Ίππος (Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης αρ. 23.69)
| Ίππος | |
|---|---|
 Ίππος | |
| Ονομασία | Ίππος |
| Έτος δημιουργίας | τέλη 2ου, αρχές 1ου αι. π.Χ. |
| Είδος | χάλκινο |
| Διαστάσεις | 40,2 εκ. |
| Μουσείο | Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης |
| Αριθμός καταλόγου | 23.69 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ο ίππος που φιλοξενείται στη συλλογή του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης στην Νέα Υόρκη με αριθμό ευρετηρίου 23.69 λέγεται ότι βρέθηκε στην Αλ Μαντίγια και αγοράστηκε το 1923.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μπρούτζινο έργο τέχνης εικονίζει ένα άλογο που βηματίζει με το αριστερό μπροστινό πόδι λυγισμένο μπροστά. Λείπουν η ουρά και το δεξί πίσω πόδι λίγο μετά τη φτέρνα. Ίσως να είχε χαλινάρι στο στόμα και καβαλάρη στην πλάτη.
Ερμηνεία και ιστορική τοποθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην κλασική εποχή αγαλματίδια με αυτό το μέγεθος είχαν κυρίως θρησκευτικό χαρακτήρα. Μπρούτζινα άλογα και ιππείς γίνονταν συχνά ανάθημα που τοποθετούνταν στην κορυφή κιόνων για να ευχαριστήσουν τους θεούς για κάποια νίκη στους Ολυμπιακούς αγώνες, τα Παναθήναια, Ίσθμια, Νέμεα, ή στους αγώνες των Δελφών. Το έθιμο αυτό συνεχίστηκε μέχρι τους ελληνιστικούς χρόνους. Άλλες χρήσεις μπορεί να ήταν η διακόσμηση ιδιωτικών χώρων στο σπίτι Ελλήνων ή Ρωμαίων.
Λόγω της αρχαϊκής του νοοτροπίας,[1] αρχικά το μπρούτζινο αλογάκι θεωρήθηκε ότι ήταν πρώιμο αριστούργημα κλασικής τέχνης του 5ου αι. π.Χ. και για μεγάλο διάστημα δέσποζε ως το πιο πολύτιμο αντικείμενο της συλλογής του μουσείου. Τη δεκαετία του 1960 όμως, η ηλικία του αμφισβητήθηκε και μετά από μακρά και διεθνή επιστημονική συζήτηση αναθεωρήθηκε, για να γίνει τελικά γενικώς αποδεκτό ως έργο της ελληνιστικής τέχνης στα τέλη του 2ου με αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. Δεν αποκλείεται να είναι και ακόμα νεώτερο.
