Ύψος δόμησης στην Ελλάδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ως ύψος δόμησης στην Ελλάδα εννούμε το ύψος μέχρι το οποίο επιτρέπεται σύμφωνα με τη νομοθεσία να ανεγείρονται καινούργια κτίρια. Στη σύγχρονη Ελλάδα το ύψος αυτό καθορίζεται από τον λεγόμενο συντελεστή δόμησης και είναι ιδιαίτερα χαμηλό σε σχέση με παγκόσμια επίπεδα. Ένας από τα κυριότερα επιχειρήματα που δικαιολογούν το χαμηλό ύψος δόμησης είναι το γεγονός ότι ψηλότερα κτίρια θα κρύψουν την Ακρόπολη και άλλα αξιοθέατα της χώρας, ωστόσο τα μέτρα αυτά έχουν πανελλήνια ισχύ. Το κυριότερο μειονέκτημα του χαμηλού ύψους δόμησης είναι η μειωμένη προσφορά ακίνητης περιουσίας στην αγορά που μπορεί να οδηγήσει σε εκθετική αύξηση των τιμών τους αλλά και των ενοικίων.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας με την εφαρμογή του νόμου 395/1968 το ύψος της δόμησης απελευθερώθηκε, που επέτρεψε τη κατασκευή ενός αριθμού ψηλών κτιρίων κυρίως στη συνοικία των Αμπελοκήπων στην Αθήνα. Το 1985 ο νόμος αυτός καταργήθηκε.

Στα σχέδια ανάπλασης του αεροδρομίου του Ελληνικού περιλαμβάνεται η κατασκευή ενός αριθμού ψηλών κτιρίων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]