3η |
Βαθμοί |
|---|---|---|---|
| 1 | Λεσβιακός | 4-4-6 | 79 |
| 2 | Άτλας Μυτιλήνης | 5-3-1 | 72 |
| 3 | Παγχιακός Γ.Σ. | 3-3-0 | 47 |
| 4 | Γυμνάσιο Καλλονής | 0-1-3 | 32 |
| 5 | ΑΟ "Μυτιλήνη" | 1-1-1 | 25 |
| 6 | Αετός Λουτρών | 0-0-1 | 9 |
| . | Ανεξάρτητοι | 0-1-1 |
Αναβίωση-νέα περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αναβίωση των Αιγαιοπελαγίτικων Αγώνων Στίβου έγινε το 1986, ύστερα από πρωτοβουλία του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και του ΣΕΓΑΣ. Στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου 1986, η Τοπική Επιτροπή ΣΕΓΑΣ Λέσβου διοργάνωσε στο Εθνικό Στάδιο Μυτιλήνης τους πρώτους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες Στίβου της πρόσφατης εποχής.
Συμμετείχαν αθλητές και αθλήτριες από 11 νησιά: Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Νάξος, Σύρος, Ικαρία, Σάμος, Χίος, Λήμνος και Λέσβος. Επίσης, έλαβαν μέρος αθλητές των εθνικών ομάδων: Κύπρου, Ελλάδας και ενόπλων σε μια προσπάθεια προβολής της διοργάνωσης.
Μέχρι σήμερα (2011) έχουν διεξαχθεί 24 διοργανώσεις με αρκετή επιτυχία.
Διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1986: Μυτιλήνη (11 νησιά)
- 1987: Χίος
- 1988: Σύρος
- 1989: Ρόδος
- 1990: Κοντοπούλι Λήμνου
- 1991: Καρλόβασι Σάμου
- 1992: Νάξος
- 1993: δεν έγιναν
- 1994: Κάλυμνος (22 σωματεία)
- 1995: Μυτιλήνη
- 1996: Ικαρία
- 1997: Μήλος
- 1998: Κως
- 1999: Χίος
- 2000: Καλλονή Λέσβου
- 2001: Άνδρος
- 2002: Κάρπαθος
- 2003: Μύρινα Λήμνου
- 2004: Μυτιλήνη
- 2005: Καρλόβασι Σάμου
- 2006: Κως
- 2007: Λέρος
- 2008: Άνδρος (43 σωματεία - 600 αθλητές/60 ΑΜΕΑ - 16 νησιά)
- 2009: Δεν έγιναν
- 2010: Ρόδος (43 σωματεία - 16 νησιά)
- 2011: Μυτιλήνη (35 σωματεία - 14 νησιά)
- 2012: Νάξος
- 2013: Χίος
- 2014: Κως (30 σωματεία - 237 αθλητές)
- 2015: Δεν έγιναν
- 2016: Καλλονή Λέσβου (38 σωματεία - 500 αθλητές - 18 νησιά: Λέσβος, Λήμνος, Νάξος, Μύκονος, Άνδρος, Μήλος, Πάρος, Σαντορίνη, Τήνος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κάλυμνος, Λέρος, Κως, Πάτμος, Σύμη).
- 2017: Μύκονος (35 σωματεία - 17 νησιά: Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Νάξος, Μύκονος, Άνδρος, Μήλος, Πάρος, Σαντορίνη, Τήνος, Ρόδος, Κάλυμνος, Λέρος, Κως, Πάτμος)
- 2018: Κως
- 2019: Μυτιλήνη (41 σωματεία - 18 νησιά).
- 2020: δεν διεξήχθησαν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού Covid19.
- 2021: Χίος (44 σωματεία - 380 αθλητές - 19 νησιά: Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Νάξος, Μύκονος, Τήνος, Άνδρος, Σαντορίνη, Μήλος, Πάρος, Σύρος, Ίος): Έφηβος Χίου (πολυνίκης)
- 2022: Μύρινα Λήμνου (31 σωματεία - 470 αθλητές - 16 νησιά: Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Νάξος, Πάρος, Μύκονος, Τήνος, Άνδρος, Σαντορίνη): Έφηβος Χίου (πολυνίκης)
- 2023: Μήλος
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες μετέχουν αθλητές και αθλήτριες στίβου από τα αθλητικά σωματεία των νησιών των πέντε νομών του Αιγαίου: Λέσβου, Χίου, Σάμου, Κυκλάδων και Δωδεκανήσου. Στις πρώτες διοργανώσεις μετείχαν και επίλεκτοι αθλητές της εθνικής ομάδας στίβου, της εθνικής ενόπλων και Κύπριοι, ώστε να προβληθεί και να καθιερωθεί ο θεσμός.
- Το 2008 μεταξύ των αγωνιζόμενων υπήρχαν 60 αθλητές με αναπηρία (ΑΜΕΑ), που αγωνίστηκαν σε ειδικά αγωνίσματα.
- Στην διοργάνωση του 2021 μετείχαν 44 σωματεία από 19 νησιά, συμμετοχές που αποτελούν ρεκόρ.
Αγωνίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από τα αγωνίσματα Ανδρών-Γυναικών, στους αγώνες περιλαμβάνονται επίσης αγωνίσματα: Παίδων-Κορασίδων, Παμπαίδων Α΄- Παγκορασίδων Α΄, Παμπαίδων Β΄- Παγκορασίδων Β΄, καθώς και αγωνίσματα για ΑΜΕΑ. Στο πρόγραμμα του 2014 προβλέπονται τα εξής αγωνίσματα:[15]
- ΑΝΔΡΩΝ: 100μ – 400μ – 800μ – 3.000μ – 400 Εμπόδια – Ύψος – Μήκος – Σφαίρα – Δίσκος – Ακόντιο – 4Χ100μ.
- ΓΥΝΑΙΚΩΝ: 100μ – 400μ – 1.500μ – 3.000 Βάδην – Ύψος – Μήκος – Σφαίρα – Δίσκος – 4Χ100μ.
- ΠΑΙΔΩΝ: 200μ – 1.500μ – Σφαίρα - Ακόντιο.
- ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ: 200μ – 800μ. – Σφαίρα – Ακόντιο.
- ΠΑΜΠΑΙΔΩΝ Α΄: 80μ – 300μ. – 1.000μ. – Μήκος – Σφαίρα.
- ΠΑΓΚΟΡΑΣΙΔΩΝ Α΄: 80μ – 300μ – 1.000μ. – Μήκος – Σφαίρα.
- ΠΑΜΠΑΙΔΩΝ Β΄: 60μ – 150μ – 1.000μ. – Μήκος – Σφαίρα.
- ΠΑΓΚΟΡΑΣΙΔΩΝ Β΄: 60μ – 150μ – 1.000μ. – Μήκος – Σφαίρα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- https://web.archive.org/web/20090903142227/http://ftp.ypai.gr/isite/page/1626,1,0.asp
- http://www.nikaria.gr/story26-250.html
- http://www.yen.gr/wide/yen.chtm?prnbr=33280[νεκρός σύνδεσμος]
- http://www.aiolikanea.gr/news/sports/detail.php?ID=36338[νεκρός σύνδεσμος]
- https://web.archive.org/web/20090130095549/http://www.chiosnews.com/cn241020071047530.asp
- http://www.runningnews.gr/?id=9992&parent=home
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «"Βραδυνή", 22/9/1924, ψηφ, σελ. 476». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 "Εμπρός", 12/10/1929, σ. 3.
- ↑ Σωκράτη Στ. Μάκρα, "Ιστορία του Λεσβιακού Αθλητισμού μέχρι το 1982", σελ. 58, 60.
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 6/7/1953.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 16/6/1953.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 6,0 6,1 Αθλητική Ηχώ, 2/10/1961.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 25/7/1964[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 13/10/1968.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «"Αθλητικό Βήμα", 18/8/1938, ψηφ. σελ. 488». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 14/9/1959.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 23/9/1959.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 13/9/1959.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 25/7/1964.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ "Αθλητική Ηχώ, 13/10/1968.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ "237 αθλητές στους 27ους Αιγαιοπελαγίτικους Αγώνες Στίβου στην Κω", εφ. "Λημνιακή Φωνή", 14/8/2014.