Αβιληνή
Η Αβιληνή ή απλώς Άβιλα ήταν μια πεδιάδα, μια περιοχή στην Κοίλη Συρία, της οποίας η πρωτεύουσα ήταν η Άβιλα Λυσανίου.
Τα όρια αυτής της περιοχής δεν ορίζονται με σαφήνεια πουθενά, αλλά η περιοχή φαίνεται να περιλαμβάνει τις ανατολικές πλαγιές της οροσειράς του Αντιλιβάνου και να εκτείνεται νότια και νοτιοανατολικά της Δαμασκού μέχρι τα σύνορα της Γαλιλαίας, της Βαταναίας και της Τραχωνίτιδας[1][2]. Σύμφωνα με τον Φλάβιο Ιώσηπο, η Αβιληνή ήταν ένα ξεχωριστό βασίλειο της Ιτουραίας μέχρι το 37 μ.Χ.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αβιληνή, όταν αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία, κυβερνιόταν από κάποιον Πτολεμαίο, γιο του Μενναίου, τον οποίο διαδέχθηκε, περίπου το 40 π.Χ., ένας γιος, που ονομαζόταν Λυσανίας.
Ο Λυσανίας δολοφονήθηκε το 33 π.Χ. με ηθικό αυτουργό της δολοφονίας την Κλεοπάτρα Ζ' της Αιγύπτου, και η αρχηγία πέρασε, με ένα είδος αγοράς, προφανώς, στα χέρια ενός Ζηνόδωρου, από τον οποίο μεταβιβάστηκε το 31 π.Χ. στον Ηρώδη τον Μέγα. Με το θάνατο του τελευταίου το 4 π.Χ., ένα μέρος της Αβιληνής προσαρτήθηκε στην τετραρχία του γιου του, Ηρώδη Φιλίππου, και το υπόλοιπο παραχωρήθηκε στον Λυσανία, τον οποίο ονομάζει και αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς[3][2]
Αμέσως μετά το θάνατο του Τιβερίου (37 μ.Χ.), ο Καλιγούλας παρέδωσε στον Ηρώδη Αγρίππα Α', ο οποίος ήταν εκείνη τη στιγμή φυλακισμένος στη Ρώμη, την τετραρχία του Φιλίππου και την τετραρχία του Λυσανία, ενώ ο Κλαύδιος, με την άνοδό του στο θρόνο το 41 μ.Χ., όχι μόνο επιβεβαίωσε την ελευθερία του προκατόχου του απέναντι στον Ηρώδη Αγρίππα, αλλά πρόσθεσε όλο το τμήμα της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, που ανήκε στο βασίλειο του παππού του, Ηρώδη του Μεγάλου, μαζί (λέει ο Ιώσηπος) και με την Άβιλα, η οποία ανήκε στον Λυσανία, και με την γειτονική περιοχή του Λιβάνου. Τέλος, το 53, ο Κλαύδιος παραχώρησε στον Ηρώδη Αγρίππα Β' την τετραρχία του Φιλίππου με τη Βαταναία και την Τραχωνίτιδα και τον Άβιλα.[4]
Ο Ιώσηπος, με την πρώτη ματιά, φαίνεται να πέφτει σε αντίφαση. Σε ένα απόσπασμα[5] βάζει τον Καλιγούλα να παραχωρεί στον Ηρώδη Αγρίππα την τετραρχία του Λυσανία, ενώ σε ένα άλλο[6] δηλώνει ότι η Άβιλα Λυσανίου προστέθηκε από τον Κλαύδιο στις πρώην κυριαρχίες του Αγρίππα, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτές οι εκφράσεις πρέπει να εξηγηθούν ως αναφορά στη διαίρεση της Αβιληνής, που έγινε μετά το θάνατο του Ηρώδη του Μεγάλου. Η Άβιλα αναφέρεται μεταξύ των τόπων, που καταλήφθηκαν από τον Πλάκιδο, έναν από τους στρατηγούς του Βεσπασιανού, το 69-70[7] και από εκείνη τη στιγμή και μετά, προσαρτήθηκε μόνιμα στην επαρχία της Συρίας.
Βιβλική αναφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο κεφάλαιο 3 του Κατά Λουκάν Ευαγγελίου, το χρονικό πλαίσιο που ο Ιωάννης ο Βαπτιστής άρχισε να κηρύττει το βάπτισμα μετάνοιας του στην έρημο υποδηλώνεται σημειώνοντας ποιοι κυβερνήτες κυβερνούσαν σε ορισμένες περιοχές:
| « | 1 Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ποντίου Πιλάτου τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρῴδου, Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίας καὶ Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου τῆς Ἀβιληνῆς τετραρχοῦντος, 2 ἐπὶ ἀρχιερέως Ἅννα καὶ Καϊάφα, ἐγένετο ῥῆμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάννην τὸν Ζαχαρίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ. 3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, 4 ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ |
» |
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άβιλα Δεκαπόλεως, μια άλλη πόλη της κλασικής αρχαιότητας
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πρότυπο:EBD
- ↑ 2,0 2,1
Το συγκεκριμένο λήμμα περιλαμβάνει περιεχόμενο από πηγή, η οποία αποτελεί, πλέον, κοινό κτήμα:
(Αγγλικά) Smith, William, επιμ. (1854–1857). «Abile´ne». Dictionary of Greek and Roman Geography. Λονδίνο: John Murray. http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0064%3Aalphabetic+letter%3DA%3Aentry+group%3D1%3Aentry%3Dabilene-geo. - ↑ Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ 3:1
- ↑ [...] Λυσανια δε αυτη εγεγονει τετραρχια. (Ιώσηπος xiv. 4. § 4, 7. § 4, xviii. 7. § 10, xix. 5. § 1, xx. 6. § 1, BJ i. 13. § 1, xx. 4.)
- ↑ Αρχαιότητες Xviii. 7. § 10
- ↑ Αρχαιότητες xix. 5. § 1
- ↑ Ιώσηπος, BJ iv. 7. § 5
