Λαμποχώρι Προδρομίου
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Λαμποχώρι είναι ένας οικισμός βορειοδυτικά του Προδρομίου (πλέον Δαφνούλας) στους πρόποδες του βουνού ,ο οποίος πλέον δεν κατοικείται .Οι τελευταίοι κάτοικοι τον εγκατέλειψαν περίπου στο 1980 καθώς δεν υπήρχε ρεύμα, δρόμος και δίκτυο ύδρευσης.Το χωριό αρχικά ειχε την ονομασία Αλεποχώρι και έπειτα μετωνομάστηκε σε Λαμποχώρι (πιθανότατα λογο της φωτεινής θέσης του στην πλαγιά)
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Οικισμός δημιουργήθηκε από τον Χρήστο Μπότσαρη, ο οποίος μεταξύ του 1741 και 1745 έφυγε από το Αλποχώρι Μπότσαρη, για να γλυτώσει αντίποινα από τους Αλβανοτσάμηδες. Στην απελευθέρωση του Επταχωρίου είχε εκτελέσει πολλούς από αυτούς και για αυτο αναγκάστηκε να διαφύγει μαζί με την έγκυο γυναίκα του αλλάζοντας το επίθετο του σε Σιάμπεης ώστε να μην γίνει αντιληπτός.Τελικά όμως δεν κατάφερε να διαφύγει καθώς αργότερα τον βρήκαν και τον εκτέλεσαν. Από το γενεαλογικό του δένδρο εμφανίζονται στην συνέχεια στον οικισμό οι Μαρκαίοι και οι Βασιλαίοι (Βασιλείου) και απο τους δεύτερους λίγο μετέπειτα οι Γεωργίου
Ο οικισμός έιχε 7 σπίτια και έφτασε να έχει 70 κατοίκους.
Δημοτικό σχολείο Καλαθά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μάη του 1937 πάρθηκε η απόφαση να κατασκευαστεί καινούριο Σχολείο καθώς το υπάρχον δεν χωρούσε επιπλέον τα παιδιά και το χωριό του Προδρόμίου μεγάλωνε.Για τον σκοπό αυτό ορίστηκε επιτροπή εράνου που έπρεπε οπωσδήποτε μέχρι το Μάη του 1938 να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα .Έτσι κατασκευάστηκε εκ θεμελίων μεγάλο πέτρινο Σχολείο στον Καλαθά. Οι διαστάσεις του 17x10 μ. με δύο αίθουσες διδασκαλίας και δύο μικρά δωμάτια για κατοικία δασκάλων. Το πάχος του τοίχου ήταν μεγαλύτερο των 65 εκατοστών.
Έτσι κι έγινε, στις αρχές του 1941 ολοκληρώθηκε ένα κτήριο υπόδειγμα ελεύθερης αρχιτεκτονικής. Λόγω κήρυξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σχολείο δεν λειτούργησε εκείνη την χρονιά. Έρχεται όμως και το χειρότερο. Το καλοκαίρι του 1943 γερμανική βόμβα χτυπάει το Σχολείο και κάνει μεγάλη καταστροφή . Και πάλι όμως οι Προδρομίτες το επισκευάζουν και το Σεπτέμβριο του 1945 λειτουργεί κανονικά με 64 μαθητές και δάσκαλο το Χαράλαμπο Γιαννίτση. Το 1946-47, λόγω εμφυλίου, το Σχολείο κλείνει. Το 1947-48 εγγράφονται 110 μαθητές και έχουν δάσκαλο τον Πορφυρίου Θωμά. Το 48-49 λειτουργεί με 117 μαθητές και δάσκαλο τον Έξαρχο Θεμιστοκλή. Το 49-50 είναι 100 μαθητές και δάσκαλός τους ο Παπαντωνίου Γιώργος. Από το 50-51 το Σχολείο λειτουργεί ως διθέσιο και προστέθηκε η δασκάλα Δημητρούλα Αρτεμισία. Μέχρι το 54, υπηρέτησαν οι Εκπ/κοί Δαφνής, Κασκαντίρης και Ζέρη Ιφιγένεια. Το 1954 ο γνωστός πολέμαρχος Κώτσιο Νικόλας πήγε με το τρακτέρ του στα Γιάννενα και μετέφερε τα πορτοπαράθυρα για το Σχολείο. Καθιερώνονται πλέον σαν δάσκαλοι το ζευγάρι Γιαννούλης Βαγγέλης και Τσιτογιάννη Μαριάνθη. Το 61-62 τους αντικαθιστά οι Παπακωστίδης Γιώργος και Τζίμα Βικτωρία. Το 69-70 γίνεται διαχωρισμός σχολείων σε Άνω και Κάτω Προδρόμι. Το σχολικό έτος 84-85, ο Γιαννιώτης δάσκαλος Βλάχος Βαγγέλης παραδίδει το Σχολείο του Καλαθά στο Δ/ντή του Σχολείου του Κάτω Προδρομίου. Έτσι τελείωσε το διδακτικό του έργο το Σχολείο του Καλαθά.