Άβας (γιατρός)
Ο Άβας ή Αίας[α] ήταν αρχαίος Έλληνας γιατρός του 5ου/4ου[β] αιώνα ΠΚΕ για τον οποίο υπάρχει αναφορά μόνο στον Ανώνυμο του Λονδίνου (Anon. Lond. VIII 35f).[2][3] Ανήκε στην σχολή της Κνίδου, και θεωρείται ότι επηρεάστηκε από τον Αλκμαίωνα τον Κροτωνιάτη.[3] Δίδασκε ότι η υγεία ενός ζώου εξαρτώταν από την ποσότητα των εκρροών («καθάρσεις») του εγκεφάλου διά των αυτιών, των ματιών, της μύτης και του στόματος, θεωρώντας ότι οι πολλές εκρροές ήταν αιτία ασθένειας.[3] Αναγνώριζε επίσης πέντε ειδών καταρροές («καταρρους»), προς την μύτη, τα αυτιά, τα μάτια, πιθανώς το στομάχι, και από το κεφάλι προς το αίμα μέσω των φλεβών.[3] Εξέλιξη της θεωρίας του θεωρείται ότι υιοθετεί ο συγγραφέας των έργων περὶ ἀδένων και περὶ τόπων τῶν κατ’ ἄνθρωπον.[3]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Το όνομα του στον πάπυρο είναι δυσανάγνωστο.[1]
- ↑ Σύμφωνα με την (Manetti 2008) μεταξύ 500 και 330 ΠΚΕ (terminus post και ante quem) και σύμφωνα με τον (Wellmann 1903) τέλη του 5ου αιώνα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Grensemann, Hermann (1968). Die hippokratische Schrift "Über die heilige Krankheit" (στα Γερμανικά). Berlin: de Gruyter. σελίδες 30–31.
- Manetti, Daniela (2008). «Abas (or Aias)». Στο: Keyser, Paul T.· Irby-Massie, Georgia L. The encyclopedia of ancient natural scientists the Greek tradition and its many heirs (στα Αγγλικά). London: Routledge. σελ. 29. ISBN 978-0-203-46273-7.
- Wellmann, Max (1903). «Abas». Στο: Wissowa, Georg. Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. Supplement, Erstes Heft (στα Γερμανικά). Stuttgart. σελ. 1.