Αβύσσαινα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Αβύσσαινα ήταν Βυζαντινός οικισμός στην σημερινή περιοχή της Γορτυνίας στην Αρκαδία, όπου σήμερα διασώζονται ερείπια του.

Ο οικισμός αναφέρεται σε χρυσόβουλο του 1348 του Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνού που ανέφερε ότι το χωριό βρισκόταν πρότερα στη μεθόριο του Πριγκιπάτου της Αχαΐας και του Δεσποτάτου του Μυστρά και τελούσε μοιρασμένο ανάμεσα σε Φράγκους και Βυζαντινούς[1]. Σύμφωνα με το χρυσόβουλο ο φράγκικος τομέας του οικισμού που είχε απελευθερωθεί το 1270 με 1274 είχε δοθεί στην Μονή Μεγάλου Σπηλαίου από τους αυτοκράτορες Ανδρόνικο Β΄ και Ανδρόνικο Γ΄.[1]

Σήμερα σώζονται από τον οικισμό ερείπια λουτρού και του Ναού του Αγίου Ανδρέα κοντά στο χωριό Αγρίδι Αρκαδίας.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]