Αγαλμάτιο Σειληνού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγαλμάτιο Σειληνού
Αγαλμάτιο Σειληνού Από τη Δωδώνη
ΟνομασίαΑγαλμάτιο Σειληνού
Είδοςχάλκινο
ΜουσείοΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
δεδομένα

Το Αγαλμάτιο Σειληνού είναι χάλκικο αγαλμάτιο που αναπαριστά γυμνό ιθυφαλλικό Σειληνό.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Αγαλμάτιο Σειληνού είναι χυτό αγαλμάτιο από χαλκό. Έχει στιλπνή επιφάνεια με σκούρα πατίνα. Η ουρά του είναι συγκολλημένη. Πρόκειται για ιθυφαλλικό Σειληνό σε εκστατική χορευτική στάση, στηριζόμενο μόνο στην οπλή του δεξιού του ποδιού.[1] Φέρει τα χαρατηριστικά των Σειληνών, ανθρώπινο πρόσωπο, μεγάλα μάτια,πυκνά φρύδια,πλατιά ζωώδη μύτη, στόμα σαρκώδες, μικρά όρθια αυτιά, ουρά και πόδια αλόγου. Το αγαλμάτιο ήταν ανάθημα στο ιερό της Δωδώνης και ανήκει στα έργα της κορινθιακής χαλκοτεχνίας.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιουλία Βοκοτοπούλου, Ελληνική Τέχνη Αργυρά και χάλκινα έργα τέχνης στην αρχαιότητα, εκδ.Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1997,σελ.229
  2. Σαπφώ Αθανασοπούλου, «Αγαλμάτιο Σειληνού», στο:δωδώνη το μαντείο των ήχων,εκδ.Μουσείο της Ακρόπολης, Αθήνα, 2016, σελ.127

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σαπφώ Αθανασοπούλου, «Αγαλμάτιο Σειληνού», στο:δωδώνη το μαντείο των ήχων,εκδ.Μουσείο της Ακρόπολης, Αθήνα, 2016, σελ.127
  • Ιουλία Βοκοτοπούλου, Ελληνική Τέχνη Αργυρά και χάλκινα έργα τέχνης στην αρχαιότητα, εκδ.Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1997,σελ.74,229