Άντζελα Μερίτσι
| Άντζελα (Αγγελική) Μερίτσι | |
|---|---|
 «Η Αγία Άντζελα Μερίτσι διδάσκουσα», πίνακας του Πιέτρο Καλτσαβάκκα (μέσα 19ου αι.) | |
| Οσία, παιδαγωγός εις Χριστόν | |
| Γέννηση | 21 Μαρτίου 1474 Ντεζεντσάνο ντελ Γκάρντα, Δημοκρατία της Βενετίας |
| Κοίμηση | 27 Ιανουαρίου 1540 Μπρέσια, Δημοκρατία της Βενετίας |
| Τιμάται από | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Μακαριοποίηση | 30 Απριλίου 1768 |
| Αγιοκατάταξη | 24 Μαΐου 1807 |
| Μείζον ιερό | Μπρέσια |
| Εορτασμός | 27 Ιανουαρίου |
| Σύμβολα | μανδύας, σκάλα |
| Προστάτης | ασθενών, ορφανών, αναπήρων |
| δεδομένα () | |
Η Άντζελα (Αγγελική) Μερίτσι (ιταλ. Angela Merici, 21 Μαρτίου 1474 – 27 Ιανουαρίου 1540) ήταν Ρωμαιοκαθολική Ιταλίδα παιδαγωγός που ίδρυσε ομώνυμο ίδρυμα αφιερωμένων γυναικών, τις «Αγγελίνες» (επισήμως σήμερα Istituto Secolare di Sant'Angela Merici, αλλά και «Συνοδεία της Αγίας Ούρσουλας») το 1535 στην πόλη Μπρέσια, τα μέλη του οποίου αφιερώνουν τις ζωές τους στη διακονία της Εκκλησίας προσφέροντας εκπαίδευση σε κορίτσια. Από αυτή την οργάνωση δημιουργήθηκε αργότερα το μοναχικό Τάγμα της Αγίας Ούρσουλας, οι Ουρσουλίνες, που είναι και γνωστότερο, καθώς εξαπλώθηκε με κέντρα μαθήσεως σε όλη την Ευρώπη και μετέπειτα παγκοσμίως.
Μετά τον θάνατό της η Μερίτσι ανακηρύχθηκε Αγία από τον Πάπα Πίο Ζ΄ το έτος 1807. Σήμερα η μνήμη της τιμάται στις 27 Ιανουαρίου.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μερίτσι γεννήθηκε σε ένα αγρόκτημα κοντά στην πόλη Ντεζεντσάνο ντελ Γκάρντα, στην όχθη της ομώνυμης Λίμνης Γκάρντα στη Λομβαρδία (την εποχή της γεννήσεώς της υπαγόταν στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας). Η Αγγελική και η μεγαλύτερη αδελφή της Τζάνα Μαρία έμειναν ορφανές όταν η Αγγελική ήταν δέκα ετών.[1] Πήγαν τότε να ζήσουν με τον θείο τους στην πόλη Σαλό. Η νεαρή Άντζελα κατεθλίβη περαιτέρω όταν η αδελφή της πέθανε αιφνιδίως χωρίς να προλάβει να λάβει τη Θεία Κοινωνία, και προσευχήθηκε έντονα για την ανάπαυση της ψυχής της, τόσο ώστε λέγεται ότι είδε ένα όραμα πως η αδελφή της βρισκόταν στον Παράδεισο με τη συνοδεία αγίων.[2] Την ίδια περίπου εποχή εντάχθηκε στο μη μοναχικό Γ΄ Τάγμα του Αγίου Φραγκίσκου.
Ο θείος της Αγγελικής πέθανε επίσης, όταν εκείνη ήταν είκοσι ετών, οπότε η νεαρή επέστρεψε στο σπίτι της στο Ντεζεντσάνο και έζησε με τους αδελφούς της[3]. Αργότερα είχε ένα ακόμα όραμα, που την οδήγησε να ιδρύσει μια σχολή με έναν σύνδεσμο παρθένων που αφιέρωσαν τις ζωές τους στη θρησκευτική εκπαίδευση των κοριτσιών.
Σύμφωνα με τον θρύλο, το 1524, ενώ ταξίδευε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, η Αγγελική τυφλώθηκε ξαφνικά σε μια στάση στο νησί της Κρήτης. Παρά το γεγονός αυτό, συνέχισε με αποφασιστικότητα το ταξίδι της στα προσκυνήματα και λέγεται ότι θεραπεύθηκε από την τύφλωση κατά την επιστροφή της, ενώ προσευχόταν ενώπιον ενός Εσταυρωμένου στο ίδιο μέρος που είχε τυφλωθεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα.[2] Το 1525 ταξίδεψε στη Ρώμη και ο τότε Πάπας Κλήμης Ζ΄, που είχε ακουστά για την αρετή της και την επιτυχία της με το σχολείο θηλέων της, την προσεκάλεσε να μείνει στη Ρώμη. Ωστόσο η Μερίτσι δεν επιθυμούσε τη φήμη και τη δόξα, και έτσι σύντομα επέστρεψε στην Μπρέσια.
Στις 25 Νοεμβρίου 1535 η Μερίτσι συναντήθηκε με 12 νέες γυναίκες που είχαν συμμετάσχει στο εκπαιδευτικό έργο της, σε ένα σπιτάκι της Μπρέσια, κοντά στον ναό της Αγίας Άφρας. Εκεί έδωσαν αφιερωματική υπόσχεση να ιδρύσουν τη «Συνοδεία της Αγίας Ούρσουλας», με σκοπό την ανύψωση του οικογενειακού βίου των Χριστιανών μέσα από τη χριστιανική εκπαίδευση των μελλοντικών συζύγων και μητέρων. Αυτό ήταν το πρώτο τάγμα θρησκετικής διδασκαλίας των γυναικών.[4]
Τέσσερα έτη αργότερα η ομάδα είχε φθάσει στα 28 μέλη.[5] Η Αγγελική δίδασκε τις συνεργάτριές της να υπηρετούν τον Θεό, αλλά παραμένοντας «στον κόσμο», να διδάσκουν τα κορίτσια της δικής τους γειτονιάς και να βιώνουν μια θρησκευτική ζωή μέσα στο σπιτικό τους. Τα μέλη της ομάδας δεν φορούσαν ράσο και δεν έδιναν τυπικό θρησκευτικό όρκο. Η Μερίτσι συνέταξε έναν κανονισμό διαβιώσεως για την ομάδα και κατόπιν ίδρυσαν ορφανοτροφεία και σχολεία. Στις 18 Μαρτίου 1537 εκλέχθηκε «Μητέρα και Κυρία» της ομάδας, ενώ ο κανονισμός που είχε συντάξει εγκρίθηκε μεταθανατίως, το 1544, από τον Πάπα Παύλο Γ΄.[6]
Το έτος του θανάτου της Αγγελικής υπήρχαν πλέον 24 κοινότητες της «Συνοδεία της Αγίας Ούρσουλας» στην ευρύτερη περιοχή.[7] Τάφηκε φορώντας το απλό ράσο του Γ΄ (κοσμικού) Τάγματος των Φραγκισκανών, στον Ναό της Αγίας Άφρας στην Μπρέσια.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «St. Angela Merici». ChristianApostles.com. 11 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Ott, Michael: το λήμμα «St. Angela Merici» στην Catholic Encyclopedia, τόμ. 1, Robert Appleton Company, Νέα Υόρκη 1907
- ↑ Coulson, John: The Saints: A concise Biographical Dictionary, Hawthorn Books, Inc., 1960
- ↑ «Angela Merici», Saints Resource, RCL Benziger
- ↑ Foley, Leonard, OFM. «St. Angela Merici στο Saint of the Day: Lives, Lessons and Feast (αναθ. υπό Pat McCloskey, OFM), Franciscan Media
- ↑ «History». Company of St Ursula-Daughters of St Angela-Brescia.
- ↑ «St. Angela Merici». faith.nd.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 21
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|